Παρατείνεται η αγωνία των εργαζομένων της εφημερίδας «Απογευματινή» οι οποίοι περιμένουν τώρα την απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου της Αθήνα που αναμένεται να εκδοθεί σε περίπου δύο μήνες για να μάθουν εάν θα πάρουν τις αποζημιώσεις που δικαιούνται και τα δεδουλευμένα περίπου 5 μηνών. Το πρωί συζητήθηκε η αίτηση πτώχευσης της «Απογευματινής ΑΕ.» σ’ ένα κατάμεστο ακροατήριο από εργαζόμενους της εφημερίδας η οποία κυκλοφόρησε για τελευταία φορά στις 26 Οκτωβρίου 2010.
Στο δικαστήριο κατέθεσε απ’ την πλευρά της εφημερίδας ο οικονομολόγος Δημήτρης Αρβανίτης ο οποίος είχε προσληφθεί από τον εκδότη της «Απογευματινής» Κώστα Σαραντόπουλο για να ελέγξει τα οικονομικά στοιχεία της εταιρείας από το 2002 έως και τις 31 Οκτωβρίου 2010. Ο μάρτυρας έκανε λόγο για συνεχή πτωτική πορεία της εφημερίδας τόσο σε φύλλα όσο και σε διαφήμιση κατά 40% σε σχέση με το 2009, υπολογίζοντας τη μηνιαία ζημία σε περίπου 200.000 ευρώ, και την ετήσια σε 4,5 εκατ. ευρώ.
Όπως είπε, το σχέδιο αναδιάρθρωσης της εφημερίδας δεν προχώρησε καθώς η Εθνική Τράπεζα αρνήθηκε να χορηγήσει στην εταιρεία δάνειο ύψους 5 εκατ. ευρώ που ζήτησε.
Από την πλευρά των εργαζομένων κατέθεσε ως μάρτυρας η διευθύντρια της εφημερίδας Γιώτα Αντωνοπούλου, η οποία χαρακτήρισε «δόλια και προσχηματική» την κατάθεση αίτησης στην υπαγωγή του άρθρου 99 του Πτωχευτικού Κώδικα καθώς, όπως είπε, ήταν γνωστό πως θα υπήρχε άρνηση της Εθνικής Τράπεζας για τη χορήγηση δανείου, αφού το ακίνητο που επρόκειτο να υποθηκευτεί ήταν αυθαίρετο.
Η κ. Αντωνοπούλου κρατώντας επιφυλάξεις για τους ελλειμματικούς ισολογισμούς της εταιρείας είπε πως έχει γίνει καταγγελία στο ΣΔΟΕ για διπλό ταμείο στην εφημερίδα.«Υπάρχουν παραστατικά που δείχνουν ότι 600.000 ευρώ έχουν καταλήξει σε προσωπικό λογαριασμό του Κώστα Σαραντόπουλου και 200.000 σε λογαριασμό του γιου του. Αυτά τα ποσά δεν εμφανίστηκαν ποτέ στο ταμείο της εφημερίδας», τόνισε η κ. Αντωνοπούλου. Στο δικαστήριο κατέθεσε και ο πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ Πάνος Σόμπολος ο οποίος υπογράμμισε πως αν κηρυχθεί σε πτώχευση η εταιρεία οι μόνοι χαμένοι θα είναι οι εργαζόμενοι που ήδη βρίσκονται σε δεινή οικονομική κατάσταση.
