Γιώργος Αρκουλής
Απορώ με τα ΜΜΕ, που επιμένουν να εμφανίζουν ως ‘συγκλονιστική είδηση’ τον πλουτισμό του τάδε υπουργού ή τα δεκάδες ακίνητα που αγόρασε ο Χ Ευρωβουλευτής μέσα σε ένα χρόνο. Και αυτό βέβαια, όταν –βάσει του Νόμου- δημοσιεύεται η λίστα με το «πόθεν έσχες» (ο όρος έχει καταντήσει γραφικός ως προς το πρώτο σκέλος του, αφού ουδείς ελέγχεται!). Κατά την ταπεινή μου γνώμη, είδηση θα αποτελούσε μόνο η περίπτωση που ένας εκπρόσωπος της Βουλής των ταλαιπωρημένων Ελλήνων, εμφάνιζε δήλωση με μηδέν στη στήλη ‘ακίνητα’, μηδέν μετοχές και ελάχιστες τραπεζικές καταθέσεις, ίσα για τα «έξοδα» του «ναύλου» του τελευταίου ταξιδιού, στην περίπτωση που ξαφνικά του συμβεί το σοβαρό…
Έχουμε και λέμε, λοιπόν: τι νόημα έχει να μάθουμε ότι ο Α υπουργός δεν πληρώνει τις δόσεις των τεράστιων δανείων του; Ο πρώτος είναι ή ο τελευταίος; Έτσι κι’ αλλιώς τα χρέη του δεν πρόκειται να τον στείλουν στη φυλακή. Τι νόημα έχει να μάθουμε ότι η τάδε οικογένεια πολιτικών διαθέτει εκατοντάδες ακίνητα, λες και μας ήταν άγνωστος ο υπερβολικός πλουτισμός της, εδώ και δεκαετίες. Θα είχε νόημα να πληροφορηθούμε γιατί επιμένει ο κάθε φουκαράς (που μένει στο νοίκι, που τον τρώει η ανεργία, που δεν ξέρει πόσο θα του κόψει ο…Βρούτσης τη σύνταξη ή τον μισθό), να ψηφίζει αυτούς τους επαγγελματίες της Πολιτικής. Οι οποίοι ολοκληρώνοντας τη θητεία τους, είναι εντελώς βέβαιο πως θα συνεχίσουν να απολαμβάνουν υψηλές αποδοχές και να διατηρούν στην προσφώνηση το «υπουργέ μου», ή το «γενικέ μου», ή το «πρόεδρέ μου».
Όποτε δίνεται στη δημοσιότητα η λίστα με τα «Π.Ε.» των πολιτικών, θυμάμαι την απάντηση σπουδαίου (αλλά καταχρεωμένου ως θιασάρχη) ηθοποιού, όταν τον ρώτησαν αν έχει μετανιώσει για ό,τι διάλεξε για βιοπορισμό.
«Ασφαλώς και μετάνιωσα, για την ακρίβεια αισθάνομαι ηλίθιος. Διότι οι έξυπνοι άνθρωποι στην Ελλάδα, γίνονται πολιτικοί και όχι θεατρίνοι».
