Πληθαίνουν οι πληροφορίες που θέλουν τον ηγέτη του Ισλαμικού Κράτους Abu Bakr al-Baghdadi να έχει πέσει νεκρός κατά τη διάρκεια ρωσικής στρατιωτικής επιχείρησης στη Συρία, με τη διεθνή κοινότητα να εμφανίζεται ακόμη συγκρατημένη.
Και αυτό γιατί διεθνή ΜΜΕ έχουν μεταδώσει τουλάχιστον τρεις φορές στο παρελθόν το θάνατο του al-Baghdadi, μόνο για να διαψευστούν μερικές ώρες ή ημέρες αργότερα. Την ίδια ώρα, ο ιρακινός Τύπος έχει μεταφέρει αρκετές φορές πληροφορίες για βαρύτατους τραυματισμούς του ηγέτη του Ισλαμικού Κράτους κατά τη διάρκεια επιχειρήσεων.
ιεθνή ΜΜΕ έχουν μεταδώσει τουλάχιστον τρεις φορές στο παρελθόν το θάνατο του al-Baghdadi, μόνο για να διαψευστούν μερικές ώρες ή ημέρες αργότεραΑπό τις αρχές Ιουνίου, όμως, διακινείται έντονη φημολογία για το θάνατο του ηγέτη του Ισλαμικού Κράτους. Μάλιστα, προ ημερών, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ έγραψε στο Twitter ότι ο al-Baghdadi είναι νεκρός και πως επρόκειτο για μια «μεγάλη νίκη» στον πόλεμο κατά του Ισλαμικού Κράτους.
Στις 11 Ιουνίου του 2017, η συριακή κρατική τηλεόραση ισχυρίστηκε για ακόμη μια φορά ότι ο al-Baghdadi σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια αεροπορικής επιδρομής των ΗΠΑ.
Λίγες ημέρες αργότερα, στις 16 Ιουνίου, ρωσικά ΜΜΕ μετέφεραν πληροφορίες ότι ο al-Baghdadi σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια επιδρομής του στρατού της χώρας κοντά στη Ράκκα, στις 28 Μαΐου.
Οι ΗΠΑ εξέφρασαν τότε έντονες επιφυλάξεις και τόνιζαν ότι ο θάνατός του δεν έχει επιβεβαιωθεί από επίσημη πηγή. Ο Ρώσος πολιτικός Viktor Ozerov δήλωσε, όμως, ότι ο θάνατος του al-Baghdadi είναι «σχεδόν 100% βέβαιος».
Τη «σκυτάλη» πήρε στη συνέχεια το ιρανικό IRNA, που στις στις 29 Ιουνίου του 2017 έλεγε ότι al-Baghdadi ήταν «σίγουρα νεκρός».
Νέες φήμες για τον θάνατο του ηγέτη του Ισλαμικού Κράτους al-Baghdadi διακινήθηκαν και σήμερα, έπειτα από σχετικές πληροφορίες του Al Sumaria TV.
To κανάλι μετέδωσε ότι μαχητές του ISIS εξέδωσαν ανακοίνωση, σύμφωνα με την οποία ο ηγέτης τους al-Baghdadi είναι νεκρός και έχει ήδη επιλεχθεί ο διάδοχός του.
Παρ’ όλα αυτά, δεν δημοσιοποίησαν το όνομα του ανθρώπου που θα αναλάβει τα «ηνία» της τρομοκρατικής οργάνωσης.
Μερικές ώρες αργότερα, το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρώπινων Διακαιωμάτων έγραψε στο Twitter ότι ο επικεφαλής του, Rami Abdurrahman, έχει επιβεβαιώσει το θάνατο του ηγέτη του ISIS.
Η «γέννηση» της τρομοκρατικής οργάνωσης
Το 2004, o Abu Musab al-Zarqawi ιδρύει την οργάνωση Tevhid Jihad. Αυτή η οργάνωση εντάσσεται στην Αλ Κάιντα του Μπιν Λάντεν και στη συνέχεια μετονομάζεται σε Αλ Κάιντα Μεσοποταμίας.
