Σε περιπτώσεις λαθρεμπορίας επιτρέπεται, σύμφωνα με την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας, η διπλή ποινή(χρηματικό πρόστιμο και ποινική καταδίκη) η οποία δεν παραβιάζει την ευρωπαϊκή και ελληνική νομοθεσία, ούτε τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
Οι σύμβουλοι Επικρατείας, διαφωνώντας με την κρίση του Διοικητικού Εφετείου Πειραιά, έκριναν πως η διπλή ποινή δεν αποτελεί διπλή κύρωση για το ίδιο αδίκημα, σύμφωνα με την αρχή «κανείς δε διώκεται, ούτε τιμωρείται ποινικά δις για το ίδιο αδίκημα» («ne bis in idem»).
Με αυτό το σκεπτικό, η Ολομέλεια του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου, αποφάνθηκε ότι το πολλαπλό τέλος που προβλέπει ο Τελωνειακός Κώδικας «δεν συνιστά ποινή του ποινικού δικαίου» αλλά έχει «χαρακτήρα διοικητικής κυρώσεως που επιβάλλεται από διοικητικά όργανα -υπό τον ουσιαστικό έλεγχο των διοικητικών δικαστηρίων- και εξυπηρετεί διαφορετικό σκοπό, που είναι η διασφάλιση της εισπράξεως κοινοτικών και εθνικών πόρων καθώς και η τήρηση και ομαλή εφαρμογή των κανόνων της τελωνειακής διαδικασίας».
Όπως υπογραμμίζει η Ολομέλεια του ΣτΕ «το πολλαπλό τέλος όχι μόνο κατά τον τυπικό χαρακτηρισμό του στην Ελληνική νομοθεσία αλλά και κατά τη φύση και το χαρακτήρα του διαφέρει από τις κυρώσεις ποινικής φύσεως» και συνεχίζει «οι προβλεπόμενες στον Τελωνειακό Κώδικα ποινές για το ποινικό αδίκημα της λαθρεμπορίας συνίστανται, κατά κανόνα, σε στέρηση της ελευθερίας του δράστη (φυλάκιση ή κάθειρξη) και ουδόλως δύνανται να συγκριθούν με τις χρηματικές κυρώσεις του αντιστοίχου διοικητικού αδικήματος».
Συνεπώς, εφ’ όσον η κύρωση του πολλαπλού τέλους δεν έχει ποινικό χαρακτήρα, δεν ανακύπτει ζήτημα εφαρμογής της αρχής ne bis in idem, δηλαδή «κανείς δε διώκεται, ούτε τιμωρείται ποινικά δις για το ίδιο αδίκημα» .
Το ΣτΕ , με την απόφαση του αναίρεσε εφετειακή απόφαση και υποχρέωσε εταιρεία πετρελαιοειδών να πληρώσει το ποσό των 35.406 ευρώ που της επιβλήθηκε λόγω λαθρεμπορίας (πλαστά τιμολόγια) παρά το γεγονός ότι από τα Ποινικά Δικαστήρια αθωώθηκε λόγω αμφιβολιών.
Οι σύμβουλοι Επικρατείας έκριναν ότι η αμετάκλητη αθώωση του κατηγορουμένου από τα ποινικά δικαστήρια δεν αποκλείει την -κατόπιν συνεκτιμήσεως της αθωώσεώς του αυτής- αιτιολογημένη διαφορετική κρίση στο πλαίσιο της διοικητικής δίκης περί επιβολής πολλαπλού τέλους λόγω λαθρεμπορίας».
