Σατανιστικές τελετές, αλλόκοτες εμφανίσεις, παράξενα φώτα, ακατανόητοι θόρυβοι, μαγνητικά πεδία, μεταφυσικά φαινόμενα και ιστορία που ανάγεται στις μέρες του… θεού Πάνα και καταλήγει σε κατασκοπικά θρίλερ μυστικών βάσεων του Ψυχρού Πολέμου!
Ο λόγος για τον πιο διαβόητο τόπο μυστηρίου της Αθήνας, το Σπήλαιο των Αμώμων («Αναμάρτητων»), ή κοινώς Σπηλιά του Νταβέλη, στην Πεντέλη. Οι θρύλοι, οι έρευνες και οι αναφορές για το αντίστοιχο βουνό της Αττικής βρίθουν από στοιχεία ανεξήγητων φαινομένων, τα οποία επικεντρώνονται κυρίως στο συγκεκριμένο σπήλαιο. Αυτό, σύμφωνα με αναφορές, πήρε το σύγχρονο όνομά του από τον λήσταρχο που το χρησιμοποιούσε ως κρησφύγετο στα μέσα του 19ου αιώνα (σύμφωνα με άλλες ερμηνείες, το όνομα μπορεί να προέρχεται από το αγγλικό «devilish» ή το γερμανικό «teufelisch», που παραπέμπουν ηχητικά και σημασιολογικά στο «διάβολος»).
Γνωστό από την αρχαιότητα ως τόπος λατρείας του Πανός, από εκεί λαξεύτηκε το πεντελικό μάρμαρο που χρησιμοποιήθηκε στην κατασκευή του Παρθενώνα. Στα βυζαντινά χρόνια αποτέλεσε επίσης λατρευτικό χώρο, καθώς χτίστηκαν στην είσοδό του δύο εκκλησάκια (11ος αιώνας) που στέκουν εκεί μέχρι σήμερα, ενώ πολλοί ασκητές… αποσύρονταν στα ενδότερά του (διαβάστε την ιστορία του τόπου εδώ).
Ένας Τούρκος περιηγητής, τον 17ο αιώνα, αναφέρει ότι οι μοναχοί της σπηλιάς τον ξενάγησαν σε ένα δαιδαλώδες σύστημα φυσικών στοών, που μέσα τους υπήρχαν ίχνη ανθρώπινης δραστηριότητας – και μάλιστα αποτελούσαν τόπο «μύησης» λαμπρών πνευμάτων και σοφών, οι οποίοι επικοινωνούσαν μεταξύ τους χωρίς να χρησιμοποιούν… ανθρώπινη λαλιά, αλλά μόνο τη σκέψη τους! (Περισσότερα εδώ.) Στο σύμπλεγμα των στοών, πολύ μεγάλου βάθους και μήκους, αναφέρονται και σύγχρονοι ερευνητές.
Η σπηλιά αργότερα χρησίμευσε ως κρησφύγετο για τον λήσταρχο Νταβέλη και ο θρύλος λέει ότι μέσω υπόγειων στοών επικοινωνούσε με όλη την Αττική (αλλά και με τον πύργο της δούκισσας της Πλακεντίας στην Πεντέλη), ενώ έγινε ευρέως γνωστή τις δεκαετίες του 1970 και 1980, όταν και αποκλείστηκε από τον στρατό για λόγους που παραμένουν ακόμη αδιευκρίνιστοι!
Συγκεκριμένα, ο στρατός διεξήγαγε εργασίες στην περιοχή από το 1977 έως το 1983, κάτω από συνθήκες άκρας μυστικότητας, και οι επίμονες δημοσιογραφικές έρευνες δεν έφτασαν σε κάποιο συμπέρασμα, ενώ οι επίσημες απαντήσεις, σε βουλευτές που πραγματοποίησαν ερωτήσεις, από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας περιορίστηκαν στο ότι οι εργασίες «αποτελούν μέρος προγράμματος του ΝΑΤΟ» (λίγα χιλιόμετρα μακριά, στη Νέα Μάκρη, λειτουργούσε νατοϊκή βάση). Η φημολογία ανέφερε πως εκεί διεξάγονταν μυστικά πειράματα λόγω του ισχυρού μαγνητικού πεδίου της περιοχής, ή πως αποτελούσε ακόμη και αποθηκευτικό χώρο για πυρηνικά!
