Χιλιάδες πολίτες διαδήλωσαν χθες Κυριακή 1η Μαΐου στην πρωτεύουσα της Αρμενίας, το Γερεβάν, για να προειδοποιήσουν την κυβέρνηση κατά οποιασδήποτε εκχώρησης στο Αζερμπαϊτζάν για το Ναγκόρνο Καραμπάχ, έδαφος για το οποίο ερίζουν οι δύο χώρες εδώ και τριάντα χρόνια.
Οι διαδηλωτές ζητούσαν την παραίτηση του πρωθυπουργού Νικόλ Πασινιάν και κρατούσαν πλακάτ που έγραφαν τις λέξεις “Καραμπάχ” ή “Αρμενία χωρίς Τούρκους”, σε μια αναφορά στους τουρκόφωνους Αζέρους.
Η αντιπολίτευση κατηγορεί τον Πασινιάν ότι θέλει να εκχωρήσει ολόκληρο τον αυτονομιστικό θύλακα του Ναγκόρνο Καραμπάχ στο Αζερμπαϊτζάν, αφότου το τελευταίο δήλωσε τον Απρίλιο ότι “η διεθνής κοινότητα καλεί την Αρμενία να μειώσει τις απαιτήσεις της”.
Στη συγκέντρωση σήμερα, ο αντιπρόεδρος του κοινοβουλίου και ηγέτης της αντιπολίτευσης Ισκάν Σαγκατελιάν είπε ότι «οποιοδήποτε πολιτικό καθεστώς του Καραμπάχ εντός του Αζερμπαϊτζάν είναι απαράδεκτο για εμάς».
«Ο Πασινιάν πρόδωσε την εμπιστοσύνη του κόσμου και πρέπει να φύγει», πρόσθεσε, διαβεβαιώνοντας ότι το κίνημα διαμαρτυρίας «θα οδηγήσει στην ανατροπή της κυβέρνησης στο εγγύς μέλλον».
Το Γερεβάν και το Μπακού ερίζουν για το Ναγκόρνο Καραμπάχ από τη δεκαετία του 1990. Ο τελευταίος πόλεμος, το φθινόπωρο του 2020, προκάλεσε τον θάνατο 6.500 ανθρώπων πριν τελειώσει με μια εκεχειρία που διαπραγματεύτηκε η Ρωσία.
Στο πλαίσιο της συμφωνίας αυτής, η Αρμενία εκχώρησε τμήματα των εδαφών που ήλεγχε από τον πρώτο νικηφόρο πόλεμο στις αρχές της δεκαετίας του 1990, και η Ρωσία ανέπτυξε σχεδόν 2.000 στρατιώτες ειρηνευτικής δύναμης.
Τον Απρίλιο, η Αρμενία και το Αζερμπαϊτζάν ανακοίνωσαν προετοιμασίες για ειρηνευτικές συνομιλίες. Οι πρόεδροι της Αρμενίας και του Αζερμπαϊτζάν συναντήθηκαν τότε για σπάνιες συνομιλίες υπό τη μεσολάβηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις Βρυξέλλες.
Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε μετά το ξέσπασμα βίας στο Ναγκόρνο Καραμπάχ τον Μάρτιο.
Η ορεινή περιφέρεια του Ναγκόρνο-Καραμπάχ, που κατοικείται ως επί το πλείστον από Αρμένιους και υποστηρίζεται από το Γερεβάν, αποσχίστηκε από το Αζερμπαϊτζάν με την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, μια κίνηση που οδήγησε σε έναν πρώτο πόλεμο τη δεκαετία του 1990 με 30.000 νεκρούς και εκατοντάδες χιλιάδες Αζέρους πρόσφυγες.