Στις 15 Οκτωβρίου της ίδιας χρονιάς, το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών συμπεριέλαβε τον al-Zarqawi και την οργάνωσή του στη λίστα με τις «ξένες τρομοκρατικές οργανώσεις» και διέταξε ο «πάγωμα» όλων των περιουσιακών στοιχείων της οργάνωσης στις ΗΠΑ.
Μέχρι τον Μάιο του 2006, ο al-Zarqawi ήταν ο νούμερο ένα καταζητούμενος σε Ιορδανία και Ιράκ, καθώς είχε ενορχηστρώσει δεκάδες τρομοκρατικές επιθέσεις στο Ιράκ. Στη συνέχεια, αμερικανική κυβέρνηση επικήρυξε τον τρομοκράτη με 25 εκατομμύρια δολάρια.
Στις 7 Ιουνίου του 2006, οι Αμερικανοί σκοτώνουν τον al-Zarqawi και τη θέση του παίρνει ο Abu Hamza al-Muhajir.
.jpg)
Στα τέλη του 2006, ο Abu Omar al-Baghdadi –πρώτος ηγέτης της τζιχαντιστικής οργάνωσης- ανακοινώνει την ίδρυση του Ιρακινού Ισλαμικού Κράτους.
Μόλις τέσσερα χρόνια αργότερα, αμερικανική επιχείρηση βάζει στο στόχαστρο τον Abu Omar al-Baghdadi και τον Abu Hamza al-Muhajir. Και τα δύο ηγετικά στελέχη σκοτώνονται στο σπίτι όπου κρύβονταν.
Το έδαφος είναι πλέον πρόσφορο για να κάνει την εμφάνισή του ο Abu Bakr al-Baghdadi, ο άνθρωπος που αιματοκύλησε το Ιράκ, την Συρία αλλά και ολόκληρο τον πλανήτη.Το έδαφος είναι πλέον πρόσφορο για να κάνει την εμφάνισή του ο Abu Bakr al-Baghdadi,
ο άνθρωπος που αιματοκύλησε το Ιράκ, την Συρία αλλά και ολόκληρο τον πλανήτη.
Η ίδρυση του Ισλαμικού Κράτους του Ιράκ και Λεβάντε ανακοινώνεται από τον Abu Bakr al-Baghdadi το 2013.
Camp Bucca, το «πανεπιστήμιο» των τζιχαντιστών
Το πρώτο «φλερτ» της μέχρι σήμερα ηγετικής ομάδας του Ισλαμικού Κράτους έγινε στις φυλακές Camp Bucca στο νότιο Ιράκ. Εκεί, στις υπό αμερικανική διοίκηση φυλακές, γνωρίστηκαν και αντάλλαξαν για πρώτη φορά απόψεις οι τζιχαντιστές της Αλ Κάιντα με τα ανώτερα πολιτικά στρατιωτικά στελέχη του Σαντάμ Χουσεΐν.
Η «ζύμωση» ξεκίνησε, με αποτέλεσμα την συνεργασία των στελεχών του Σαντάμ με τους ισλαμιστές. Ο al-Baghdadi παραμένει στο Camp Bucca μόλις δύο από τους συνολικά δέκα μήνες φυλάκισής του.
Μετά την αποφυλάκισή του, ο al-Baghdadi αρχίσει να επιστρατεύει τους φανατικούς μαχητές του. Εκείνη την περίοδο άνοιξαν και οι φυλακές του Μπασάρ αλ Άσαντ στη Συρία, με αποτέλεσμα εκατοντάδες νέα μέλη και μαχητές να προσχωρήσουν στις δυνάμεις του Baghdadi. Το Ισλαμικό Κράτος φτάνει στο απόγειο της δύναμής του.
Τον Φεβρουάριο του 2015, ο αμερικανικός στρατός έδωσε στη δημοσιότητα το φάκελο του κρατούμενου al-Baghdadi. Όπως αποκαλύφθηκε λοιπόν, οι συμμαχικές δυνάμεις συνέλαβαν για πρώτη φορά τον Baghdadi στις 4 Φεβρουάριου του 2004 στη Φαλούτζα του Ιράκ. Πριν τη μεταγωγή του στο Camp Bucca, ο al-Baghdadi κρατείτο στο Abu Ghraib.
