Έκπληξη αλλά και αμηχανία προκάλεσε διεθνώς η είδηση περί παραχώρησης δύο γαλλικών φρεγατών Fremm στο ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό. Την έκπληξη εντείνει το χρονοδιάγραμμα αλλά και οι διαδικασίες της παραχώρησης με τη μέθοδο της χρονοπίστωσης (leasing), που παραπέμπουν στην έννοια του «κατεπείγοντος», μεθερμηνευόμενη σε διάστημα ολίγων μηνών.
Μάλιστα στα σχέδια του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας είναι να αγοραστούν και άλλες δύο φρεγάτες, χωρίς όμως να προσδιορίζει τον τύπο και πότε αυτό θα συμβεί.
Αυτά τουλάχιστον δήλωσε ο αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Άμυνας κ. Φώτης Κουβέλης, αφήνοντας να εννοηθεί ότι πρόκειται για συμφωνία κορυφαίου επιπέδου, δηλαδή μεταξύ Αλέξη Τσίπρα και Εμμανουέλ Μακρόν.
Η Διαλεκτική μεταξύ «ισοδύναμου τετελεσμένου» και οπλικών συστημάτων
Όποιος είχε την τύχη να ξεναγηθεί σε μία φρεγάτα Fremm, όπως παλαιότερα το zougla.gr, εύκολα αντιλαμβάνεται ότι πρόκειται για μία μοναδική ναυτική μονάδα, «αόρατη» και σχεδόν πλήρως αυτοματοποιημένη, η οποία φέρει όπλα στρατηγικού επιπέδου.
Όταν η ελληνική Άμυνα και Ασφάλεια αποφάσισε να εισάγει το δόγμα του «ισοδύναμου τετελεσμένου» δηλαδή, την ανταπόδοση μιας εχθρικής ενέργειας σε τέτοιο επίπεδο, όπου αυτά που θα χάσει ο εχθρός είναι περισσότερα από αυτά που θα κερδίσει, βασίστηκε σε άλλα οπλικά δεδομένα, όπως τα 90 βομβαρδιστικά A7 Corsair και τους γαλλικής κατασκευής antishipping πυραύλους Exocet.
Όμως τα βομβαρδιστικά Α7 έχουν πλέον αποσυρθεί. Οι Exocet παραμένουν σε υπηρεσία, και βεβαίως ουδείς εχέφρων στρατηγός θα επιβίβαζε κάποιες χιλιάδες στρατιώτες σε αποβατικά, για να βυθιστούν πολύ εύκολα από τους Exocet, είτε από την παράκτια άμυνα είτε από την antishipping μοίρα των Mirage-2000-5 μοναδική στον κόσμο σε ρόλο κατά ναυτικών στόχων επιφανείας.
Ωστόσο η στρατηγική ισορροπία στο Αιγαίο που έχει ήδη διαταραχθεί με την απόσυρση των Α-7 επανέρχεται, δεδομένου ότι οι Fremm φέρουν πυραύλους Scalp – Naval με βεληνεκές 1000 χιλιομέτρων, αναβαθμίζοντας έτσι το ελληνικό πολεμικό Ναυτικό σε ανώτατο στρατηγικής τάξης επιχειρησιακό επίπεδο. Ακόμα και το αντιαεροπορικό S-400, αν τελικώς παραδοθεί στη γείτονα, είναι εξαιρετικά ευπρόσβλητο από τους Scalp – Naval.
Πρόκειται για ένα τρομερό όπλο που ανατρέπει τους συσχετισμούς όχι μόνο στο Αιγαίο, αλλά σε ολόκληρη την Ανατολική Μεσόγειο.
