Ας υποθέσουμε ότι κάποιος πέφτει θύμα κλοπής από «χρυσοδάκτυλο» και χάνει…τα πάντα, διότι ως γνήσιος idiot (δηλαδή ηλίθιος) είχε μέσα στο πορτοφόλι του όλες τις κάρτες, δίπλωμα, ταυτότητα. Τα μετρητά είναι τα πρώτα που ξεχνάει. Τι κάνει; Σπεύδει στο Α/Τ (παράρτημα Ασφαλείας) και δηλώνει ΑΠΩΛΕΙΑ, προκειμένου να επισπεύσει τις διαδικασίες. Πράγματι, αλλάζει δελτίο ταυτόρητας ΑΥΘΗΜΕΡΟΝ, πληρώνοντας λιγότερα από ενάμισι ευρώ, συν ‘ένα δεκάρικο για φωτογραφίες. Στο μεταξύ, έχει μπλοκάρει τηλεφωνικά τις κάρτες του, και το επόμενο βήμα είναι να μεταβεί στις Τράπεζες, προκειμένου να τις αντικαταστήσει. Ούτε εδώ συναντά πρόβλημα , αντίθετα ο/η υπάλληλος δείχνει συμπάθεια και ευγένεια. Τι μένει; Η αντικατάσταση του διπλώματος οδήγησης, και εδώ αρχίζουν τα βάσανα, οι ουρές «στα υπουργεία μας» και –κυρίως- το χαράτσι.
Διότι, διάβολε, σου ζητάει το υπουργείο Μεταφορών (που βγάζει τα διπλώματα), να πληρώσεις παράβολοι κάπου 80 ευρώ (το οποίο είχε ήδη πληρώσει όταν είχες βγάλει το δίπλωμά σου), έξοδα για νέες φωτογραφίες (αυτό είναι σωστό, διότι μέσα σε ένα χρόνο από την ιχύ του κλεμμένου, ενδέχεται να έχεις χάσει την φράντζα σου ή να έχεις βγάλει κάποιο «καλόγερο» στο μαγουλάκι!) και στην συνέχεια τρέχεις για «κολύμπι».
Σχεδόν ένας μήνας χρειάζεται για να (ξανα)βγάλεις ένα δίπλωμα το οποίο βρισκόταν σε ισχύ! Κι’ όταν τολμήσεις διαμαρτυρηθείς, σου λέει ο κλητήρας του ευαγούς ιδρύματος: «Κύριε, κάποτε εδώ εργάζονταν δέκα υπάλληλοι και τώρα υπάρχουν μόνο δύο».
Συμπέρασμα: αν ακούσετε κάποιον του συστήματος να σου λέει ότι το κράτος έχει πατάξει την γραφειοκρατία, ή σέβεται –οικονομικά- τον πολίτη, μουντζώστε τον και με τις δύο παλάμες.
ΥΓ: Και μη φοβάστε, διότι το φάσκελο δεν διώκετα ποινικά. Απλά, θα πείτε πως θέλατε να αποφύγετε τον ήλιο που έπεφτε στα ταλαιπωρημένα σας μάτια!