Μια ενδιαφέρουσα εκδοχή είναι ότι η σπηλιά και το βουνό στο σύνολό του είχαν μετατραπεί (με την αξιοποίηση των τεράστιων ανακαλύψεων -αλλά μη εκμεταλλεύσιμων ευρέως- του Σέρβου φυσικού Νίκολα Τέσλα) στη μια από τις δύο κεραίες στρατηγικών επικοινωνιών του Αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού με τα πυρηνικά υποβρύχια σε όλο τον πλανήτη.
Όποιος και να ήταν ο σκοπός των στρατιωτικών εργασιών, ό,τι και να δημιουργήθηκε ή να ανακαλύφθηκε εκεί, το αποτέλεσμα είναι ότι άλλαξε το ανάγλυφο της σπηλιάς και έκλεισαν με τσιμέντο οι στοές. Όταν… ξαναδόθηκε στο κοινό, η σπηλιά έγινε πολύ δημοφιλής ως τόπος ενέργειας και δύναμης, ενώ διαπιστώθηκε ότι εκεί πραγματοποιούνταν τελετές μαύρης μαγείας.
(Το πρώτο «καλωσόρισμα» στην είσοδο της σπηλιάς)
Τα συμπεράσματα διάφορων ερευνητών για την περιοχή «προικοδότησαν» τη σπηλιά με θρύλους που σχετίζονται με παράξενα φαινόμενα, υψηλά ποσοστά ραδιενέργειας, φωτεινές σφαίρες, εμφανίσεις ΑΤΙΑ, αλλοίωση ή και απώλεια συνείδησης για τους ανθρωπούς που παρέμεναν κάποιες ώρες μέσα της, και σε αυτό ήρθαν να συνεισφέρουν πολλές αντίστοιχες αναφορές κατοίκων της περιοχής και περιηγητών. Αστικοί μύθοι όπως εκείνος της κούφιας γης και των υπόγειων διασυνδέσεων που διατρέχουν ολόκληρη την Αττική γεννήθηκαν με αφορμή το μυστήριο που περιβάλλει τον συγκεκριμένο τόπο.
Σήμερα η σπηλιά είναι γεμάτη από σκαλιστά σύμβολα που δημιουργήθηκαν από τα αρχαία χρόνια, καθώς και αλλά, που παραπέμπουν στον σύγχρονο σατανισμό ή ακόμη και… στα γκράφιτι. Το πιο σύνηθες σύμβολο είναι το Φ, που συμβολίζει τον χρυσό αριθμό ή τη χρυσή τομή. Το σπήλαιο παρουσιάζει τόσο θρησκευτικό και ιστορικό ενδιαφέρον όσο και ορειβατικό αλλά και σπηλαιολογικό. Στο εσωτερικό της σπηλιάς, μέσα σε μια στενή δίοδο όπου η διέλευση γίνεται μόνο με τη χρήση του απαραίτητου εξοπλισμού, σε βάθος 10 μέτρων υπάρχει και η Λίμνη των Νυμφών, όπου δυστυχώς άξεστοι επισκέπτες (αλλά και πιο… φιλοσοφημένοι) έχουν αφήσει το στίγμα τους…
(Το μυστηριώδες «χέρι» κοντά στην είσοδο της σπηλιάς. Σύμφωνα με αναφορές, τα τελευταία 20 χρόνια έχει αλλάξει θέση -μόνο του- στο σπήλαιο τουλάχιστον τρεις φορές!)
