Σε πολιτικές που θα αντιμετωπίσουν το πρόβλημα της παράνομης μετανάστευσης, ιδιαίτερα σε Ιταλία και Ελλάδα, καθώς και στην αναγκαιότητα διαμόρφωσης μιας κοινής πολιτικής για τους πρόσφυγες από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αναφέρεται το αμερικανικό ειδησεογραφικό πρακτορείο Bloomberg, σε κύριο άρθρο του, με αφορμή την ενίσχυση του ακροδεξιού κόμματος στη Σουηδία, «μιας χώρας που ασκεί έως σήμερα μια από τις πιο φιλελεύθερες πολιτικές στην Ευρώπη», όπως επισημαίνεται.
Σύμφωνα με το άρθρο, «οι κυβερνήσεις της Ευρώπης χρειάζεται να αντιμετωπίσουν με ειλικρίνεια το προφανές ότι δηλαδή η μετανάστευση και ο ευρύτερος φόβος από την παγκοσμιοποίηση οδηγούν μέρος των πληθυσμών τους σε έναν αποτρόπαιο υπερεθνικιστικό δρόμο. Ο πρωθυπουργός της Σουηδίας, Φρέντρικ Ράινφελτ, είναι μεταξύ των λίγων ηγετών που είπε ευθαρσώς και θαυμαστά την αλήθεια για την μετανάστευση», όπως υπογραμμίζεται.
Στη συνέχεια, μεταξύ άλλων, διατυπώνεται η άποψη ότι «πολλοί πολιτικοί πανικοβάλλονται και μιμούνται τις θέσεις των κομμάτων που τάσσονται κατά των μεταναστών, ρίχνοντας λάδι στη φωτιά. Η μετανάστευση αποτελεί επίσης ένα θέμα για το οποίο η ΕΕ μπορεί να λάβει κοινές αποφάσεις. Σε μια περίοδο όπου η υπόληψή της βρίσκεται στο χαμηλότερο επίπεδο μεταξύ των πολιτών της -δεν είναι τυχαίο ότι τα κόμματα που τάσσονται κατά της μετανάστευσης τάσσονται και κατά της ΕΕ-, η Ένωση οφείλει να αποδείξει την αξία της».
Σύμφωνα με το άρθρο, «η Ζώνη Σένγκεν, για παράδειγμα, η οποία περιλαμβάνει 26 ευρωπαϊκές χώρες που έχουν καταργήσει τα εσωτερικά τους σύνορα επιτρέποντας την ελεύθερη κίνηση στο εσωτερικό τους, χρειάζεται έναν κοινό προϋπολογισμό και πολιτικές που θα αποκαθιστούν τις εσωτερικές ανισορροπίες οι οποίες καθιστούν ορισμένες χώρες, ιδιαίτερα την Ιταλία και την Ελλάδα, πύλες εισόδου για τους λαθρομετανάστες. Η ΕΕ θα μπορούσε να αυξήσει ουσιαστικά την αναλογία του προϋπολογισμού της για τη διαχείριση της λαθρομετανάστευσης, ο οποίος σήμερα ανέρχεται μόλις στο 1%. Δυσκολότερο θα ήταν το έργο της υιοθέτησης μιας κοινής πολιτικής για την υποδοχή των προσφύγων και την κατανομή του βάρους με πιο δίκαιο τρόπο».
Τέλος, υποστηρίζεται ότι «τίποτα από όλα αυτά δεν θα μπορούσε να αντιμετωπίσει την τεράστια αποτυχία της Ευρώπης στην ενσωμάτωση των μεταναστών, κάτι που μόνο οι εθνικές κυβερνήσεις μπορούν να κάνουν. Τέτοια βήματα ωστόσο θα μπορούσαν να απαλύνουν την αίσθηση αδικίας και αδυναμίας που αισθάνονται πολλοί Ευρωπαίοι. Χωρίς μια καλύτερη συνεργασία, η ΕΕ κινδυνεύει να βρεθεί αντιμέτωπη με την περαιτέρω ενίσχυση των κομμάτων που τάσσονται κατά της μετανάστευσης, από τη Βρετανία έως την Ελλάδα, με την κατάρρευση της Ζώνης Σένγκεν και με την υιοθέτηση εθνικών πολιτικών μετανάστευσης που θα δημιουργούν την Ευρώπη-Φρούριο, σε βάρος του εμπορίου και της οικονομίας της».
Στο μεταξύ, στο πρόβλημα της μετανάστευσης και των προσφύγων αναφέρεται και σε κύριο άρθρο της η New York Times, με αφορμή την πρόσφατη βύθιση του πλοίου που μετέφερε περίπου 500 μετανάστες από λιμάνι της Αιγύπτου ανοικτά της Μεσογείου, κάνοντας λόγο για «φονικό στη Μεσόγειο» και επισημαίνοντας ότι «σύμφωνα με το Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης (ΔΟΜ), το ναυάγιο προκλήθηκε εσκεμμένα από τους διακινητές, οι οποίοι βύθισαν το πλοιάριο όταν οι μετανάστες αρνήθηκαν να μετεπιβιβαστούν σε άλλο μικρότερο σκάφος, για λόγους ασφάλειας».
Η σύνταξη της αμερικανικής εφημερίδας, επικαλούμενη στοιχεία του ΔΟΜ, τονίζει ότι «φέτος, ήταν μια θανατηφόρα χρονιά για μετανάστες που διαπλέουν τη Μεσόγειο και περισσότερα από 2.800 άτομα έχασαν τη ζωή τους σε ναυάγια ή στο πλαίσιο της διακίνησής τους, αριθμός τετραπλάσιος σε σχέση με πέρυσι. Και η ροή των απελπισμένων μεταναστών από τη Μέση Ανατολή και την Αφρική προς την Ευρώπη, διαμέσου της Μεσογείου, δεν πρόκειται να μειωθεί», όπως υπογραμμίζεται, «δεδομένου ότι και ο πόλεμος στη Γάζα προσέθεσε νέες απώλειες».
Τέλος, η σύνταξη της New York Times καλεί τη διεθνή κοινότητα, την ΕΕ και τον ΟΗΕ «να προβούν σε επιπρόσθετα μέτρα προκειμένου να προληφθούν νέες απώλειες μεταναστών και κυρίως να διευκολύνουν τη διάνοιξη νόμιμων οδών για τη μετάβασή τους σε μια ασφαλέστερη Ευρώπη».
Eπιμέλεια: Χρήστος Μαζάνης