Τόσο το Abu Ghraib όσο και το Camp Bucca είχαν μετατραπεί εκείνη την περίοδο σε «πανεπιστήμια τζιχαντιστών» όπου οι σκληροπυρηνικοί εξτρεμιστές στρατολογούσαν τους λιγότερο φανατισμένους κρατούμενους.
Ποιος ήταν ο Baghdadi
Οι πληροφορίες για την προσωπική ζωή του Baghdadi είναι ελάχιστες ενώ αρκετές είναι αντικρουόμενες.
Ο άνθρωπος που μετέτρεψε την οργάνωση σε παγκόσμια απειλή φέρεται να γεννήθηκε κοντά στη Σαμάρα του Ιράκ το 1971. Σε συνέντευξη στην εφημερίδα «Τhe Daily Telegraph», άνθρωποι που γνώριζαν τον al-Baghdadi είχαν δηλώσει ότι ήταν ντροπαλός, όχι ιδιαίτερα εντυπωσιακός και πως απέφευγε τη βία. Μέχρι το 2004 φέρεται να κατοικούσε σε ένα μικρό δωμάτιο πλάι σε τέμενος στο Tobchi, μια φτωχογειτονιά της Βαγδάτης.
«Ήμουν συμφοιτητής με τον al-Baghdadi στο Ισλαμικό Πανεπιστήμιο. Ήμασταν στο ίδιο τμήμα αλλά δεν ήταν φίλος μου. Ήταν πολύ ήσυχος… Περνούσε πολύ χρόνο μόνος του. Ηξερα όλους τους ηγέτες προσωπικά. Ο Zarqawi ήταν αδελφός μου… Αλλά δεν ήξερα τον al-Baghdadi προσωπικά. Ήταν ασήμαντος. Κανένας δεν του έδινε σημασία» είχε αποκαλύψει ένας από τους συμφοιτητές του.
Το 2014, αμερικανοί και ιρακινοί αναλυτές ισχυρίστηκαν ότι ο al-Baghdadi είχε διδακτορικό στις ισλαμικές σπουδές από το Πανεπιστήμιο Σαντάμ στη Βαγδάτη. Μια βιογραφία του που διακινήθηκε σε εξτρεμιστικά φόρα τον Ιούλιο του 2013 ανέφερε ότι ο al-Baghdadi είχε πτυχίο, μεταπτυχιακό και διδακτορικό στις ισλαμικές σπουδές από το Πανεπιστήμιο της Βαγδάτης. Ορισμένες πηγές αναφέρουν ότι ο al-Baghdadi είχε ήδη ριζοσπαστικοποιηθεί όταν ο Σαντάμ Χουσεΐν βρισκόταν ακόμη στην εξουσία. Άλλοι αναλυτές, όμως, εκφράζουν τις επιφυλάξεις τους.
Οι σχέσεις Άγκυρας και ISIS
Διεθνή ΜΜΕ έχουν πολλάκις μιλήσει για τις κρυφές σχέσεις της Άγκυρας με το Ισλαμικό Κράτος, παρότι Τούρκοι αξιωματούχοι διαψεύδουν οποιαδήποτε σχέση με την τζιχαντιστική ομάδα. Τον Δεκέμβριο του 2015, το αμερικανικό Newsweek γράφει ότι αμερικανική επιδρομή στη Ράκκα της Συρίας έφερε στο φως έγγραφα που αποδεικνύουν ότι Τουρκία και τζιχαντιστές διατηρούν στενές σχέσεις. Η Άγκυρα διαψεύδει εκ νέου.
Αναλυτές, όμως, τονίζουν ότι η Άγκυρα βλέπει το Ισλαμικό Κράτος και άλλες ένοπλες ομάδες στο Ιράκ ως χρήσιμα «πιόνια» στον πόλεμο κατά του Σύρου προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ και Κούρδων ένοπλων.
Για την κυβέρνηση του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, όσοι πολεμούν τον Άσαντ ήταν επαναστάτες.
Στρατιωτικές πηγές εκτιμούν ότι τουλάχιστον 2.000 Τούρκοι έχουν ενταχθεί στις τάξεις του Ισλαμικού Κράτους. Μάλιστα, περίπου 400 Τούρκοι πολίτες φέρονται να έχουν σκοτωθεί στο πεδίο της μάχης υπηρετώντας την τρομοκρατική οργάνωση.
