Γράφω αυτό το κείμενο, ελπίζοντας να αφήσω μια μικρή παρακαταθήκη για τους επόμενους κρατούμενους που θα βρεθούν στη θέση μου αλλά και να αναδείξω και επώνυμα πλέον τη σήψη που επικρατεί στις φυλακές Κορυδαλλού.
Είμαι κρατούμενος ήδη από το Δεκέμβρη του 2021, ενώ το μεγαλύτερο διάστημα είμαι κρατούμενος στις φυλακές Κορυδαλλού.
Ως φοιτητής στο ΠΑΔΑ δικαιούμαι να βρίσκομαι στον Κορυδαλλό έτσι ώστε να μπορώ να παρακολουθώ τα μαθήματα. Έχοντας ολοκληρώσει τον πρώτο κύκλο των σπουδών επιτυχώς και έχοντας ήδη περάσει 30% μαθημάτων, πλέον ήμουν στη φάση που δικαιούμαι να λάβω εκπαιδευτική άδεια αλλά ξαφνικά και με μια μοναδική εξήγηση στο μυαλό μου, μου βγήκε μεταγωγή στις φυλακές Αγίου Στέφανου στη Πάτρα.
Ο μοναδικός λόγος που μπορεί να έγινε αυτό είναι γιατί ανέδειξα τη διαφθορά που επικρατεί στο κορυδαλλό.
Ένας αρχιφύλακας από πάνω μέχρι κάτω βουτηγμένος στη διαφθορά και ένας εισαγγελέας σε άριστη συνεργασία μαζί του, διαπράττουν σε καθημερινή βάση εγκλήματα κατά των κρατουμένων αλλά και του κοινού ποινικού δικαίου, πιστεύοντας ότι είναι στο απυρόβλητο λόγω της θέσης τους. Το Rolex, τα Prada και τα γούστα που κάνει ο «Γ.Λ.» είναι βουτηγμένα στο αίμα των κρατουμένων.
Αφετηρία για εμένα να αναδείξω αυτή τη κατάσταση, στάθηκε η δολοφονία του Αλφόνσο Ντότσι. Εγώ, ως Νίκος Φούρκας, θεωρώ τον αρχιφύλακα «Γ.Λ.» συνεργό στη δολοφονία του, όχι μόνο με τις ίντριγκες που καλλιέργησε αλλά και με τις απελπισμένες προσπάθειές του να κρύψει στοιχεία που τον εμπλέκουν ως έναν εκ των ηθικών αυτουργών:
Σε προσωπικό επίπεδο βγήκα μπροστά γνωρίζοντας τις συνέπειες που μπορεί να έχω αλλά δεν θα κάνω πίσω ακόμα και αν έχει συνέπεια την ίδια μου τη ζωή, γιατί γνωρίζω ότι αυτοί οι άνθρωποι, όσο αδίστακτοι και να είναι, τρομοκρατούνται με την ιδέα ότι μπορεί να βρεθούν στη θέση μας και αυτή η αίσθηση της παντοδυναμίας που έχουν θρυμματίζεται σαν ένας καθρέφτης σε ελεύθερη πτώση από ουρανοξύστη.
Όπως είχα γράψει και στο πρώτο κείμενο που είχα δημοσιεύσει, με τίτλο «οι μελλοθάνατοι σας χαιρετούν», το οποίο αναφερόταν στο περιστατικά με τη δολοφονία στις φυλακές Κορυδαλλού, θα κλείσω με λόγια του Σπάρτακου που νομίζω ταιριάζουν στη περίσταση:
Όταν ένας ελεύθερος άνθρωπος πεθαίνει χάνει την ευχαρίστηση της ζωής, ο σκλάβος χάνει το πόνο. Ο θάνατος είναι η μόνη ελευθερία για ένα σκλάβο. Αυτός είναι ο μόνος λόγος που δεν φοβόμαστε αυτός είναι ο λόγος που θα νικήσουμε.»
Αυτά τα τελευταία λόγια τα αφιερώνω στον Αλφόνσο Ντότσι.
ΥΓ1: Αιτούμαι της άμεσης μεταγωγής μου στον Κορυδαλλό. Επίσης, αντίστοιχη περίπτωση με τη δική μου είναι ο Θανάσης Πικάσης, ο οποίος εδώ και 36 ημέρες βρίσκεται σε απεργία πείνας. Του εύχομαι να δικαιωθεί και να κερδίσει στο δίκαιο αγώνα του.
ΥΓ2: Επειδή όπως είπα και πιο πριν αυτοί οι άνθρωποι είναι αδίστακτοι, αν κάποιο «ατύχημα μου συμβεί», την ευθύνη για αυτό θα την έχει ένας και μόνο άνθρωπος και αυτός δεν είναι άλλος απο τον Αρχιφύλακα του Κορυδαλλού «Γ.Λ.».
Νίκος Φούρκας
Φυλακές Αγίου Στεφάνου Πάτρα
13/08/2024
