Ο καθημερινός αγώνας για τη διάσωση των ανθρώπων που έχουν εγκλωβιστεί κάτω από τα ερείπια στις πληγείσες από τους ισχυρούς σεισμούς περιοχές της Τουρκίας και της Συρίας συνεχίζεται, με τους διασώστες να καταβάλλουν υπεράνθρωπες προσπάθειες για τον απεγκλωβισμό κάθε ανθρώπινης ύπαρξης που εντοπίζεται.
Τα δύο βίντεο που ακολουθούν είναι πραγματικά συγκλονιστικά. Ειδικότερα το πρώτο με το μικρό παιδί, στο οποίο οι διασώστες δίνουν νερό με το καπάκι του μπουκαλιού για να μπορέσει να ξεδιψάσει μέχρι να το ανασύρουν από το σημείο του εγκλωβισμού του. Η λαχτάρα που φαίνεται στα μάτια του, περιμένοντας τη στιγμή που οι ελάχιστες σταγόνες νερού θα ανακουφίσουν προσωρινά τη δίψα του, μαζί με την αγωνία και τον φόβο που έχει βιώσει όλες αυτές τις ώρες, αποτελούν αν μη τι άλλο πολύ δυνατές εικόνες. Αν υπάρχει Θεός δεν βρίσκεται σε καμιά εκκλησία και σε κανένα τζαμί. Βρίσκεται σ’ αυτό το χέρι που δίνει ζωή και ελπίδα στο μικρό αυτό παιδάκι.
Στο δεύτερο βίντεο απεικονίζεται η προσπάθεια των διασωστών να απεγκλωβίσουν ένα μεσήλικα από τα ερείπια που τον έχουν καταπλακώσει. Πως τον βγάζουν σιγά -σιγά από τα ερείπια, ούτως ώστε να μην προκαλέσουν περεταίρω πτώση κομματιών τσιμέντου που θα εμποδίσουν τον έγκαιρο απεγκλωβισμό του. Το τσιγάρο στο στόμα του ήταν ενδεχομένως μια παρέα, μια παρηγοριά, στις ώρες που περίμενε μέσα στα ερείπια ελπίζοντας να τον εντοπίσουν οι διασώστες.
