Την καταδίκη της Ρούλας Πισπιρίγκου για τη δολοφονία της 9χρονης κόρης της, Τζωρτζίνας Δασκαλάκη, ζήτησε η εισαγγελέας του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου, Ευαγγελία Σπυριδωνίδου, κατά την πολύωρη αγόρευσή της.

Η εισαγγελική λειτουργός συγκεκριμένα, εισηγήθηκε στους τακτικούς δικαστές και στους ενόρκους να κρίνουν ένοχη τη Ρούλα Πισπιρίγκου για τα αδικήματα κακουργηματικού χαρακτήρα, της ανθρωποκτονίας από πρόσθεση σε ήρεμη ψυχική κατάσταση και της απόπειρας ανθρωποκτονίας.

Η εισαγγελική λειτουργός έκανε λόγο για ασφαλή  συμπεράσματα από το μεταθανάτιο αίμα που ελήφθη από τη Τζωρτζίνα εκφράζοντας τη θέση ότι «η ποσότητα της κεταμίνης σύμφωνα με την τοξικολογική και τους επιβαρυντικούς παράγοντες συνετέλεσε στην αιφνίδια ανακοπή του παιδιού» ενώ είπε πως «το χέρι που έδωσε την κεταμίνη στη μικρή Τζωρτζίνα δεν είναι άλλο παρά αυτό της μητέρας της».

Μετά την ολοκλήρωση της αγόρευσης της εισαγγελέως, η Ρούλα Πισπιρίγκου αποχώρησε εμφανώς εκνευρισμένη από το δικαστήριο.

Η αγόρευση της εισαγγελέως: 

«Φθάσαμε στην απολογία της κατηγορουμένης. Μίλησε για την ίδια, πόση υπομονή έκανε υπονοώντας ότι οι γιατροί έλεγαν ψέματα. Ήταν εντυπωσιακό ότι ενώ ήταν σε όλα τα νοσοκομεία και είπε ότι δεν έκλαιγε, εδώ έκλαιγε διαρκώς. Ήταν εμφανές ότι ήταν συγκινημένη, αλλά ένα χρόνο μέσα στο δικαστήριο αυτή τη συγκίνηση δεν την είδαμε. Είπε ότι ήταν, είναι και θα είναι η μητέρα της Τζωρτζίνας και πως δεν της αφαίρεσε κανένας αυτήν την ιδιότητα. Κανένα συναίσθημα για το παιδί. Σε όλα μας είπε ότι ήταν μαζί. Μόνο που την ξέχασε την ημέρα που έφυγε και πήγε σε ξενοδοχείο.

Πιστέψαμε, λέει, ότι ήταν ψυχολογικό γιατί είχε δει εφιάλτη μετά το περιστατικό με τον Μάνο. Για εφιάλτη πήγε το παιδί στο νοσοκομείο; Στα μηνύματα φαίνεται ότι χώριζαν. Έλεγε ότι είχανε προστριβή. Έτσι την αντιλαμβάνεται; Της είπε η Τζωρτζίνα να βγάλει τα μαύρα. Έτσι αντιλαμβάνεται η κατηγορούμενη το πένθος; Είπε ότι τα έχει βάλει με όλους. Και ρωτάω με ποιους τα έχει βάλει;».

«Το παιδί της ήταν στην εντατική και εκείνη την ένοιαζαν τα social media»

Για τη στάση της μητέρας όσο η κόρη της ήταν στο νοσοκομείο μίλησε η εισαγγελέας: «Όταν ο οίκτος του κόσμου αντιστράφηκε δεν μπορούσε να το διαχειριστεί. Μετά την πρώτη ανακοπή της Τζωρτζίνας απευθύνεται στον Δασκαλάκη να την ξεμπλοκάρει για να κάνει ανάρτηση για το θάνατο της Μαλένας. Το παιδί της είναι στην εντατική και εκείνη τη νοιάζουν τα social media. Και στο θάνατο της Τζωρτζίνας την ένοιαζαν τα social media. Είχε το κουράγιο;

Το πρώτο περιστατικό περιγράφεται κάθε φορά διαφορετικά. Στους γιατρούς έχει πει άλλα. Τους ξεσήκωσε όλους για ένα τρέμουλο και έναν εφιάλτη. Η Τζωρτζίνα έζησε ό,τι πιο εφιαλτικό μπορούσε να ζήσει ένα παιδί. Αν το παιδί ήταν άτακτο, ήταν ανυπάκουο θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα. Αυτό εξετάζουμε ένα χρόνο τώρα αν ήταν καλό παιδί; Αντιλήφθηκε ότι ο Ηλιάδης της έλεγε για μεταμόσχευση οργάνων. Ο άνθρωπος που έσωσε το παιδί. Γιατί στάθηκε δίπλα της μέχρι το τέλος. Γιατί τον ευχαρίστησε με προσωπικό δώρο; Τι άλλαξε και στράφηκε εναντίον του Ηλιάδη; Η ίδια δεν είχε ζητήσει ποτέ να κάνει μπάνιο στο παιδί. Γιατί δεν ζήτησε να φροντίζει εκείνη το παιδί; Αν όντως πήγαινε περιποιημένη είχαν άδικο οι νοσηλεύτριες; Γιατί την ξενίζει και γιατί τα βάζει με αυτές τις γυναίκες; Τι θέλει να κερδίσει με αυτές τις περιγραφές;

Αντί να λυτρωθεί και να χωρίσει συνέχισε και ήθελε να κάνει και άλλο παιδί μαζί του. Τον συγχώρεσε στην απιστία γιατί ήταν μικρός. Γιατί οι λεπτομέρειες για τη σχέση της με τον Μάνο Δασκαλάκη αφορούσαν την απολογία της; Η σχέση αυτού του ζευγαριού είχε πολλά σκαμπανεβάσματα, εξωσυζυγικές σχέσεις. Δεν ήταν ομαλή. Χωρίζουν, τα ξαναβρίσκουν, κάνουν και χάνουν παιδιά. Για την ανακοπή μας είπε ότι δεν έχει προλάβει να το ψάξει».

