Το αρρωστημένο τους μυαλό, οπλίζει το χέρι τους και τους οδηγεί στην απόλυτη, για τον κοινό νου, φρίκη. Η σιωπή του περίγυρου, που ξέρει, αλλά δεν μιλά. Οι υπηρεσίες πρόνοιας, που δεν έχουν τα “εφόδια”, να προλάβουν το κακό.
“Πέσαμε από τα σύννεφα”, “ξέραμε ότι είχε κάποιο πρόβλημα, αλλά δεν περιμέναμε πως θα φτάσει στο έγκλημα”, “κρίμα το παιδί”. Είναι μερικές μόνο από τις εκφράσεις που χρησιμοποιούν οι γείτονες, στα ρεπορτάζ που κατά καιρούς παρουσιάζονται ως “ειδεχθή” από την τηλεόραση.
Όλοι ξέρουν, αλλά σιωπούν. Κανείς δεν είχε μπει στο κόπο, να ενημερώσει κάποιον ειδικό ότι στο διπλανό σπίτι συμβαίνει κάτι. Οι αστυνομικοί, όταν ειδοποιούνται για διατάραξη κοινής ησυχίας, δεν έχουν τις γνώσεις ψυχιάτρου-ψυχολόγου-κοινωνιολόγου, για να καταλάβουν ότι το επεισόδιο που μόλις έληξε με την παρέμβασή τους, θα έχει και συνέχεια.
Κάποιοι άνθρωποι με σοβαρό ψυχολογικό πρόβλημα, μπορεί να ξέφυγαν και να έζησαν μία περίπου φυσιολογική ζωή.
Κάποιοι άλλοι όμως, δεν μπόρεσαν. Κι έμειναν στην ιστορία, με “επίθετα” και “προσωνύμια”, που τους απέδωσε ο τύπος. “Ο χασάπης της Θάσου”, “ο παιδοκτόνος της Ερμιόνης” και άλλοι τίτλοι στις μεγάλες σελίδες των εφημερίδων, προϊδεάζουν τον αναγνώστη για το περιεχόμενο του ρεπορτάζ.
Το σίγουρο είναι ότι οι άνθρωποι αυτοί, οι δράστες, δεν έχουν τη βοήθεια που πρέπει τόσο από το οικογενειακό τους περιβάλλον και το στενό κοινωνικό σύνολο, όσο και από την πολιτεία. Το λεγόμενο κράτος πρόνοιας.
Οι άνθρωποι αυτοί, όταν διαπιστωθεί το πρόβλημά τους, ακολουθούν κάποια αγωγή ή “κλείνονται” σε ιδρύματα. Οι εικόνες που κατά καιρούς βλέπουμε να επικρατούν μέσα σε αυτά, είναι αποκαρδιωτικές. Είναι οι ελλείψεις σε ανθρώπινο προσωπικό που έχουν αυτά τα ιδρύματα; Είναι η προχειρότητα του δημοσίου; Είναι η γνώση που δεν υπάρχει;
Η νέα “δολοφονική” επίθεση ενός ανθρώπου με ψυχολογικά προβλήματα στη Λευκάδα, αναδεικνύει για άλλη μια φορά τα προβλήματα, σε ένα συγκεκριμένο κομμάτι της υγείας.
«Σκότωσε τη μητέρα του με μαχαιροπίρουνα»
Ένας 35χρονος άνδρας, χρόνιος χρήστης ναρκωτικών ουσιών, σχιζοφρενής, άρρωστος δηλαδή, έσφαξε τη μητέρα του, χτυπώντας τη με μαχαιροπίρουνα στο λαιμό, την κοιλιά και άλλα σημεία του σώματός της.
Αυτόπτης μάρτυρας του εγκλήματος, ο 86χρονος πατέρας του δράστη, ο οποίος ήταν η δεύτερη φορά που έβλεπε το γιο του να προσπαθεί να σκοτώσει τη μητέρα του.
Πριν από οκτώ χρόνια, είχε αποπειραθεί να σκοτώσει τον ίδιο και τη σύζυγό του. Γλίτωσαν την τελευταία στιγμή. Δεν συνέβη όμως το ίδιο και την περασμένη Παρασκευή.
Ο δράστης πριν ένα μήνα είχε βγει από το ψυχιατρείο των φυλακών Τρίπολης, όπου εξέτιε ποινή για ναρκωτικά.
Ποιος άραγε πήρε την απόφαση να δώσει εξιτήριο σε αυτόν τον άνθρωπο;
Κάποιος θεώρησε ότι ήταν σε θέση πλέον να ενταχθεί στην κοινωνία. Έκανε λάθος όμως και τώρα οφείλει να λογοδοτήσει. Αυτός και όποιος άλλος κατά το παρελθόν δεν θέλησε να αντιμετωπίσει με την απαιτούμενη σοβαρότητα ανάλογες περιπτώσεις.
Δεν ευθύνεται ο 35χρονος για την πράξη του προφανώς αλλά κάποιοι άλλοι, κάποιοι «υπεύθυνοι», που με την αδιαφορία και την αναλγησία τους, «όπλισαν» το χέρι του.