Η ομάδα του zougla.gr εξερεύνησε το σπήλαιο και, προμηθευόμενη με τον κατάλληλο εξοπλισμό ειδικών καμερών καταγραφής, μετρητών ραδιενέργειας αλλά και πολλών… φακών, πέρασε ένα βράδυ στα ενδότερά του, προς αναζήτηση στοιχείων ή παρατήρησης γεγονότων που να δικαιολογούν τον διαχρονικό του θρύλο…
Δείτε το βίντεο:
Είναι η σπηλιά του Νταβέλη ένας τόπος «δύναμης» και «ενέργειας» (σύμφωνα με μελέτες, οι αρχαίοι Έλληνες επέλεγαν να χτίσουν τους ναούς τους σε μέρη με συγκεκριμένα ενεργειακά χαρακτηριστικά, όπου μετέπειτα οι ναοί αντικαταστάθηκαν από χριστιανικές εκκλησίες), ή μήπως αποτελεί την πύλη για έναν άλλο, άγνωστο κόσμο (η ονομασία «Πεντέλη» μπορεί να προέρχεται από το «Πύλη εν τω τέλη»), στον οποίο οι φυσικοί κανόνες όπως τους ερμηνεύει η σύγχρονη επιστήμη μεταβάλλονται; Υπάρχουν οι στοές και, αν ναι, σε τι εξυπηρετούσαν και ποιους; Μπορεί να είναι συμπτωματικές οι πολλές, διαχρονικές αναφορές για τα ανεξήγητα φαινόμενα που λαμβάνουν χώρα εκεί; Γιατί ο στρατός (κυρίως ο αμερικάνικος…) ασχολήθηκε τόσο με το συγκεκριμένο μέρος, κάτω από συνθήκες άκρας μυστικότητας; Το σίγουρο είναι ότι η σπηλιά των «Αναμάρτητων» δεν έχει περάσει απαρατήρητη από όσους ανθρώπους περπάτησαν σε αυτόν τον τόπο εδώ και αρκετές χιλιάδες χρόνια…
Το παράδοξο φαινόμενο της «ανηφόρας» της Πεντέλης
Ακόμη ένα μυστήριο της Πεντέλης -και μάλιστα ορατό και εύκολο να διαπιστωθεί από τον οποιονδήποτε- είναι το φαινόμενο της μη φυσικής κίνησης που ακολουθούν όσα οχήματα κινούνται σε συγκεκριμένο σημείο, από το 3ο ως το 4ο χιλιόμετρο του δρόμου που οδηγεί από την Πεντέλη στη Νέα Μάκρη – στη νοητή ευθεία με τη σπηλιά του Νταβέλη και πολύ κοντά σε αυτή. Πρόκειται για σημείο όπου τα αυτοκίνητα έχουν αντίθετη συμπεριφορά από εκείνη που αναμένει ο ανθρώπινος εγκέφαλος· δηλαδή, ενώ ο δρόμος φαίνεται ελαφρά ανηφορικός, τα οχήματα επιταχύνουν σαν να πρόκειται για… κατηφόρα!
Το φαινόμενο έχει παρατηρηθεί από πάρα πολλούς οδηγούς, όπως και από την ομάδα του zougla.gr που βρέθηκε στο σημείο για επιτόπια έρευνα…
Πολλά σενάρια έχουν ακουστεί και γραφτεί για την εξήγηση ενός φαινομένου που έχει παρατηρηθεί και σε άλλα σημεία της Ελλάδας και του κόσμου. Μαγνητικά πεδία τόσο ισχυρά ώστε να κινήσουν ένα όχημα, «αντιβαρύτητα» αλλά και… το πιο απλό: αυτό της οφθαλμαπάτης, το οποίο μπορεί να συμβεί υπό πολύ συγκεκριμένες -και σπάνιες- συνθήκες, που σχετίζονται με το ανάγλυφο της περιοχής. Σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγουν επιστημονικές αναφορές όπως του φυσικού Λίνου Παπαχρήστου (δείτε αναλυτικά την εξήγηση του φαινομένου εδώ).
Το άγνωστο ανέκαθεν είτε φόβιζε -οπότε απορρίπτονταν- είτε γοήτευε τους ανθρώπους, και σε όλο τον κόσμο υπάρχουν δοξασίες βασισμένες σε θρύλους για παράξενους τόπους, εκεί όπου φαίνεται να «αλλάζουν οι κανόνες» και να ξεπερνιούνται τα όρια της επιστήμης και της γνώσης για τον κόσμο γύρω μας. Φυσικά, το πέρασμα στην εποχή της επιστήμης και της υψηλής τεχνολογίας ξεδιάλυνε όχι μόνο τις περισσότερες από τις δεισιδαιμονίες, αλλά και πολλά από τα «ανεξερεύνητα νερά» της ανθρώπινης γνώσης (τουλάχιστον όσον αφορά την… ανακοινώσιμη στο ευρύ κοινό γνώση).
Όμως, τα γνωστά αυτά «νερά» αποτελούν μόνο μια μικρή λίμνη μπρος στους ωκεανούς των μυστηρίων του σύμπαντος και της ύπαρξης, και ουσιαστικά τίποτα δεν μπορεί να θεωρείται δεδομένο, ακόμη και στην αυγή του 21ου αιώνα. Η έρευνα για την Αλήθεια και την Κατανόηση συνεχίζεται εσαεί…
Ερεύνησαν οι: Άννα-Μαρία Αδάμ, Μάριος Θεοχάρης, Σωτήρης Σκουλούδης, Κωνσταντίνος Τριανταφυλλόπουλος και ο Ψ