«Μήπως τελικά η δημοσιότητα δεν την ενοχλεί;»

Η εισαγγελέας, στη 12ωρη αγόρευσή της, φανερώς προβληματισμένη μίλησε για αντιφάσεις της Ρούλας Πισπιρίγκου λέγοντας: «Είπε ότι άρχισε ένας μύθος για το όνομά της. Ποιος την ανάγκασε να βγει και να μιλήσει στους δημοσιογράφους; Κανείς. Η κ. κατηγορουμένη δεν μας εξηγεί την αγανάκτηση με τους δημοσιογράφους. Είναι δυνατόν να λέει ότι διαχειρίστηκε τον θάνατο γιατί μιλούσε με τους δημοσιογράφους τους οποίους στη συνέχεια μισούσε; Σε τι βοηθάει αν είχε σεξουαλική επαφή εκείνη την εποχή. Μήπως τελικά η δημοσιότητα δεν την ενοχλεί; Γιατί έμεινε έγκυος 4η φορά για να καλύψει το κενό ποιου; Είναι σεβαστό να λέει ότι θέλει αλλά η λογική δεν μπορεί να μπορεί να ακολουθήσει τις αντιφάσεις και τα ψέματα».

«Το χέρι που έδωσε την κεταμίνη είναι αυτό της κατηγορουμένης»

Η εισαγγελέας ζήτησε η κατηγορούμενη να κηρυχθεί ένοχη όπως κατηγορείται για ανθρωποκτονία από πρόθεση τετελεσμένη και σε απόπειρα. «Είπε λεπτομέρειες για τη σύλληψή της. Τη ρωτήσαμε για τα επεισόδια και είπε δεν θυμάται. Είναι δυνατόν να λες για το τι έφαγαν ή δεν έφαγαν στη ΓΑΔΑ και να μη θυμάσαι ημέρες νοσηλείας του παιδιού σου; Δεν θυμόταν τις δόσεις των φαρμάκων στο παιδί στο Ρίο, μας είπε ότι δεν γνώριζε την κεταμίνη. Δεν έδωσε διευκρινίσεις για αναισθητικά φάρμακα που ψάχνει από περιέργεια. Ένιωθε ότι μέσα στη ΜΕΘ την παρακολουθούσαν. Αυτό ήταν το πρόβλημα της; Στην τελευταία ερώτηση αν μετανιώνει για κάτι; Γιατί έδινε βαρύτητα κάπου αλλού και όχι στο παιδί της; Γιατί τότε το κίνητρο του βουλεύματος το θεωρεί χαζό; Μέσα στο δωμάτιο ήταν μόνο η κατηγορούμενη, ποιος χορήγησε την κεταμίνη; Το χέρι που έδωσε την κεταμίνη είναι αυτό της κατηγορουμένης. Η ανακοπή και ο θάνατος έχουν ίδια συμπτώματα. Ότι στην ανακοπή δεν βρέθηκε κεταμίνη δεν σημαίνει ότι δεν δόθηκε. Πόση ψυχραιμία στη θέα του θανάτου του παιδιού σου; Να ενδιαφέρεται για τον βηματοδότη, για την ιατροδικαστική. Είναι δυνατόν το παιδί της να είναι στη ΜΕΘ και να λέει ότι θα πάω να ξεκουραστώ; Ποια μάνα τα λέει αυτά; Πιστεύει ότι ασχολούμαστε αν είναι άσχημη ή όμορφη; Έγινε το παιδί εργαλείο στα χέρια της για να φέρει πίσω τον Μάνο Δασκαλάκη. Γίνεται αντικείμενο στα χέρια της ανάλογα πως τη βολεύει. Τι είναι το παιδί; Βαλίτσα; Με τη ψυχή αυτού του παιδιού ασχολήθηκε ποτέ; Αρνείται να δεχτεί ότι την εγκαταλείπει ο σύζυγος της και τον γονεϊκό ρόλο της τον έχει για τον εγωισμό της. Αυτό που εντυπωσιάζει είναι η απάθεια της. Δεν υπάρχει μάνα που να μην έχει κλάψει πάνω από το άρρωστο παιδί της. Δεν θέλω να αναφερθώ σε αυτές τις μάνες σύμβολα που έχασαν παιδιά σε εγκλήματα. Πού έχει δει αυτήν την περηφάνια; Εδώ γιατί έκλαψε; Για να συγκινηθούμε; Είναι δυνατόν να αποσωληνώνεται το παιδί της και να μη συγκινείται; Η φύση της μητρότητας δεν χωράει περηφάνια. Πώς να εκφράσεις το συναίσθημα όταν εσύ αφαιρείς το οξυγόνο του παιδιού σου; Το σκληρό στη δίκη ήταν γιατί το έκανε. Αν σκεφτεί κάνεις γιατί, είναι να τρελαθείς. Γιατί η ζωή αυτού του παιδιού ήταν βασανιστήριο από τη μητέρα της. Αν μπορεί να λέγεται μάνα. Το παιδί αυτό είχε μια ατυχία να έχει μάνα αυτή τη γυναίκα. Προτείνω να την κηρύξετε ενοχή, όπως κατηγορείται. Δυστυχώς η πραγματική ζωή ξεπερνάει και το πιο ευφάνταστο σενάριο».