Σε μία εποχή όμως όπου η βία είναι ανεκτή, αναπαράγεται, μεγιστοποιείται και ουκ ολίγες φορές φαντάζει γοητευτική, είναι αδιανόητο να μας σοκάρουν τέτοιες ειδήσεις.
Ο ψυχίατρος, Μανώλης Μυλωνάκης, μιλώντας στη zougla.gr χαρακτήρισε δύσκολη την περίπτωση του 35χρονου, καθώς ο δολοφόνος της ανθρωποκτονίας στη Λευκάδα συγκεντρώνει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά ενός ανθρώπου σχιζοφρενή και εξαρτημένου από ουσίες.
Ο καθηγητής του πανεπιστημίου Μακεδονίας, Γιώργος Πιπερόπουλος, δήλωσε στη zougla.gr ότι στην Ελλάδα περίπου 400.000 συμπολίτες πάσχουν από κάποιου είδους νεύρωση. Αυτό που δεν γνωρίζει όμως και για το οποίο αναρωτιέται είναι το αν κάποιος αντιμετωπίζει με σοβαρότητα αυτούς τους ανθρώπους.
Σκοτώνουν οικεία τους πρόσωπα
Οι ειδικοί και τα στατιστικά δείχνουν την αλήθεια. Στα δέκα αποτρόπαια εγκλήματα, τα οκτώ στρέφονται κατά γνωστών και πολλές φορές συγγενικών προσώπων του δράστη.
Μητροκτόνοι, πατροκτόνοι και συζυγοκτόνοι είναι συνήθως οι εγκληματίες της φρίκης. Σκοτώνουν με αγριότητα κοντινά τους πρόσωπα από πάθος ή μίσος. Και μάλιστα με τόση αγριότητα που ξεπερνά κατά πολύ τις ανάγκες της φυσικής εξόντωσης.
Ο παιδοκτόνος Μανώλης Δουρής
Αρχές του 1994, η Ελλάδα παγώνει. Ο 40χρονος Μανώλης Δουρής από την Ερμιόνη Αργολίδας, ελαιοχρωματιστής στο επάγγελμα και πατέρας επτά παιδιών, δηλώνει την εξαφάνιση του εξάχρονου γιου του. Λίγες ημέρες μετά ομολογεί ότι βίασε και σκότωσε το μικρό Νίκο και γίνεται ο δράστης του πιο φρικαλέου εγκλήματος στα ελληνικά χρονικά.
Αντώνης Δαγκλής: Δολοφονούσε και διαμέλιζε ιερόδουλες
Τον Ιανουάριο του 1996, ο Αντώνης Δαγκλής συλλαμβάνεται και ομολογεί την ενοχή του. Είναι ο νεαρός με το άσπρο φορτηγάκι που έχει σπείρει για μήνες τον τρόμο στα στέκια του αγοραίου έρωτα. Δολοφόνησε συνολικά τρεις ιερόδουλες και στη συνέχεια τις τεμάχισε μέσα στο άσπρο φορτηγάκι. Αποπειράθηκε να δολοφονήσει και άλλες αλλά δεν τα κατάφερε. Η ποινή που του επιβλήθηκε ήταν δεκατρείς φορές ισόβια. Λίγους μήνες μετά βρέθηκε απαγχονισμένος στο κελί του.
Παναγιώτης Φραντζής: Τεμάχισε τη γυναίκα του και πέταξε τα κομμάτια της στα σκουπίδια
24 Ιουνίου 1987. Ο φοιτητής της ΑΣΟΕ, Παναγιώτης Φραντζής, ακούει τη 18χρονη γυναίκα του να του λέει ότι είναι ανίκανος. Με ένα μαχαίρι και ένα σφυρί σε διάστημα 4 ωρών τεμαχίζει τη σύζυγό του σε 16 κομμάτια. Πετάει τα περισσότερα στον κάδο σκουπιδιών της πολυκατοικίας του. Τα υπόλοιπα και το κεφάλι της λίγα μέτρα παρακάτω. Ένας συλλέκτης που ψάχνει στα σκουπίδια για γραμματόσημα ανακαλύπτει τη μία σακούλα και ειδοποιεί την Αστυνομία. Μια απόδειξη κρεοπωλείου ξεχασμένη σε μια από τις σακούλες οδηγεί τους αστυνομικούς στο δράστη.
Θεόφιλος Σεχίδης: Ξεκλήρισε την οικογένειά του και τους έκοψε με πριόνι
Ο 24χρονος φοιτητής της νομικής, Θεόφιλος Σεχίδης, σκότωνε και τεμάχιζε με πριόνι επί 2 ολόκληρες μέρες τον πατέρα, τη μητέρα, την αδελφή, τη γιαγιά και το θείο του. Έκοψε τα μέλη τους, τα έβαλε σε σακούλες και τα μετέφερε στην Καβάλα, όπου τα πέταξε σε σκουπιδότοπο.
Είχε κρατήσει μάλιστα τους εγκεφάλους τους στο ψυγείο, για να τους μελετήσει.
Όταν τον ρώτησαν οι γιατροί γιατί το έκανε, τους απάντησε ψύχραιμος και αμετανόητος: «Τους ξέκανα πριν με ξεκάνουν. Ήταν όλοι άρρωστοι. Μόνο εγώ ήμουν καλά.»