Τούρκοι δημοσιογράφοι είχαν μιλήσει, μάλιστα, για ροή φορτηγών της ΜΙΤ (Mυστικές Υπηρεσίες της Τουρκίας) προς τα σύνορα με τη Συρία. Στη συνέχεια, η Τουρκία μετατρέπεται σε «πύλη» διακίνησης του λαθραίου πετρελαίου των τζιχαντιστών.
Πετρέλαιο, η βασική πηγή εσόδων του Ισλαμικού Κράτους
Το 2013, το Ισλαμικό Κράτος απέκτησε τον έλεγχο των της περιοχής Deir Ezzor της Συρίας. Στην κατοχή του, λοιπόν, περνούν οι πετρελαιοπηγές al-Omar, Deiro και al-Tanak. Σταδιακά, οι αιμοδιψείς μαχητές εξαπλώνονται σε Ιράκ και Συρία και το 2014, η οργάνωση κατορθώνει να πάρει τον έλεγχο των πετρελαιοπηγών Ajil και Allas στο βόρειο Ιράκ. Τα οικονομικά των τζιχαντιστών γνωρίζουν τρομακτική άνθηση. Στα μέσα του 2015, η τρομοκρατική ομάδα είχε μηνιαία έσοδα 80 εκατομμύρια δολάρια μηνιαίως από την παράνομη διακίνηση πετρελαίου.
Οι συμμαχικές δυνάμεις αποφασίζουν να κόψουν το… κεφάλι της «Λερναίας Ύδρας». Ξεκινούν να βομβαρδίζουν τις πετρελαιοπηγές των τζιχαντιστών, με σκοπό να προκαλέσουν οικονομική ασφυξία στην οργάνωση. Τον Απρίλιο του 2016, έκθεση του IHS αποκαλύπτει ότι η τακτική αυτή αρχίζει να αποφέρει καρπούς. Τα έσοδα του Ισλαμικού Κράτους έχουν μειωθεί κατά 30% και η ηγεσία έχει αρχίσει να αναζητά και άλλους πόρους εσόδων.
Άλλες πηγές χρηματοδότησης
Εκτός από το πετρέλαιο, οι φανατικοί ισλαμιστές γέμιζαν τα δημόσια ταμεία και με τους υποχρεωτικούς θρησκευτικούς φόρους που είχε επιβάλλει.
Ζακάτ, όπως ονομάζονται αυτοί οι φόροι, πληρώνουν πλέον όλοι. Είτε είναι επιχειρηματίες, είτε καταστηματάρχες είτε οδοκαθαριστές. Το 2016, το Ισλαμικό Κράτος να ήλεγχε το ένα τρίτο του Ιράκ και σχεδόν τη μισή Συρία και έτσι το ποσό που συγκεντρωνόταν από τον υποχρεωτικό θρησκευτικό φόρο –ο οποίος ξεκίνησε από την εποχή του προφήτη Μωάμεθ- ήταν σημαντικό.
Παρότι ήταν αδύνατο να υπολογιστεί με ακρίβεια, οι υπηρεσίες ασφαλείας της Δύσης εκτιμούσαν ότι με αυτό τον τρόπο οι τζιχαντιστές συγκεντρώνουν εκατοντάδες εκατομμύρια ετησίως. Ζακάτ επέβαλλαν οι τζιχαντιστές και στο σιτάρι και το βαμβάκι.
Η πώληση των λαφύρων πολέμου είναι άλλη μια πηγή εσόδων για την «επιχείρηση» Ισλαμικό Κράτος.
Όσο οι μαχητές λεηλατούσαν πόλεις και χωριά του Ιράκ και της Συρίας, ό,τι είχε αξία ερχόταν στην κατοχή τους.
Έκαναν πλιάτσικο σε σπίτια, τράπεζες ή ακόμα και στρατιωτικές βάσεις. Τα όπλα κατάσχονταν αλλά όλα τα υπόλοιπα πωλούνταν σε υπαίθριες αγορές, από τις οποίες ψώνιζαν όχι μόνο οι μαχητές αλλά και οι υπόλοιποι κάτοικοι των περιοχών.
