Το καυτό θέμα των ομαδικών απολύσεων θα κριθεί από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο (Δ.Ε.Ε), μετά το σχετικό προδικαστικό ερώτημα που απηύθυνε το Συμβούλιο της Επικρατείας με σκοπό να διαπιστωθεί εάν όσα προβλέπει σχετικά η ελληνική νομοθεσία συνάδουν με τους κανόνες δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Οι σύμβουλοι Επικρατείας εμφανίζονται προβληματισμένοι ιδιαίτερα ως προς τη διάταξη που αφορά την υποχρέωση συναίνεσης από την πλευρά του Υπουργού Εργασίας για να πραγματοποιηθούν οι ομαδικές απολύσεις σε περίπτωση που δεν προκύψει συμφωνία εργοδότη- εργαζομένων, κάτι άλλωστε που αποτελεί και μπορεί να αποτελεί σημείο τριβής μεταξύ κυβέρνησης και θεσμών. Το ερώτημα υπέβαλε προς το Δ.Ε.Ε. το Δ’ Τμήμα του ΣτΕ με αφορμή τις ομαδικές απολύσεις που είχαν προγραμματιστεί από την τσιμεντοβιομηχανία ΑΓΕΤ.
Στο Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο προσέφυγε η «ΑΓΕΤ Γενική Εταιρεία Τσιμέντων Ηρακλής», η οποία ανήκει στον πολυεθνικό όμιλο Lafarge, οι ομαδικές απολύσεις τις οποίες ζήτησε (από Νοέμβριο 2011-13) αλλά δεν εγκρίθηκαν από τον υπουργό Εργασίας. Οι εργαζόμενοι κλήθηκαν σε διαβούλευση αλλά δεν ανταποκρίθηκαν και η εταιρία προσέφυγε στο Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας που γνωμοδότησε (24.4.2013) ότι οι απολύσεις που ζητούσε η τσιμεντοβιομηχανία δεν έπρεπε να γίνουν, καθώς δεν υπήρχε επαρκής αιτιολογία από την πλευρά της εταιρείας. Αμέσως μετά την απόφαση επικύρωσε ο υπουργός Εργασίας.
Στην προσφυγή της η εταιρία υποστήριζε πως ο νόμος 1387/1983 για τις ομαδικές απολύσεις είναι αντίθετος στην ευρωπαϊκή νομοθεσία και το Δ΄ Τμήμα με Πρόεδρο την Αντιπρόεδρο Μαίρη Σαρπ και εισηγητή τον Σύμβουλο Επικρατείας Κωνσταντίνο Κουσούλη, απέστειλε με την υπ’ αριθμ. 1254/2015 απόφασή του δύο προδικαστικά ερωτήματα στο Δ.Ε.Ε. ως προς την συμβατότητα του Ελληνικού νόμου περί ομαδικών απολύσεων με το αντίστοιχο ευρωπαϊκό νομοθετικό πλαίσιο:
1) Είναι σύμφωνη με την Οδηγία 98/59/ΕΚ ή τα άρθρα 49 και 63 της ΣΛΕΕ εθνική διάταξη (νόμος 1387/1983), η οποία θεσπίζει ως προϋπόθεση για τη διενέργεια ομαδικών απολύσεων την εκ μέρους του υπουργείου Εργασίας έγκριση των ομαδικών απολύσεων με κριτήρια: α) τις συνθήκες της αγοράς εργασίας, β) την κατάσταση της επιχείρησης και γ) το συμφέρον της εθνικής οικονομίας;
2) Σε περίπτωση που η απάντηση στο πρώτο ερώτημα είναι αποφατική, τότε εθνική νομοθετική διάταξη με το ανωτέρω περιεχόμενο είναι σύμφωνη με τις διατάξεις της Οδηγίας 98/59/ΕΚ ή την ΣΛΕΕ, εφόσον συντρέχουν σοβαροί κοινωνικοί λόγοι, όπως οξεία οικονομική κρίση και ιδιαίτερα αυξημένη ανεργία;
