Μελλοντικά στις ηλεκτρονικές εγκυκλοπαίδειες το αρχαιοελληνικό λήμμα «Ιδιώτης» θα παραπέμπει απαραιτήτως σε φωτογραφία του Αλέξη Κούγια. Κάποτε σήμαινε απλώς «ανόητος». Σήμερα η ελληνικότατη, με σανσκριτική ρίζα λέξη, επιβιώνει με την ίδια ακριβώς έννοια σε όλες τις λατινογενείς γλώσσες του κόσμου. «IDIOT».
Η ετυμολογική – γλωσσολογική αυτή αναδρομή κρίθηκε αναγκαία λόγω επικαιρότητας. Δεν πρόλαβε να
αποβιώσει ο πελάτης του και ο κατά δήλωση του, «καλύτερος δικηγόρος της Ελλάδας» έσπευσε να εκμεταλλευθεί τον πόνο των οικείων του. Εξέδωσε και διθυραμβικού περιεχομένου ανακοίνωση εν είδει διαγγέλματος για τις δικανικές του επιτυχίες οι οποίες αλίμονο είναι απόλυτες αποτυχίες. Πρόκειται για την υπόθεση που απασχόλησε την κοινή γνώμη με την εμπλοκή του αποθανόντος πρώην βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Βρέντζου στην σκοτεινή ιστορία του Επταπυργίου κατά την περίοδο της Χούντας. Ο κ. Κούγιας δεν έχασε ούτε μία, ούτε δύο αλλά τρεις ποινικές δίκες στην υπόθεση αυτή. Τρεις (3) που είναι και ο αριθμός που εκπροσωπεί το «όλον» κατά Πυθαγόρα. Δηλαδή πέραν των τριών του αποτυχιών ο τοίχος, ο γκρεμός.
Είναι προφανές πώς για λόγους σεβασμού προς τον νεκρό δεν πρόκειται να ασχοληθούμε με την ουσία της υπόθεσης αυτής. Θα ασχοληθούμε ωστόσο με την ουσία της δικανικής οντότητας που είναι ο Αλέξης Κούγιας. Τρεις ήττες στο ποινικό που καταλήγουν σε μία αστική αγωγή που εκδικάζεται με έκτροπα και μπράβους στο Ηράκλειο Κρήτης. Η απόφαση αυτή εφεσιβάλλεται και εκδικάζεται στην Αθήνα. Περιέργως η απόφαση δεν κοινoποιείται στους αντιδίκους, αποκρύπτεται τεχνηέντως και ο λόγος είναι απλός. Για να μην τελεσιδικήσει. Για να υφέρπει στο διηνεκές. Περίεργα πράγματα που μόνον η δικανική ατσιδοσύνη του «καλύτερου δικηγόρου της Ελλάδας» μπορεί να συλλάβει για να παραμυθιάσει τους πελάτες του. Τερτίπια εκτός δικανικής δεοντολογίας και πολιτισμού. Κολπάκια της πιάτσας. Αντί για άλλο σχόλιο αφιερώνουμε στον Αλέξη Κούγια ένα σημείωμα ενός εκ των πρωταγωνιστών στην επίμαχη υπόθεση.
Τον καταγγέλλοντα Στέλιο Καλαϊτζή: «Διάβασα το άρθρο σας σχετικά με την ανακοίνωση του ξακουστού πλέον για τις γελοιότητές του, Αλέξη Κούγια. Τελικά ούτε τον θάνατο του πελάτη του Σταύρου Βρέντζου, τον οποίο χαντάκωσε με την τακτική του και τις «φανταστικές συμβουλές» του, δεν εσεβάσθη. Παρ΄όλη την θλίψη μου για έναν συνάνθρωπο, όποια και αν υπήρξε η αντιπαράθεσή μας κάποτε, ο γελοίος Κούγιας με ωθεί να αντιδράσω. Σεβόμενος την ταφή του εν λόγω θανόντος και την βέβαια οδύνη των οικείων του, δεν θα αναφερθώ ούτε στην απόφαση…/2007 του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθηνών, ούτε στην διάταξη Α.Β.Μ…./…./2009, της Εισαγγελίας Πλημμελειοδικών Αθηνών, ούτε στην απόφαση…./2011 του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών, οι οποίες, όλες ανεξαιρέτως αναφέρουν το άκρως αντίθετο από αυτά που ισχυρίζεται ο γελοίος αυτονομαζόμενος «μέγας ποινικολόγος». Ελπίζω οι οικείοι του θανόντος να αντιλαμβάνονται σε τι δύσκολη θέση με φέρνει και τους φέρνει, αυτός ο άθλιος. Διότι θα πρέπει ή να σεβαστώ τον θανόντα και να παραδεχθώ «de facto» ότι δήθεν καταδικάστηκα αμαυρώνοντας την τιμή μου, ενώ η αλήθεια είναι άκρως αντίθετη, ή να αντιδράσω και να εκθέσω τις πραγματικές αποφάσεις των δικαστηρίων οι οποίες όχι μόνον δεν είναι καταδικαστικές αλλά αντιθέτως περιέχουν λεπτομέρειες, που αφορούν τον θανόντα και τις οποίες καλό θα ήταν για την μνήμη του, να μην αναμοχλεύσουμε, ώστε ο Σταύρος να αναπαυθεί πλέον εν ειρήνη».
Μιλήσαμε με τον κ. Καλαϊτζή δια ζώσης. Την συνομιλία αυτή στην οποία αποτυπώνεται και η πραγματικότητα και όχι οι αισχροί και άθλιοι ισχυρισμοί του Αλέξη Κούγια μπορείτε να την παρακολουθήσετε στο video που ακολουθεί:
Δεν έχουμε τίποτε άλλο να προσθέσουμε. Αφήνουμε το φαινόμενο αυτό της νομικής επιστήμης να προσπαθεί να πείσει του νέους πελάτες του, όπως τον κ. Βαγγέλη Μαρινάκη για τις επαγγελματικές ικανότητες του, το ήθος και την επιστημονική αρτιότητα του. Το αστείο είναι ότι τους πείθει…
ΥΓ: Για τον κ. Αλέξη Κούγια: Ιδιώτης εκ του «ίδιος», ο άνθρωπος ο απαίδευτος, ο μη συμμετέχων και μη κατανοών τα κοινά, ο αμόρφωτος, ο ηλίθιος όπως επικράτησε ως δάνειο στην Λατινική. Idiota. Πρόκειται για όρο με ευρεία χρήση στην Εκκλησία του Δήμου για όσους δεν διέθεταν κοινωνική συνείδηση και ατομική ευθύνη. Σε αντίθεση με τον «πολιτικό» κατά Αριστοτέλη ο οποίος καταγράφει και την διαφορά μεταξύ των δύο όρων. Δεν έφθασε σε εμάς με άλλη ορθογραφία αν και λογικά θα μπορούσε να γράφεται και ως «ιδιό (ω) της». Ο άνθρωπος που κοιτά μόνον την πάρτη του. Γκέγκε;
