Το Συμβούλιο της Επικρατείας ανοίγει τον δρόμο για τη χορήγηση ασύλου στους 8 Τούρκους στρατιωτικούς που έφτασαν στην Αλεξανδρούπολη μετά την απόπειρα πραξικοπήματος στη γειτονική χώρα.
Η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας απέρριψε, σύμφωνα με πληροφορίες σε κεκλεισμένων των θυρών διάσκεψή της, την προσφυγή του πρώην υπουργού Μεταναστευτικής Πολιτικής Γ.Μουζάλα με την οποία ζητούσε να ακυρωθεί η απόφαση της Δευτεροβάθμιας Επιτροπής για τη χορήγηση ασύλου στον Τούρκο αξιωματικό.
Η απόφαση αυτή εκτιμάται ότι θα επηρεάσει την τύχη και των υπολοίπων 7 Τούρκων στρατιωτικών που έχουν ζητήσει άσυλο στη χώρα μας καθώς έχει πιλοτικό χαρακτήρα αφού η υπόθεση εκδικάστηκε στο πλαίσιο της πρότυπης δίκης.
Ο Τούρκος συγκυβερνήτης του ελικοπτέρου Suleyman Ozkaynakcim μόλις δημοσιευθεί η απόφαση θα αφεθεί ελεύθεροςΈτσι, ο Τούρκος συγκυβερνήτης του ελικοπτέρου Suleyman Ozkaynakcim μόλις δημοσιευθεί η απόφαση θα αφεθεί ελεύθερος χωρίς τους αυστηρούς περιοριστικούς όρους που του είχαν επιβληθεί όταν έγινε δεκτή η αίτηση αναστολής που είχε υποβάλει. Κατά συνέπεια θα πρέπει μεταξύ άλλων να του χορηγηθούν ταξιδιωτικά έγγραφα, με τα οποία θα μπορεί να μεταβεί σε οποιαδήποτε άλλη Ευρωπαϊκή χώρα επιθυμεί. Νομικοί κύκλοι εκτιμούν ότι το σκεπτικό των ανώτατων δικαστών θα είναι παρόμοιο με αυτό πρόσφατης απόφασης του ΣτΕ.
Τότε είχε κριθεί η αναστολή του ασύλου και στο σκεπτικό τους οι δικαστές ανέφεραν μεταξύ άλλων:
“Η αναγνώριση ενός προσώπου ως δικαιούχου διεθνούς προστασίας συνδέεται άρρηκτα με τις διεθνείς υποχρέωσεις της χώρας η οποία οφείλει ως μέλος της διεθνούς κοινότητας και της Ευρωπαϊκής Ενωσης να σέβεται και να εφαρμόζει τη Σύμβαση της Γενεύης η οποία αποτελεί “ακρογωνιαίο λίθο” του διεθνούς νομικού συστήματος για την προσταςία των προσφύγων. Αβασίμως προβάλλεται ότι η εκτέλεση της απόφασης ( χορήγησης ασύλου) θα επηρεάσει δυσμενώς τις σχέσεις της χώρας με την Τουρκία και συνεπώς συντρέχουν λόγοι δημοσίου συμφέροντος, σχετιζόμενοι με την προστασία της εθνικής ασφάλειας και της δημόσιας τάξης της χώρας. Η αναγνώριση ενός προσώπου ως αιτούντος διεθνούς προστασίας από αρχαιοτάτων χρόνων, θεωρείται πράξη ειρηνική και ανθρωπιστική και ως τέτοια, δεν δύναται να θεωρηθεί ως μη φιλική ενέργεια έναντι άλλου κράτους”.
