Οπτικοακουστικό υλικό από το εσωτερικό του κτηρίου Γκίνη, το οποίο παρέμενε σφραγισμένο από τις 15 Μαρτίου 2020 μέχρι και τις 15 Νοεμβρίου 2022, δημοσίευσαν άτομα από τον αντιεξουσιαστικό χώρο, ώστε να αναδείξουν την κατάσταση στην οποία βρήκαν τον εν λόγω χώρο.
Το σχετικό βίντεο συνοδεύει η παρακάτω περιγραφή:
«Πρωινό Τρίτης 15 Νοέμβρη 2022. Ο τροχός κόβει τα κάγκελα της οχύρωσης ενάντια στους ανθρώπους στο ιστορικό κτήριο Γκίνη στο κάτω Πολυτεχνείο. Ένα νεκρό κτήριο, χωρίς ζωή, σφραγισμένο από τις 15 Μαρτίου του 2020 να σαπίζει μέρα με τη μέρα.
Νεκρά ζώα, τοίχοι και ταβάνια που καταρρέουν, στοιβαγμένα μπάζα, σπασμένες πόρτες από την εισβολή της αστυνομίας πριν 2.5 χρόνια και η πλήρης απουσία ζωής.
Εκεί που κάποτε στεκόταν το πιο αξιοποιημένο και ζωντανό κτήριο μέσα στο παρατημένο και φθαρμένο κάτω Πολυτεχνείο, εκεί που όχι και τόσα πολλά χρόνια πριν τα κοινωνικά, φοιτητικά και ταξικά κινήματα επί σχεδόν μισό αιώνα έδιναν και έπαιρναν ζωή σε αυτόν τον τόπο συνάντησης μέσα από πολιτικές ζυμώσεις, ανταλλαγή απόψεων, συνελεύσεις και εκδηλώσεις, εκεί που λίγο μετά τα μεσάνυχτα της Πέμπτης 17 Νοέμβρη το 1973 είχαν συγκεντρωθεί εκατοντάδες άτομα, φοιτητές/τριες εργαζόμενοι/ες και άνεργοι/ες κάθε πολιτικής απόχρωσης στην πρώτη συνέλευση της εξέγερσης του Πολυτεχνείου.
Κι αυτό ακριβώς είναι που φοβούνται. Όπως και με την εκκένωση της κατάληψης του Βιολογικού στο ΑΠΘ τον Δεκέμβρη του 2021, μια κατάληψη ανοιχτή επί 34 χρόνια, το εσωτερικό του κτηρίου γκρεμίστηκε για να μην μπορεί να ξαναχρησιμοποιηθεί κι έτσι παραμένει έκτοτε νεκρό, ένα άχρηστο γιαπί που χρησιμοποιήθηκε ως δικαιολογία για την εισβολή και στρατοπέδευση των ΜΑΤ έκτοτε στο ΑΠΘ. Πόσες δυνάμεις, χρόνο και χρήμα ξόδεψαν και πόσα χημικά, επιθέσεις και δημόσια βασανιστήρια σε φοιτητές και φοιτήτριες, ακόμη και επιθέσεις σε συναυλίες για να παραμείνει το νεκρό κτήριο νεκρό.
Με άλλα λόγια αυτό που τους φοβίζει και θέλουν να θάψουν μέσα στα ερείπια είναι το ίδιο το περιεχόμενο, τον ίδιο τον συμβολισμό που φέρουν και όχι τα ίδια τα ντουβάρια ενός κτηρίου. Για αυτό και τα προορίζουν για άλλη χρήση και σκοπούς, βιβλιοθήκη, μουσείο και άλλα τέτοια «πιασάρικα» τεχνάσματα που απευθύνονται στον μέσο τηλεθεατή και αναγνώστη που καταναλώνει ειδήσεις. Η αλλαγή χρήσης των κτηρίων είναι το «κλειδί».
Εν ολίγοις, και επιστρέφοντας στο θέμα του κτηρίου Γκίνη, και αντιγράφοντας απόσπασμα σχετικού κειμένου πριν από 1 μήνα από τα Αυτοοργανωμένα εγχειρήματα από τις σχολές του Πολυτεχνείου, “στο σήμερα βλέπουμε ένα αποστειρωμένο συγκρότημα που με έντονη παρουσία μπάτσων περιμετρικά, άτυπα face control, κλειδώματα αιθουσών και των πυλών με το πέρας των μαθημάτων, αποκλείει όσα δεν ανήκουν στην πανεπιστημιακή κοινότητα. Κράτος και πρυτάνεις προσπαθούν να μετατρέψουν το κάτω πολυτεχνείο σε ένα χώρο αποστειρωμένο από κάθε πολιτικό και κοινωνικό πρόσημο, αποκομμένο από την γειτονιά, ένα μουσείο, ενώ ταυτόχρονα οι πόρτες του να ανοίγουν για συνέδρια, εκδηλώσεις, χορηγούς και γιάπηδες. Σε αυτή την κατεύθυνση σχεδιάζεται και η μετατροπή του κτιρίου Γκίνη σε ερευνητικό κέντρο.
Τα σχέδια του κράτους για το κάτω Πολυτεχνείο αποτελούν ένα ακόμη κομμάτι της συνολικότερης επιχείρησης εξευγενισμού και αποστείρωσης της γειτονιάς των Εξαρχείων. Μέρος της προσπάθειας αυτής αποτελούν ακόμη οι αυξήσεις ενοικίων, οι εκδιώξεις κατοίκων για μετατροπή των διαμερισμάτων τους σε airbnb και οι επιθέσεις στις μετανάστριες και στα κοινωνικά αποκλεισμένα υποκείμενα τα οποία διαχρονικά έβρισκαν καταφύγιο στην περιοχή. Οι σχεδιασμοί για την ανάπλαση και την ιδιωτικοποίηση του λόφου Στρέφη και η περίφραξη της πλατείας Εξαρχείων- περιφρουρούμενη από κάθε λογής μπάτσων- με σκοπό την δημιουργία σταθμού μετρό. Όλα τα παραπάνω οδηγούν στην μετατροπή της γειτονιάς από σημείο συνάντησης του αγωνιζόμενου κόσμου σε τουριστικό θέρετρο, εμπορευματική ζώνη και πεδίο ελέγχου της κοινωνικής ζωής με αποτέλεσμα την αποστείρωσή της”».
