Χρειάστηκε πολλές φορές ο Κωσταντίνος Πάντος, διευθυντής της ιδιωτικής κλινικής εξωσωματικής «Γένεσης Αθηνών», να επαναλάβει την είδηση για να την αφομοιώσω, έτσι ώστε να είμαι απολύτως σίγουρη ότι δεν έχω παρανοήσει οτιδήποτε στα λεγόμενά του.
«ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΕΜΒΡΥΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΑΖΗΤΗΤΑ ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΘΑΝΑΤΩΘΟΥΝ».
Είναι πολύ κρίμα να προχωρήσω σε μια τέτοια πράξη, γιατί καταλαβαίνετε ότι είναι ζωές, χιλιάδες ζωές, ενώ θα μπορούσαν να δωριθούν σε άτεκνα ζευγάρια …
Η νομοθεσία που αφορά στην εξωσωματική προβλέπει ότι μέχρι πέντε χρόνια μπορεί να κρατηθούν στην κατάψυξη έμβρυα. Μετά την πάροδο πενταετίας, μπορεί με την σύμφωνη γνώμη των γονιών πάντα, ή να παραμείνουν στην κατάψυξη για ακόμη πέντε χρόνια ή να δωριθούν ή να διατεθούν στην έρευνα. Το θέμα προκύπτει από την στιγμή που οι γονείς εγκατέλειψαν τα έμβρυα στα ψυγεία των μονάδων εξωσωματικής γονιμοποίησης.
«Θέλετε να πείτε ότι, σας ζητώ συγνώμη για το ρήμα που θα χρησιμοποιήσω, παράγγειλαν παιδιά και τα ξέχασαν;»
«Δυστυχώς δεν μπορούμε να τους βρούμε…»
«Γνωρίζετε, ακριβώς τον αριθμό των εμβρύων;»
«Είναι αδύνατον να υπολογίσουμε αυτή την στιγμή πόσες χιλιάδες έμβρυα βρίσκονται στα αζήτητα… και δεν αναφέρομαι μόνο στην δική μας μονάδα εξωσωματικής αλλά στις 50 και… μονάδες εξωσωματικής που βρίσκονται στην χώρα μας, αλλά σίγουρα κυρία Παλαιτσάκη, μιλάμε για πολλές, πολλές χιλιάδες ψυχές».
Μου μιλάει… και δυσκολεύομαι, συνεχίζω να δυσκολεύομαι, να κατανοήσω το παράλογο. Υπάρχουν χιλιάδες άτεκνα ζευγάρια που παρακαλούν να αποκτήσουν παιδιά, υπάρχουν εγκαταλελειμμένα βρέφη που εξαιτίας της πολυπλοκότητας του νόμου δεν μπορούν να υιοθετηθούν εύκολα από ανθρώπους που θέλουν να προσφέρουν στοργή και τώρα μαθαίνω ότι υπάρχουν χιλιάδες έμβρυα που είναι έτοιμα να θανατωθούν, γιατί η αρχή που ορίζει την εξωσωματική ορίζει ότι αν δεν υπάρχει σύμφωνη γνώμη γονέων πρέπει να καταστραφούν!!!!
«Τι πρέπει να γίνει άμεσα, κύριε Πάντο;» «Έχω μια ελπίδα και αυτή έχει να κάνει με τον ρόλο της εκκλησίας. Επειδή η Εκκλησία συμμετείχε στην ρύθμιση των αρχών της εξωσωματικής, ίσως σήμερα αν υπάρξει αντίδραση από πλευράς της, να μπορεί να δοθεί λύση γι αυτό το μεγάλο ηθικό θέμα που προκύπτει. Ξέρετε, σκοπός της επιστήμης είναι να βοηθήσει ζευγάρια που δεν μπορούν να αποκτήσουν παιδιά να χαρούν αυτό το δώρο θεού, τουλάχιστον αυτός είναι ο δικός μου σκοπός. Σήμερα, λοιπόν , που με την μέθοδο της προεμφυτευτικής διάγνωσης, μπορούμε να απαλλάσσουμε τα παιδάκια που θα γεννηθούν από χιλιάδες κληρονομικές ασθένειες, γεγονός που μόνο χαρά μπορεί να προκαλέσει, προκύπτει το “αγκάθι” των αζήτητων εμβρύων.
Ξέρετε πόσο σημαντικό είναι να μπορούμε πλέον να απομονώσουμε το γονίδιο που ευθύνεται για τον καρκίνο, όπως ο καρκίνος του μαστού; Ξέρετε πόσο σημαντικό είναι γονείς φορείς της μεσογειακής αναιμίας να φέρνουν στον κόσμο υγιή παιδιά, όπως να μπορούν να γεννιούνται με κανένα απολύτως πρόβλημα παιδάκια που να μην υποφέρουν από μία σπάνια νόσο των πνευμόνων που τα καταδίκαζε να πεθαίνουν πριν τα δέκα τους χρόνια;… Όλα αυτά τα κληρονομούμενα νοσήματα λοιπόν με την μέθοδο αυτή ανήκουν στο παρελθόν».
Επεκτείνοντας περισσότερο την κουβέντα για τους κανόνες εξωσωματικής, μου αποκαλύπτει ότι ενώ ο νόμος δεν θέτει κανένα όριο ηλικίας για τον πατέρα, στην γυναίκα ορίζει τα 50 χρόνια. Δηλαδή ένας άντρας 68 ετών θεωρείται ικανότατος στο να γίνει πατέρας ενώ μια γυναίκα στα 51 της χρόνια όχι.
Το 2005 που τέθηκε το όριο των 50 για την γυναίκα, πολλές γυναίκες είχαν γίνει μητέρες στα 54 ή και στα 59 . Με το που ψηφίστηκε, όμως, δεν δόθηκε ΚΑΝΕΝΑ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΟΥ ΔΙΑΣΤΗΜΑΤΟΣ, έτσι ώστε να μπορούν εκείνες που είχαν ολοκληρώσει τον κύκλο προετοιμασίας να αποκτήσουν παιδί .
Σε ένα τέτοιο θέμα ανοίγουνε τεράστια θέματα που έχουν να κάνουν με την ηθική, την γενετική, την ευγονική, το δίκαιο, την κρατούσα νομοθεσία, αλλά κυρίως με τον κοινό νου.
Σε λίγα χρόνια τα νοσήματα που ταλαιπώρησαν εκατοντάδες χρόνια την ανθρωπότητα θα είναι παρελθόν;
Μήπως ο υπεράνθρωπος δεν είναι μόνο καρτούν σε ταινίες επιστημονικής φαντασίας αλλά κυρίως ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΜΕ ΤΑ ΕΜΒΡΥΑ ΠΟΥ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΘΑΝΑΤΩΘΟΥΝ;
Γιατί η αρχή που ορίζει τα της εξωσωματικής όρισε το διάστημα της πενταετίας;
Από τι κινδύνους ήθελε να προφυλάξει ο νομοθέτης τον άνθρωπο;
Και τέλος… από πότε μια σταγόνα ζωής διαθέτει ψυχή για να αγωνιούμε για την τύχη της;
