Το πράσινο φως έδωσε ο δήμος της Νέας Υόρκης στον οικονομικό συμβιβασμό που ζήτησαν πέντε κρατούμενοι, γνωστοί ως οι «πέντε του Σέντραλ Πάρκ», οι οποίοι φυλακίστηκαν για έναν βιασμό που τελικά αποδείχθηκε ότι δεν είχαν διαπράξει.
Ο συμβιβασμός φέρεται να φτάνει σε ύψος τα 41 εκατ. δολάρια και αναμένεται να πάρει την έγκριση του δικαστηρίου.Η υπόθεση των «πέντε του Σέντραλ Παρκ» («CP5») έχει πάρει μεγάλη έκταση τα τελευταία χρόνια στη συζήτηση για τα φυλετικά δικαιώματα: Κατά κοινή ομολογία, θεωρείται ότι οι πέντε καταδικάστηκαν τόσο εύκολα επειδή ήταν μαύροι ή λατινοαμερικανικής καταγωγής.
Υπενθυμίζεται ότι στις 19 Απριλίου του 1989, η 28χρονη Πατρίσια Μέιλι -λευκή, υπάλληλος επενδυτικής τραπεζικής- έπεσε θύμα άγριου βιασμού και βαρύτατου ξυλοδαρμού στο Σέντραλ Πάρκ της Νέας Υόρκης. Βρέθηκε κρυμμένη πίσω από θάμνο με το κρανίο της συντετριμμένο, έμεινε σε κώμα για δώδεκα ημέρες και υπέστη μόνιμη βλάβη, ενώ δεν θυμόταν τίποτε για τις λεπτομέρειες του περιστατικού.
Παράλληλα με την τραγωδία της Μέιλι, ξεκίνησε και το δράμα πέντε αγοριών που είχαν βρεθεί κοντά στο σημείο της επίθεσης. Συνελήφθησαν ως ύποπτοι και γρήγορα έπεσαν πάνω τους οι πάντες.
Την εποχή εκείνη, ο αριθμός των φόνων στη Νέα Υόρκη πλησίαζε το ζενίθ του και οι κάτοικοί της άκουγαν συνεχώς ιστορίες για ομάδες φτωχών νεαρών που κυκλοφορούσαν στα πάρκα με σκοπό να τρομοκρατήσουν τους περαστικούς.
Οι πέντε μάλιστα ομολόγησαν στην αστυνομία την πράξη τους, ομολογίες που αργότερα απέσυραν λέγοντας ότι είχαν αποσπαστεί με εκφοβισμό από τους αστυνομικούς. Καταδικάστηκαν σε πολυετείς ποινές φυλάκισης, από έξι έως 13 χρόνια.
Το 2002 όμως, επανεξέταση των στοιχείων της υπόθεσης έφερε, με μεγάλη καθυστέρηση, τη λύτρωση. Ένας κατάδικος που δεν είχε σχέση με τους πέντε, ο Ματίας Ρέβες, ομολόγησε ότι είχε διαπράξει μόνος του και χωρίς συνεργούς το ειδεχθές έγκλημα.
Τα στοιχεία του γενετικού υλικού στην κάλτσα του θύματος το απέδειξαν, και οι πέντε απελευθερώθηκαν αφού είχαν περάσει τα νιάτα τους στη φυλακή. Οι πέντε του Σέντραλ Παρκ υπέβαλαν μήνυση εναντίον των αστυνομικών και των εισαγγελέων, ζητώντας αποζημίωση 250 εκατ. δολαρίων.
