Γιώργος Αρκουλής
Αντε να τελειώνουμε με την εκλογική αναμέτρηση (το αποτέλεσμα της οποίας μη νομίσετε πως θα μας κάνει ευτυχείς!) ώστε να ξαναβρούμε την ηρεμία μας και να καλμάρει το στομάχι από τις αερολογίες και τα ψεύδη των τελευταίων ημερών από τους υποψήφιους. Αν και με τη νέα προπαγάνδα του Σαββόπουλου και την σκόνη που σήκωσαν οι δηλώσεις του, σημειώνω ότι δεν πλήξαμε όπως άλλες φορές.
Προσωπικά μου πέρασε η σκέψη αυτή τη φορά να απέχω της κάλπης για δέκα χιλιάδες λόγους (σημαντικότερους από τους οποίους η σταθερή παρουσία του πλήθους των άστεγων στα πεζοδρόμια της Αθήνας, την ώρα που ένας καπιταλιστής από την Ελβετία αγόραζε το ακριβότερο ακίνητο στην Ηρώδου του Αττικού για να προικίσει την «ημι-γαλαζοαίματη» κορούλα του), όμως δεν πρόκειται να κάνω το χατίρι στο πρώτο κόμμα (όποιο από τα δύο είναι αυτό).
Όσο για τις οχλήσεις με μηνύματα μέσω του τηλεφώνου (που δέχτηκα για…συμπαράσταση), ευτυχώς αυτή τη φορά ήταν ελάχιστες αν και ενοχλητικές. Σκεφθείτε ότι η πίεση από δύο υποψήφιους της ΝΔ της Α’ περιφέρειας Πειραιά ήταν συνεχής, αλλά εντάξει, κατανοώ τον φόβο τους με αφορμή την «ουρανοκατέβατη» στο ψηφοδέλτιο της Δόμνας Μιχαηλίδου (η οποία σάρωσε σε δημοσιότητα τις τελευταίες ημέρες). Φυσικά, δεν είναι η πρώτη φορά που ο φουκαράς Πειραιάς, αναγκάζεται άνωθεν να δεχτεί υποψήφιους για τα κοινά, που δεν είχαν ποτέ σχέση με την ταλαιπωρημένη πόλη (Φασούλας, Κατρούγκαλος κλπ.), επιλογές που προσβάλουν διαχρονικά τους Πειραιώτες. Μέχρι και ο Αλ. Τσίπρας είχε απειλήσει ότι θα ήταν υποψήφιος στο Λιμάνι, αλλά το μετάνιωσε!
Κάτι είναι κι’ αυτό…
