Γιώργος Αρκουλής
Εξαιρετικό ενδιαφέρον αποκτά η… αστραπιαία αντίδραση της ΕΣΗΕΑ με αφορμή τη νέα παραίτηση της Κρουστάλλη από εφημερίδα του πρώην ΔΟΛ. Κι’ αυτό γιατί (η Ένωση) ενημερώνει πως στέκεται στο πλευρό της συναδέλφου, συμπαραστέκεται κλπ. Μόνο που δεν διευκρινίζεται στην ανακοίνωση του συνδικαλιστικού οργάνου των δημοσιογράφων, τι είδους θα είναι αυτή η έρμη συμπαράσταση. Μήπως με το να τιμωρηθεί (αν τιμωρηθεί) ο διευθυντής Μαντέλας, τον οποίο θα καλέσει το πειθαρχικό για την υπόθεση Ακρίτα, (προσέξτε όχι αυτεπάγγελτα αλλά μετά από έγκληση της δημοσιογράφου) ή κάποιος από το ανώτερο κονκλάβιο του Βήματος; Αν όλα αυτά είναι έκφραση συμπαράστασης, τότε η δημοσιογραφία δεν πάει καλά. Καθόλου καλά. Ούτε καλύπτει κάποιον συνάδελφο που θα θελήσει προσεχώς να αντισταθεί στις πιέσεις των καιρών, γνωρίζοντας πως ενδέχεται να βρεθεί στον δρόμο που χάραξαν ήδη οι δύο θαρραλέες κυρίες της ενημέρωσης…
Όπως και να΄ χει, η ΕΣΗΕΑ διανύει μακρά περίοδο παρακμής. Στοιχείο που άρχισε να δηλητηριάζει τον κλάδο από την ημέρα που μια φιλόδοξη κυρία, σύζυγος πλούσιου εφοπλιστή, θέλησε –για τη δική της προβολή- να αγοράσει καθημερινή εφημερίδα, ρίχνοντας χρήμα, αλλά με τους δικούς της όρους. Να θυμίσω ότι η κυρία Αγγελοπούλου – Δασκαλάκη (όπως θυμάστε) με το που αγόρασε εφημερίδα, θέλησε να κλείσει τους δημοσιογράφους με ατομικά συμβόλαια και χαμηλούς μισθούς, αχρηστεύοντας την συλλογική σύμβαση της ΕΣΗΕΑ. Βέβαια, η εφημερίδα απέτυχε, και μετά από ζημία κάποιων εκατομμυρίων μεταβιβάστηκε, όμως εκείνα τα ατομικά συμβόλαια, λειτούργησαν όπως το ξήλωμα του πουλόβερ.
ΥΓ: Με την ΣΕΗΕΑ, ανίκανη (όπως αποδείχτηκε) να βάλει τα πράγματα στην θέση τους υπερασπίζοντας τα συμφέροντα των μελών της.
