Ήταν 6 Ιουνίου του 1944 και ήταν η ημερομηνία που θα ξεκινούσε το τέλος της επέλασης των Ναζί και των αρρωστημένων ορέξεων του Αδόλφου Χίτλερ. Τότε πραγματοποιήθηκε η μεγαλύτερη αμφίβια επιχείρηση στα στρατιωτικά χρονικά, η Απόβαση στη Νορμανδία ή D-Day, όπως και έμεινε στην Ιστορία.
Στη μητέρα των μαχών σημειώνεται πως υπήρχε ελληνική συμμετοχή με δύο πολεμικά πλοία, τις κορβέτες «Τομπάζης» και «Κριεζής».
Κυβερνήτης του πρώτου πλοίου ήταν ο Πλωτάρχης Γεώργιος Παναγιωτόπουλος και του δεύτερου ο Δημήτριος Κιοσσές, ο οποίος αργότερα έγινε Ναύαρχος και αρχηγός του ΓΕΝ. Ο ύπαρχος του «Κριεζής» Γρηγόριος Παυλάκης τιμήθηκε το 2004 με τον τίτλο του Ιππότη της Τιμής της Γαλλικής Δημοκρατίας σε επετειακή τελετή που έγινε στη Γαλλία.
Η αποστολή των συμμαχικών δυνάμεων πραγματοποιήθηκε σε πέντε ακτές κατά μήκος της Νορμανδίας, οι οποίες έφεραν τις κωδικές ονομασίες Utah (Γιούτα), Omaha (Όμαχα), Gold (Χρυσός), Juno (Ήρα) και Sword (Σπαθί).
Ο στόλος που συγκροτήθηκε ήταν τεράστιος και επικεφαλής του ήταν ο Άγγλος ναύαρχος Μπέρτραμ Ράμσεϊ.
Ο εν λόγω στόλος περιλάμβανε 1.200 πολεμικά πλοία, 10.000 αεροπλάνα, 4.126 αποβατικά σκάφη, 804 μεταγωγικά πλοία και εκατοντάδες τεθωρακισμένα άρματα αμφίβιων και άλλων αποστολών.
Οι 156.000 άνδρες (73.000 Αμερικανοί και 83.000 Βρετανο- Καναδοί) θα αποβιβάζονταν στη Νορμανδία, από τους οποίους 132.000 θα μεταφέρονταν με πλοία μέσω Μάγχης και 23.500 με αεροπλάνα.
Διοικητής στις χερσαίες δυνάμεις διοικούσε ο Άγγλος στρατηγός Μπέρναρντ Μοντγκόμερι, ο οποίος αντίπαλό του είχε απέναντί του ένα παλαιό γνώριμό του από τις επιχειρήσεις στην Αφρική, τον Γερμανό στρατάρχη Έρβιν Ρόμελ.
Τα δύο ελληνικό πλοία «Τομπάζης» και «Κριεζής»
Τα ελληνικά πλοία που πολεμούσαν μαζί με το βρετανικό ναυτικό, είχαν επανδρωθεί από έμπειρους αξιωματικούς του Ελληνικού Ναυτικού και από εφέδρους οι οποίοι προέρχονταν από το Εμπορικό Ναυτικό.
Στις 5 Ιουνίου οι ελληνικές κορβέτες έλαβαν το απόρρητο σήμα με το οποίο ενημερώνονταν για την έναρξη της επιχείρησης και ανέλαβαν να εκτελέσουν μια σημαντική αποστολή: Οι Γερμανοί είχαν δημιουργήσει στα στενά της Μάγχης τεράστια θαλάσσια ναρκοπέδια τα οποία δημιουργούσαν σημαντικό εμπόδιο που έφραζε το δρόμο στις συμμαχικές αποβατικές δυνάμεις προς τις γαλλικές ακτές, με αποτέλεσμα οι ελληνικές κορβέτες να αναλάβουν να συνοδεύσουν τα άλλα πολεμικά και αποβατικά πλοία στην ακτή όπου θα αποβιβάζονταν η βρετανική 50η Μεραρχία.
Όταν ο Συμμαχικός στόλος έφτασε στη Νορμανδία, τα ελληνικά πολεμικά παρέμειναν στα ανοικτά των ακτών προσφέροντας κάλυψη στα αποβατικά. Το απόγευμα και ενώ η μάχη μαίνονταν, στην περιοχή των ελληνικών πλοίων εκδηλώθηκε αεροπορική επίθεση της Λουτβάφε που αντιμετωπίστηκε από τα αντιαεροπορικά όπλα των πλοίων χωρίς να σημειωθούν απώλειες στα ελληνικά πολεμικά πλοία. Τις επόμενες δύο ημέρες, οι δύο ελληνικές κορβέτες ανέλαβαν να συνοδεύσουν τα άδεια εμπορικά και επιβατικά πλοία πίσω στην Αγγλία.
Πληροφορίες από: wikipedia
