Δεκατρία χρόνια συμπληρώθηκαν στις 5 Σεπτεμβρίου από τον θάνατο της Μητέρας Τερέζας, της καθολικής μοναχής με σημαντικό φιλανθρωπικό έργο, από την Αλβανία.
Για πάνω από 45 χρόνια, η Μητέρα Τερέζα βοήθησε φτωχούς και αρρώστους σε όλο τον κόσμο, με αποτέλεσμα να αγιοποιηθεί από τον Πάπα Ιωάννη Παύλο Β’ το 1997. Είναι κάτοχος του βραβείου Νόμπελ Ειρήνης του 1979 για «τις εκστρατείες της σχετικά με την ενημέρωση για τη φτώχεια».
Η Μητέρα Τερέζα γεννήθηκε στις 26 Αυγούστου του 1910 στα Σκόπια της τότε Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (σήμερα πρωτεύουσα της ΠΓΔΜ). Είχε, ωστόσο, καταγωγή από τη Σκόδρα της Αλβανίας. Πήγε στο Νταρτζίλινγκ της Ινδίας το 1929 και ορκίστηκε ως μοναχή το 1931. Το 1937 δούλεψε σαν δασκάλα σε σχολείο στην Καλκούτα. Το 1950, πήρε την άδεια από το Βατικανό, για να ξεκινήσει το ιεραποστολικό της έργο. Το 1952, μετέτρεψε έναν παλαιό ινδουιστικό ναό στην Καλκούτα σε κτίριο για την ίαση των ανθρώπων που πεθαίνουν. Επίσης, το 1955 άνοιξε ένα ορφανοτροφείο στην Καλκούτα. Στη συνέχεια άνοιξε νοσοκομεία και ορφανοτροφεία σε ολόκληρη την Ινδία αλλά και στη Ρώμη, την Τανζανία και την Αυστρία.
Το 1979, κέρδισε το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης. Ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο. Ενδεικτικά, βοήθησε τους πεινασμένους στην Αιθιοπία, τα θύματα της πυρηνικής έκρηξης στο Τσερνόμπιλ, καθώς και τα θύματα σεισμού της Αρμενίας. Το 1983, κατά τη διάρκεια επίσκεψής της στον Πάπα Ιωάννη Παύλο Β’, υπέστη καρδιακή προσβολή και έκτοτε κυκλοφορούσε με βηματοδότη.
Τέλος, ας σημειωθεί πως αγιοποιήθηκε από τον Πάπα Ιωάννη Παύλο Β’, αμέσως μετά τον θάνατό της.
