Δεν ξέρω αν η Πορτογαλία καταφέρει να πάρει το πρώτο της τρόπαιο σε ΠΚ, όμως μπορώ να καταθέσω -απ’ όσα ζήσαμε Τρίτη βράδυ στον αγώνα της με την Ελβετία- ότι διαθέτει τον κορυφαίο προπονητή σήμερα παγκοσμίως. Ξέρετε γιατί; Διότι ο Φερνάντο Σάντος (γνωστός και αγαπητός από το πέρασμά του στο ελληνικό ποδόσφαιρο) είναι ένας διανοούμενος του πάγκου, με φιλοσοφία που βλέπει πολύ μπροστά και να το εξηγήσω. Στον προηγούμενο αγώνα, η Πορτογαλία αγωνίστηκε αγκομαχώντας, πέρασε όμως στους «16», έστω με μέτριο τον σταρ Κριστιάνο Ρονάλντο. Ο οποίος, όταν αντικαταστάθηκε κάπου δέκα λεπτά πριν την λήξη, φρόντισε να σνομπάρει για τα καλά την κίνηση του προπονητή του, για να συνεχίσει με λόγια απρεπή από τον πάγκο. Ο Σάντος το αντελήφθη, και ήταν σίγουρος για την αρνητική συμπεριφορά του αρχηγού της ομάδας, που όχι μόνο δεν είχε δώσει το καλό παράδειγμα, αλλά ενώπιον πλήθους καμεραμαν, έκανε ό,τι έκανε.
Ο Σάντος, στον αγώνα για τους «8», άφησε τον σταρ της ομάδας στον πάγκο, βάζοντας αντ’ αυτού ένα πιτσιρικά -Ράμος το όνομά του- ο οποίος πέτυχε τρία γκολ σε μια απόδοση ολοκληρωτικού ποδοσφαίρου που έληξε 6-1. Φυσικά, λίγο πριν η ωραία τελετή λήξη, είδαμε στο τερέν και τον Ρονάλντο, χαμογελαστό και προσπαθούντα να σκοράρει αλλά δεν υπήρχε πλέον χρόνος ούτε πολλές φυσικές δυνάμεις των συμπαικτών του. Το μάθημα που εμφάνισε στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο ο Σάντος ήταν θεμελιώδες και άξιο να το θυμούνται οι συνάδελφοί του όταν θέλουν να υπάρχει στις ομάδες τους πειθαρχία. Παράλληλα, ο φίλος μας κόουτς, απέδειξε ότι τον ενδιαφέρει το ΜΕΛΛΟΝ της πορτογαλικής ομάδας του, ενώ φαίνεται πως εμπιστεύεται -και δικαιώνεται γι’ αυτό- δύο-τρεις μαχητές οι οποίοι είναι πολύ μεγαλύτερης ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ από τον Κριστιάνο αυτές τις μέρες στο Κατάρ. Θα αναφέρω τον 40χρονο Πέπε, κυρίως όμως θα σταθώ στον σπουδαίο μπαλαντέρ Μπερνάντο Σίλβα. Τι παίκτης! Ουσιαστικός, αθόρυβος, με αστείρευτες δυνάμεις, νομίζω ότι είναι ο «πύργος ελέγχου» μιας δυναμικής ομάδας που βγάζει ταλέντο, μπρίο και μαχητικότητα.
Και δύο λόγια για την φιλόδοξη ομάδα της Ελβετίας, η οποία έχει δημιουργηθεί πάνω με «διαφορετικά» υλικά (ελάχιστοι είναι οι γηγενείς Ελβετοί στο βασικό σχήμα) αλλά που ως τώρα δεν της έλλειψε η προσπάθεια και η μαχητικότητα. Χθες αυτή η Ελβετία κατέρρευσε, όχι άδικα. Πρόσεξα όποτε ο τηλεοπτικός φακός έκανε ζουμ στον προπονητή. Ο άνθρωπος παρατηρούσε ανέκφραστος όσα γίνονταν, δεν μίλησε ποτέ, ήταν αδύνατο να «κινήσει τα νήματα» και να ανατρέψει την κατάσταση. Θα έλεγα πως η κίνησή του να βγάλει από τον αγώνα τον ικανότερο αμυντικό του Φάμπιαν Σαρ, επιδείνωσε τα πράγματα. Νομίζω πως λίγη σπουδή πάνω στις κινήσεις του Σάντος θα του ήταν χρήσιμη.
