Μεσούσης της αυξανόμενης έντασης στη Μέση Ανατολή, ο απερχόμενος και μελλοντικός υπουργός Εξωτερικών της Αυστρίας Αλεξάντερ Σάλενμπεργκ καλεί σε διάλογο και αποκλιμάκωση σε αποψινή του ανακοίνωση, προτείνοντας ταυτόχρονα τη Βιέννη ως τόπο ενδεχόμενων μελλοντικών διαπραγματεύσεων.
“Στην Αυστρία επικρατεί μεγάλη ανησυχία για την όξυνση των γεγονότων στην περιοχή της Μέσης Ανατολής. Όλες οι πλευρές πρέπει επειγόντως να κάνουν βήματα για αποκλιμάκωση”, τονίζει χαρακτηριστικά ο Αλεξάντερ Σάλενμπεργκ, ο οποίος είναι υπουργός Εξωτερικών στην απερχόμενη αύριο υπηρεσιακή κυβέρνηση τεχνοκρατών, αλλά πρόκειται να αναλάβει εκ νέου επικεφαλής της αυστριακής διπλωματίας και στην κυβέρνηση συνασπισμού Λαϊκού Κόμματος και Πρασίνων, η οποία ορκίζεται και αναλαμβάνει καθήκοντα αύριο, Τρίτη.
Προειδοποιώντας πως “με βία δεν θα είναι δυνατή η επίτευξη μόνιμης ασφάλειας και σταθερότητας στην περιοχή, γι αυτό και απαιτείται από όλες τις πλευρές σαφής ετοιμότητα για διάλογο”, ο Σάλενμπεργκ τονίζει ότι η Αυστρία υποστηρίζει τον ύπατο εκπρόσωπο εξωτερικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης Ζοζέπ Μπορέλ στις προσπάθειές του για μία πολιτική λύση της διένεξης.
Ο υπουργός Εξωτερικών αναφέροντας ότι “η Βιέννη προσφέρεται οποτεδήποτε ως τόπος διαλόγου” επαναλαμβάνει τη θέση που διατύπωσε σε χθεσινή συνέντευξή του ο μελλοντικός (και πρώην) ομοσπονδιακός καγκελάριος της Αυστρίας Σεμπάστιαν Κουρτς πως “είναι αυτονόητο ότι η Βιέννη είναι πρόθυμη να είναι ο τόπος ενδεχόμενων διαπραγματεύσεων εάν οι ΗΠΑ και το Ιράν θέλουν να διεξάγουν και πάλι συνομιλίες”.
Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά ο Σεμπάστιαν Κουρτς, “είχαμε πολύ καλές εμπειρίες από τις διαπραγματεύσεις για τη συμφωνία για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα (σ.σ. οι οποίες είχαν διεξαχθεί στη Βιέννη) και πιστεύουμε ότι η διπλωματία και σε αυτή την περίπτωση αποτελεί τον μόνο σωστό δρόμο για την αποφυγή περαιτέρω κλιμάκωσης”.
Η συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν είχε υπογραφεί έπειτα από μακρές διαπραγματεύσεις, το 2015 στη Βιέννη από τα πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών (ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα, Γαλλία, Βρετανία), τη Γερμανία και το Ιράν, με στόχο τον περιορισμό του εμπλουτισμού ουρανίου από την Τεχεράνη, ώστε να αποτραπεί η κατασκευή πυρηνικών όπλων από το Ιράν, με αντάλλαγμα την άρση των κυρώσεων εναντίον του.
