Μπορεί το κράτος να έχει αναχθεί σε Νo1 οφειλέτη για τους πολίτες, καθώς οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του ξεπερνούν τα 5,5 δις ευρώ, ωστόσο δεν φαίνεται να συγκινείται όταν παρατύπως τους αφαιμάζει. Αυτό τουλάχιστον προκύπτει από την παρακάτω καταγγελία, η οποία υπογράφεται από την κα Δέσποινα και έχει να κάνει με κατάσχεση 3.000 ευρώ για ανύπαρκτες οφειλές!
Όπως υποστηρίζει η καταγγέλλουσα, το Δημόσιο της κατέσχεσε 3.000 ευρώ από λογαριασμό που περιείχε οικογενειακό επίδομα, την ώρα μάλιστα που, όπως ισχυρίζεται, δεν χρωστά ούτε ένα ευρώ!
Για να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Γύρω στα μέσα Μαΐου η κα Δέσποινα παρατήρησε ότι έλειπε από τον λογαριασμό της το ποσό των 3.055 ευρώ, παρά το γεγονός ότι στο πρόσφατο παρελθόν είχε επιβεβαιώσει εις διπλούν ότι δεν υπήρχαν οφειλές.
Η άνεργη μητέρα είδε να λείπουν από τον λογαριασμό της 3.000 ευρώ για χρέη που ισχυρίζεται ότι έχει καλύψει από καιρό
Τελικά ύστερα από ψάξιμο, και αφού η καταγγέλλουσα είχε γίνει «μπαλάκι» μεταξύ των υπευθύνων, την ενημέρωσαν ότι οι οφειλές που είχε προερχόντουσαν από τρεις διαφορετικές πηγές. Από απλήρωτα τέλη κυκλοφορίας, από επιβαλλόμενα δικαστικά έξοδα και από χρέη για το τέλος επιτηδεύματος.
Σύμφωνα όμως με τη πολύτεκνη μητέρα, η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική. Κατ’ αρχάς, τα τέλη κυκλοφορίας που της καταλογίσθηκαν έχουν αποδεδειγμένα πληρωθεί καθώς υπάρχουν αντίστοιχες αποδείξεις πληρωμής. Επιπροσθέτως, τα δικαστικά έξοδα δεν έπρεπε να της επιβληθούν γιατί δεν υπάρχει τελεσίδικη καταδίκη αλλά μόνο απόφαση πρωτοβάθμιου δικαστηρίου. Ως γνωστόν άλλωστε, για να επιβληθούν δικαστικά έξοδα απαιτείται τελεσίδικη απόφαση.
Όσον αφορά στο τέλος επιτηδεύματος η πολύτεκνη μητέρα τονίζει ότι: «Το τέλος επιτηδεύματος δεν το χρωστούσα καθώς είχα κάνει οριστική λήξη εργασιών το επίμαχο χρονικό διάστημα». Ως εκ τούτου με βάση τα όσα η ίδια υποστηρίζει, δεν φαίνεται να είχε κάποια οφειλή.
Έχουν καταγραφεί πολλά αντίστοιχα παραδείγματα μετά τη θέσπιση της αυτοματοποιημένης διαδικασίας είσπραξης οφειλών από τραπεζικούς λογαριασμούςΤα προβλήματα της όμως με την εφορία, είχαν ξεκινήσει τρία χρόνια νωρίτερα. Πιο συγκεκριμένα τον Απρίλιο του 2013 έγινε κατάσχεση από την εφορία Χίου για μία οφειλή της τάξης των 1.500 ευρώ, παρά την προηγούμενη ρύθμιση που είχε επιτευχθεί. «Με το έτσι θέλω και αντίθετα με τη ρύθμιση που πέτυχα, μου κατέσχεσαν 1.500 ευρώ με αποτέλεσμα να μείνουμε χωρίς φαγητό. Όπως είναι λογικό δεν μπορούσα να ανταποκριθώ ούτε στις επιχειρηματικές μου υποχρεώσεις και έτσι οι προμηθευτές άρχισαν να μου σφραγίζουν τις επιταγές. Πέντε μήνες μετά, το φαρμακείο έκλεισε. Από τότε είμαι άνεργη» υποστηρίζει.
Με 67% αναπηρία, με την ανεργία να την ταλανίζει και έχοντας να μεγαλώσει επτά παιδιά, εκπέμπει μέσω του zougla.gr κραυγή αγωνίας. «Αν χρωστούσα λεφτά να μου τα παίρνανε. Από τη στιγμή που δεν χρωστάω γιατί γίνεται αυτό;» αναφέρει χαρακτηριστικά.
Σημειώνεται τέλος ότι παρατηρούνται πολλά αντίστοιχα περιστατικά ανά την επικράτεια. Ο λόγος είναι η αυτοματοποιημένη διαδικασία που ακολουθείται και οδηγεί σε απευθείας δήμευση των τραπεζικών λογαριασμών όσων χρωστάνε χωρίς να λαμβάνονται υπόψη τα εισοδηματικά κριτήρια ή ενδεχόμενο ακατάσχετο.
Ακούστε τα όσα δήλωσε η καταγγέλλουσα:
Διαβάστε επίσης:
