Ίδια επιδόματα για όλους τους προϊσταμένους του Δημοσίου και ευρύτερου δημόσιου τομέα επιφυλάσσει απόφαση του ΣτΕ που ανοίγει το δρόμο για διεκδικήσεις σε όσους κατείχαν θέσεις ευθύνης και εισέπρατταν μέχρι τώρα μειωμένα ποσά ως επιδόματα.
Αυτό αποφάσισε η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας κρίνοντας πως οι προϊστάμενοι των τμημάτων της Ιατρικής και Νοσηλευτικής υπηρεσίας των νοσοκομείων δεν μπορούν να λαμβάνουν μικρότερο ποσό ως επίδομα θέσης από ό,τι οι υπόλοιποι προϊστάμενοι άλλων τμημάτων ακόμη και αν εισπράττουν επιπλέον και επίδομα ανθυγιεινής εργασίας.
Με την απόφαση αυτή δικαιώνονται 15 άτομα που κατείχαν θέση ευθύνης από 1.1.2016 έως 30.6.2016 στον «Ευαγγελισμό» και έπαιρναν επίδομα 250 ευρώ μηνιαίως ενώ οι προϊστάμενοι τμημάτων της Διοικητικής Υπηρεσίας του νοσοκομείου λάμβαναν 290 ευρώ.Οι εν λόγω μειώσεις προβλέπονταν στο νόμο 4354/2015 που περιελάμβανε μέρος των προαπαιτούμενων που είχαν θέσει οι θεσμοί το καλοκαίρι του 2015 προκειμένου να εκταμιευτούν οι δόσεις του δανείου προς τη χώρα μας ώστε να αντιμετωπιστεί η δημοσιονομική κρίση.
Οι ενάγοντες ισχυρίζονταν στην προσφυγή τους ότι αν και κατείχαν θέσεις ευθύνης και καλούνταν να φέρουν εις πέρας τα καθήκοντά τους υπό αντίξοες συνθήκες στην υποστελεχωμένη νοσηλευτική υπηρεσία του νοσοκομείου, υφίστανται αδικαιολόγητη άνιση μεταχείριση σε σχέση με τους προϊσταμένους τμημάτων της διοικητικής υπηρεσίας του νοσοκομείου και τους λοιπούς προϊσταμένους τμημάτων Δημοσίου διότι τους χορηγείται μειωμένο εν σχέσει με αυτούς το επίδομα θέσης ευθύνης.
Όπως αναφέρουν μεταξύ άλλων οι σύμβουλοι επικρατείας στο σκεπτικό της υπ. Αριθμ. 874/2018 απόφασής τους, η συγκεκριμένη μείωση «αντίκειται στην αρχή της ισότητας που κατοχυρώνεται με το άρθρο 4 παρ.1 του Συντάγματος, δεδομένου ότι η εξαίρεση των προϊσταμένων τμημάτων της Νοσηλευτικής Υπηρεσίας των νοσοκομείων… δεν παρίσταται δικαιολογημένη, ενόψει και των αναφερόμενων στην αιτιολογική έκθεση του νόμου αυτού, κατά την οποία το σύστημα αμοιβών που θεσπίζεται υπόκειται μεταξύ άλλων στις αρχές της ισότητας και της αξιοκρατίας, που κατοχυρώνονται με τη μισθολογική εξέλιξη, ανάλογα με τα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα του υπαλλήλου, καθώς και με την προσωπική του απόδοση, δηλαδή την προσωπική του αξία και ικανότητα, που αποτιμάται για κάθε πρόσωπο με ίσους όρους, σε συνάρτηση με το επίπεδο θέσης ευθύνης που κατέχει, τις συγκεκριμένες συνθήκες εργασίας, την άσκηση των αρμοδιοτήτων και την επίτευξη της εύρυθμης λειτουργίας της υπηρεσίας στην οποία ανήκει…».