Η χρονομίσθωση και τα εύλογα ερωτήματα
Ωστόσο πολλά σημεία αυτής της συμφωνίας, αν τελικώς πραγματοποιηθεί, παραμένουν αδιευκρίνιστα. Η Γαλλία έστω και μέσω leasing θα παραδώσει στην ελληνική πλευρά αυτή τη στρατηγικού επιπέδου τεχνολογία; Τα πληρώματα των Fremm θα είναι Γάλλοι ή Έλληνες; Και αν είναι Γάλλοι θα δούμε το παράδοξο, το γαλλικό Ναυτικό, ουσιαστικώς σε ρόλο άτυπου… μισθοφόρου της ελληνικής πλευράς; Αν δεν δοθούν αυτά τα στρατηγικού επιπέδου οπλικά συστήματα, τι νόημα έχει αυτή η κοστοβόρα για την ελληνική οικονομία, συμφωνία; Η αμερικανική πολιτική Άμυνας και Ασφάλειας, ένας παράγων που αναγκαστικά πρέπει να ληφθεί υπ΄ όψη, πως άραγε να αντιμετωπίζει αυτή τη νέα τάξη στρατιωτικών ισορροπιών στην Αν. Μεσόγειο;
Ο γαλλικός παράγων ως «άλλοθι» της αμυντικής πολιτικής των ΗΠΑ;
Όταν η Ελλάδα αγόρασε τα 50 μαχητικά F-16C/D Block 52+, οι ΗΠΑ αρνήθηκαν την πώληση του στρατηγικού πυραύλου μεγάλης εμβέλειας ΑGM-158 JASSM , που κανονικά φέρουν αυτά τα αεροσκάφη. Σύμφωνα με εκτιμήσεις στρατιωτικών και διπλωματικών κύκλων, οι Αμερικανοί είναι πολύ διστακτικοί για το ποιοι μπορούν να κατέχουν ένα τόσο καταστροφικό όπλο. Μια παραχώρηση στην Ελλάδα θα έθετε θεωρητικώς τις προϋποθέσεις για πώληση του βλήματος και σε άλλες χώρες του ΝΑΤΟ.
Η ελληνική Άμυνα βρέθηκε στη θέση να έχει ένα υπερσύχρονο αεροσκάφος με δυνατότητα βαθείας διείσδυσης, αλλά χωρίς το απαραίτητο βλήμα. Έτσι οι Αμερικανοί για να ικανοποιήσουν κάπως την ελληνική πλευρά έδωσαν το «οκ» και η Ελλάδα προμηθεύτηκε τον υποστρατηγικό πύραυλο SCALP-EG ο οποίος έχει εμβέλεια μόνο 500 χιλιομέτρων.
Σήμερα όμως, αν τελικώς υλοποιηθεί η συμφωνία για τις Fremm και οι φρεγάτες ενταχθούν στο ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό με όλο τον εξοπλισμό τους, το ζήτημα της κατοχής στρατηγικών βλημάτων από την Ελλάδα μετατρέπεται σε μία γαλλική «υπόθεση» και όχι του ΝΑΤΟ ή των ΗΠΑ.
Η ανατολική Μεσόγειος και στο βάθος το Ιράν
Ας μην βιαστούμε όμως να θεωρήσουμε την ένταξη των φρεγατών Fremm στο ελληνικό πολεμικό Ναυτικό, ως «χείρα βοηθείας» για την αποκατάσταση των ισορροπιών στο Αιγαίο, υπογραμμίζουν συγκλίνουσες πηγές περί του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας αλλά ιδίως περί του Υπουργείου Εξωτερικών.
Στο άναρχο διεθνές περιβάλλον, και δεδομένης της δηλωμένης στάσης «Ποντίου Πιλάτου» του ΝΑΤΟ για τα ελληνοτουρκικά, η απάντηση πρέπει να αναζητηθεί αλλού, συνεχίζουν οι ίδιες πηγές.
Αφήνουν δε να εννοηθεί, ότι η Δύση ως πολιτισμική, πολιτική, οικονομική άρα και στρατιωτική οντότητα, δεν θεωρεί την Τουρκία του Ερντογάν, ως ύψιστη προτεραιότητα… Άλλωστε, πέραν της αδιαμφισβήτητης οικονομικής βάσης των στρατιωτικών και διπλωματικών αντιπαραθέσεων, η υψηλή μακροπρόθεσμη πολιτική που ιστορικώς «βλέπει» σε βάθος δεκαετιών, λαμβάνει πολύ σοβαρά υπ’ όψη τον πολιτισμικό, εννοείται και τον γεωγραφικό παράγοντα. Υπό αυτό το πρίσμα θεωρεί το Ιράν πολυτιμότερο σύμμαχο από την εσωτερικά πολιτισμικώς και εθνολογικώς «ασταθή» Τουρκία, που δείχνει να απομακρύνεται ολοένα και περισσότερο από το δυτικό όραμα.
Βεβαίως όλο το σκεπτικό εκτυλίσσεται στο φόντο της πολιτικοποίησης του Ισλάμ, η οποία έχει προκαλέσει τεράστια προβλήματα στη Δύση και ιστορικώς πυροδοτήθηκε τη δεκαετία του ’70 από την ιρανική ισλαμική επανάσταση.
Εδώ, οι πυλώνες της Δύσης, είναι το Ισραήλ, οι Κούρδοι, η Κύπρος και η Ελλάδα, ενδεχομένως και η Σαουδική Αραβία, ως διαχειριστής πλέον του «μετριοπαθούς» Ισλάμ.
