Ένα κομμάτι πάγου στο μέγεθος της Ρώμης κατέρρευσε ολοσχερώς στην Ανατολική Ανταρκτική, μέσα σε λίγες μέρες μετά από υψηλές θερμοκρασίες ρεκόρ, σύμφωνα με δορυφορικά δεδομένα.

Στην Ανταρκτική, το κομμάτι πάγου με ονομασία Conger, αποκολλήθηκε στις 15 Μαρτίου και το μέγεθος του είναι 1.200 τετραγωνικά χιλιόμετρα, όσο δηλαδή η ιταλική πρωτεύουσα. Αυτή η αποκόλληση οφείλεται στις θερμοκρασίες «καύσωνα» για τα δεδομένα της ηπείρου, καθώς ο ερευνητικός σταθμός Concordia κατέγραψε μόλις -11.8 βαθμούς Κελσίου στις 18 του μήνα, όταν η μέση τιμή της θερμοκρασίας αυτή την εποχή είναι γύρω στους -50 βαθμούς.

Αυτές οι θερμοκρασίες είναι αποτέλεσμα ενός θερμού ατμοσφαιρικού ρεύματος που εγκλωβίστηκε πάνω από την ήπειρο.

Η σημασία των Υφάλων Πάγου 

Οι ύφαλοι πάγου είναι προεκτάσεις στρωμάτων πάγου που επιπλέουν πάνω από τον ωκεανό, παίζοντας σημαντικό ρόλο στη συγκράτηση του στην ενδοχώρα. Χωρίς αυτά, ο πάγος στην ενδοχώρα ρέει πιο γρήγορα στον ωκεανό, με αποτέλεσμα την άνοδο της στάθμης της θάλασσας.

Η δρ. Catherine Colello Walker, γεωλόγος και φυσικός στο Woods Hole Oceanographic Institution, τόνισε πως από μόνη της αυτή η αποκόλληση δεν είναι κάποιο γεγονός που προκαλεί ανησυχία, εν τούτοις πρόκειται για την μεγαλύτερη αποκόλληση πάγου στην Ανταρκτική από τις αρχές της χιλιετίας, όταν είχε αποχωριστεί τον Larsen B. «Δε θα έχει σημαντικές επιπτώσεις, αλλά είναι ένα ακόμα δείγμα του τι έρχεται», τόνισε.

Τι είναι ο ύφαλος Conger;

Ο Conger είναι ένα κομμάτι πάγου που μειωνόταν από τα μέσα της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα, αλλά σε πολύ χαμηλό βαθμό μέχρι το 2020. Στις 4 Μαρτίου εκείνου του έτους, το κομμάτι έχασε πάνω από το 50% της επιφάνειας του σε σχέση με τις μετρήσεις που είχαν γίνει τον Ιανουάριο του ίδιου έτους.

Ο ειδικός σε επιφάνειες πάγου και επίκουρος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Μινεζότα, Peter Neff, δήλωσε στη Guardian ότι ήταν μια έκπληξη αυτή η αποκόλληση.

«Ακόμα αντιμετωπίζουμε την Ανατολική Ανταρκτική σαν μια μεγάλη, υψηλή, στεγνή, κρύα και αμετακίνητη ποσότητα πάγου. Η τρέχουσα κατανόηση δείχνει σε μεγάλο βαθμό ότι εκεί δε μπορούμε να έχουμε τα ίδια γρήγορα ποσοστά απώλειας πάγου σε σχέση με τη Δυτική Ανταρκτική, εξαιτίας της γεωμετρίας του πάγου και του βράχου που έχει από κάτω του.

Όπως δείχνουν τα στοιχεία του δορυφόρου Copernicus Sentinel-1, η κίνηση του Conger άρχισε στις 5 Μαρτίου και ήταν το τρίτο γεγονός αποκόλλησης στην περιοχή, όπως αναφέρει η καθηγήτρια του Scripps Polar Center, Helen Amanda Fricker. Οι άλλες δύο περιπτώσεις ήταν του Totten και του Glenzer.

Ο καθηγητής Matt King του Αυστραλιανού Κέντρου Ειδίκευσης στις Ανταρκτικές Επιστήμες, εξηγεί πως στο εγγύς μέλλον θα δούμε περισσότερα τμήματα πάγου να σπάνε και δεν θα είναι μόνο στα κυβικά του Conger, αλλά πολύ μεγαλύτερα. Και αυτά θα είναι ικανά να ανεβάσουν τη στάθμη των ωκεανών.

«Μεγάλο μέρος της Ανατολικής Ανταρκτικής στηρίζεται από υφάλους πάγου, επομένως πρέπει να προσέχουμε όλα τα κομμάτια πάγου εκεί», είπε η Φρίκερ σε ένα tweet.

Η υφαλοκρηπίδα του πάγου Conger είχε σημαντικά ποσά τήξης από τον ωκεανό από κάτω, κάτι που θα μπορούσε να την προϋπέθετε κατάρρευση.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ: #Ανταρκτική #θερμοκρασίες #πάγκος