Κατά δεκάδες χιλιάδες οι Αργεντινοί διαδήλωσαν την Κυριακή, ημέρα μνήμης των θυμάτων της δικτατορίας (1976-1983), για να πουν “περισσότερο από ποτέ, ποτέ ξανά”, με μηνύματα που στόχευαν την κυβέρνηση Μιλέι, η οποία αμφισβητεί την ανάγνωση και τον απολογισμό εκείνης της εποχής.
Το κέντρο του Μπουένος Άιρες παρέλυσε, λεωφόροι που οδηγούν στην εμβληματική Πλατεία Μαΐου ήταν γεμάτες από πλήθη κόσμου, σε μια από τις συγκεντρώσεις με τη μεγαλύτερη συμμετοχή των τελευταίων ετών για την επέτειο αυτή, την 24η Μαρτίου, παραδοσιακή “Ημέρα Μνήμης”.
Η φετινή 24η Μαρτίου ήταν ημέρα μνήμης για την άνοδο στην εξουσία το 1976 της στρατιωτικής χούντας που θα άφηνε πίσω της 30.000 νεκρούς ή αγνοούμενους, σύμφωνα με έναν απολογισμό των οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Απολογισμός που αμφισβητείται όλο και πιο ανοιχτά από την κυβέρνηση του προέδρου Χαβιέρ Μιλέι (που μιλά για λιγότερους από 9.000), στο όνομα “όλης της αλήθειας”, της “μνήμης και δικαιοσύνης για όλους”, αναφερόμενη στα θύματα των ανταρτών της άκρας αριστεράς της δεκαετίας του 1970.
“Πράγματι 30.000!”, “Όλα είναι αποθηκευμένα στη Μνήμη!” “Ναι στη μνήμη, όχι στον φόβο!”, “Ναι στα δικαιώματα, όχι στη δεξιά”, έγραφαν μερικά από τα πανό και τα πλακάτ, δίπλα στα πορτρέτα των αγνοουμένων, στις εντυπωσιακές πορείες που άρχισαν το μεσημέρι της Κυριακής στο Μπουένος Άιρες.
Και άλλες πορείες πραγματοποιήθηκαν σε αρκετές επαρχιακές πόλεις.
Για να σηματοδοτήσει αυτήν την “Ημέρα Μνήμης”, η κυβέρνηση από την πλευρά της έδωσε στη δημοσιότητα βίντεο διάρκειας 12 λεπτών, στο οποίο παρουσιάζει τη “δική της εκδοχή” για τον απολογισμό των θυμάτων της δικτατορίας, μιλά για θύματα αριστερών ανταρτών και για άλλη μια φορά αμφισβητεί τον απολογισμό των 30.000 θυμάτων, καταγγέλλοντας ένα “εμπόριο εξαφανισμένων” για τη χρηματοδότηση των ΜΚΟ για τα ανθρώπινα δικαιώματα στα χρόνια μετά τη δικτατορία.
Η συγκέντρωση της 24ης Μαρτίου, στην οποία κατά παράδοση συμμετέχουν οικογένειες, έχει απολίτικο χαρακτήρα — αν και η αριστερά δίνει πάντα δυναμικά το παρών — τιμήθηκε φέτος για πρώτη φορά από μεγάλα συνδικάτα που ένωσαν τις δυνάμεις τους, με πολιτικά μηνύματα κατά της “σχεδιαζόμενης φτώχειας” σε ένα πλαίσιο λιτότητας εδώ και τρεις μήνες από την υπερφιλελεύθερη κυβέρνηση του Χαβιέρ Μιλέι.
