«Όταν ξεκίνησα πριν από 60 χρόνια, η μόδα που σχεδίαζα ήταν κάτι παράξενο -ο κόσμος έλεγε ότι ήμουν τρελός και κανείς δεν ήθελε να φοράει τα ρούχα μου», είπε ο Cardin, υπογράφοντας αντίτυπα από το αναμνηστικό βιβλίο του στο Maxim’s, το ιστορικό παρισινό Μπελ Επόκ εστιατόριο, το οποίο αποτελεί ιδιοκτησία του και έχει εξελιχθεί σε παγκόσμια επωνυμία.
«Ο τρόπος μου ήταν να σχεδιάσω κάτι από το μέλλον, να βλέπω ότι μια γυναίκα μπορεί να είναι ελεύθερη», είπε ο Cardin. «Ήθελα να δώσω στις γυναίκες της δεκαετίας του ’60 την ευκαιρία να εργαστούν, να καθίσουν, να οδηγήσουν μέσα στα φορέματά μου».
Αυτή η νέα αρχιτεκτονική που έχτισε ο σχεδιαστής για να εκφράσει τη χειραφέτηση των γυναικών αποτυπώνεται ζωντανά στο «Pierre Cardin, 60 years of innovation», γραμμένο από τον εδώ και χρόνια συνεργάτη του, Jean-Pascal Hesse. Τα φορέματα του 1960, κομμένα τετράγωνα για να ελευθερώνουν το σώμα, αλλά με όλων των ειδών τα κυκλικά κοψίματα και δορυφορικά μανίκια, τα οποία περιστρέφονταν σαν πλανήτες γύρω από τους ώμους, αποτελούν σήμα κατατεθέν της διαστημικής εποχής.
Οι αθώοι εξωγήινοι μέσα σε κράνη πιλότων, μίνι φούστες και χρωματιστά καλσόν, εξέφραζαν την έκρηξη μιας νεανικής κουλτούρας. Η χαρακτηριστική συλλογή «Κόσμος του 1964», με τυνίκ και κολάν τόσο για άνδρες όσο και για γυναίκες, ήταν μια δυναμική δήλωση για το unisex ντύσιμο. Υπάρχουν κομμάτια – σύμβολα: τα μίνι φορέματα του 1968 στην «Cardine», ένας πρώτος πειρασμός με τεχνολογικά υλικά, ένα κυκλικό βινύλ αδιάβροχο από το 1969, ένα καπέλο – φάκελος από τσόχα από το 1971. Ίσως το πιο έντονο στοιχείο είναι ότι όλα θα μπορούσαν να φορεθούν σήμερα χωρίς να μοιάζουν ετεροχρονισμένα.
Στην πραγματικότητα, οι σπουδαστές του σήμερα μοιάζουν να ακολουθούν το στυλ του Πιερ Καρντέν. Στη διάρκεια της Εβδομάδας Μόδας του Λονδίνου κυριαρχούσαν τα τρισδιάστατα φορέματα, τα οποία είχαν δημιουργηθεί σαν να ήταν τα πρώτα του σχεδιαστή από την τάξη του 2010 στο Central Saint Martins College of Art and Design. Η εκπαίδευση του Cardin στη μόδα ήταν μια συμβατική θητεία στην υψηλή ραπτική, εκεί όπου έμαθε να φτιάχνει πατρόν με ακρίβεια. Αφ’ ότου οι γονείς του απέδρασαν από το φασιστικό καθεστώς της Ιταλίας και εγκαταστάθηκαν στη Γαλλία, το 1924, ο «Pierre Cardin» δούλεψε κοντά σε έναν ράφτη και ύστερα στους οίκους της Paquin, της Σκιαπαρέλι και του Dior .
Σκανδάλισε τον κόσμο της μόδας, όταν εισήγαγε ρούχα prêt-a-porter το 1959, και εκδιώχθηκε από το Chambre Syndicale, το σωματείο της υψηλής ραπτικής. Από τότε και μετά, ο Cardin θεωρήθηκε ένας ανορθόδοξος πρωτοπόρος. Ίσως η πιο ενδιαφέρουσα πλευρά στην κληρονομιά του Pierre Cardin να είναι ότι ο ίδιος αποτελεί σύγχρονο σημείο αναφοράς, όπως προκύπτει από έναν σχεδιαστή που δεν είχε καν γεννηθεί όταν δημιουργήθηκε ο γεωμετρικός φουτουρισμός.
