«Συνειδητή πολιτική πράξη» χαρακτηρίζει σε επιστολή της, την αυτοκτονία του πατέρα της, η κόρη του αυτόχειρα Δημήτρη Χριστούλα.
«Το ιδιόχειρο σημείωμα του πατέρα μου, δεν αφήνει κανένα περιθώριο για παρερμηνείες. Σε όλη τη ζωή υπήρξε ένας αριστερός αγωνιστής, ένας ανιδιοτελής οραματιστής» αναφέρει. «Η συγκεκριμένη πράξη του τέλους είναι μια συνειδητή πολιτική πράξη, απολύτως συνεπής με όσα πίστευε και έπραττε όσο ζούσε», συμπληρώνει και προσθέτει: «Για κάποιους, για τα πεισματάρικα παιδιά της χίμαιρας, σε μια τέτοια κατάσταση, η αυτοκτονία μοιάζει αυτονόητη, όχι σαν φυγή, αλλά σαν κραυγή αφύπνισης. Για το λόγο αυτό προσλαμβάνει ένα άλλο περιεχόμενο, αυτό το περιεχόμενο που τραγουδήσαμε παρέα για πρώτη φορά στη συναυλία του αγαπημένου μας Μίκη το ’75, που τραγουδάγαμε πάντα στις δικές μας γιορτές και για τους δικούς μας νεκρούς. .. Κοιμήσου πατέρα, κι εγώ τραβάω στα αδέρφια μου και παίρνω τη φωνή σου. Μόνο αυτό ονειρευόσουν για τους νέους και νομίζω τα κατάφερες».
Τέλος, κάνει αναφορά στο σημείωμα ενός νέου, που αφέθηκε στο σημείο που «έφυγε» ο πατέρας της: «Το όνομα του νεκρού σήμερα είναι Δημοκρατία.. μα είμαστε 11 εκατομμύρια οι ζωντανοί και το όνομα μας είναι Αντίσταση».
Επιμέλεια: Μαριάννα Μαρμαρά
