.jpg)
Το σκόρδο καλλιεργείται εδώ και χιλιάδες χρόνια και πιθανότατα προέρχεται από την Ασία. Στην Αίγυπτο χρησιμοποιείται εδώ και 5.000 χρόνια και το θεωρούσαν ιερό, ενώ είναι, επίσης, γνωστό ότι οι εργάτες που έχτισαν τις πυραμίδες έπαιρναν το πρωί μια σκελίδα σκόρδο σαν τονωτικό και αντισηπτικό. Στη δε αρχαία Ελλάδα οι αθλητές έτρωγαν σκόρδο σαν τονωτικό πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Όπως επισημαίνει ο διαιτολόγος- διατροφολόγος, Τόνι Νζέιμ, αν και υπάρχουν σκόρδα άσπρα, ροζ και κόκκινα, στη χώρα μας προτιμάμε κυρίως αυτά που έχουν βολβούς λευκού χρώματος, με λεπτούς «χιτώνες» και με λίγες στον αριθμό αλλά μεγάλες στο μέγεθος σκελίδες. Πολύ γνωστά είναι τα σκόρδα Τριπόλεως, που πληρούν αυτές τις προϋποθέσεις. Στην αγορά σκόρδα βρίσκουμε όλο το χρόνο, ελληνικά ή εισαγωγής από την Κίνα ή τη Νότια Αμερική.
Πολυάριθμες μελέτες έχουν δείξει τα πιθανά οφέλη της τακτικής κατανάλωσης σκόρδου σε περιπτώσεις όπως ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης, η μείωση των τριγλυκεριδίων και της χοληστερόλης. Έτσι, το σκόρδο μπορεί να περιγραφεί ως ένα τρόφιμο που μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη της αθηροσκλήρωσης και του σακχαρώδη διαβήτη, καθώς και στη μείωση του κίνδυνου καρδιακής προσβολής ή εγκεφαλικού επεισοδίου.
Το σκόρδο μπορεί να έχει καρδιαγγειακά οφέλη, παρόλο που δεν συμβάλλει στη μείωση των επιπέδων της LDL. Ένας ακόμη λόγος για τα ευεργετικά αποτελέσματα του σκόρδου μπορεί να είναι η ικανότητά του να μειώσει την ποσότητα των ελεύθερων ριζών που υπάρχουν στο αίμα. Αυτές οι πολυάριθμες ευεργετικές καρδιαγγειακές επιδράσεις του σκόρδου, οφείλονται όχι μόνο στις θειούχες ενώσεις που περιέχει, αλλά και στη βιταμίνη C, στη βιταμίνη Β6, το σελήνιο και το μαγγάνιο.
Το σκόρδο μπορεί επίσης να βοηθήσει στη μείωση του πόνου και της φλεγμονής της οστεοαρθρίτιδας και της ρευματοειδής αρθρίτιδας. Ακόμη μεγάλη σπουδαιότητα κατέχει η θειούχα ένωση αλισίνη, που περιέχει το σκόρδο, η οποία έχει ισχυρή αντιμικροβιακή δράση σε συνδυασμό με την βιταμίνη C. Σε ερευνητικές μελέτες, έχει αποδειχτεί ότι η αλισίνη είναι αποτελεσματική όχι μόνο εις βάρος των κοινών λοιμώξεων, όπως τα κρυολογήματα και η γρίπη, αλλά δρα και κατά ισχυρών παθογόνων μικροοργανισμών, συμπεριλαμβανομένης της φυματίωσης, του σταφυλόκοκκου και των βακτηρίων της αλλαντίασης.
Οι γιατροί στο Λονδίνο χρησιμοποίησαν με επιτυχία σε προκαταρκτικές έρευνες το φυσικό συστατικό του σκόρδου, αλισίνη, σε διάφορες μορφές, κρέμες, χάπια και σαπούνι για την εξάλειψη του μικροβίου του ανθεκτικού σταφυλόκοκκου. Τέλος, για την ίδια ακριβώς ένωση πρέπει να επισημάνουμε ότι λειτουργεί και ενάντια σε πολλές μορφές καρκίνου. Το σκόρδο απαγορεύεται στις γυναίκες που θηλάζουν γιατί προκαλεί κολικούς στο μωρό.
Διατηρείται σε μέρη ξηρά. Αν το ξεφλουδίσουμε, μπορούμε να το διατηρήσουμε για λίγο μέσα σε ένα καλά κλεισμένο σκεύος ή μέσα σε λίγο ελαιόλαδο. Το σκόρδο σε σκόνη στερείται οργανοληπτικών χαρακτηριστικών σε σχέση με αυτό που παίρνουμε σε σκελίδες. Τρώγεται σκέτο, μπαίνει στην σκορδαλιά και το τζατζίκι αλλά και σε πληθώρα άλλων φαγητών για να τα νοστιμίσει με την ιδιαίτερη γεύση και το διαπεραστικό του άρωμα.
Πηγή: ΜediDiatrofi.gr
Eπιμέλεια: Δήμητρα Μπιλάλη
