Τριάντα τέσσερα χρόνια μετά την αεροπειρατεία πτήσης της TWA από Αθήνα προς Ρώμη συνελήφθη την Παρασκευή στη Μύκονο 65χρονος αλλοδαπός, ο οποίος φέρεται να εμπλέκεται στην υπόθεση.
Εναντίον του εκκρεμεί ευρωπαϊκό διωκτικό έγγραφο των γερμανικών Αρχών για αδικήματα περί τρομοκρατίας και απαγωγής τα έτη 1985 και 1987.
Η υπόθεση είχε προκαλέσει διεθνώς πάταγο γιατί ανάμεσα στους ομήρους επιβάτες ήταν και ο διεθνούς φήμης Έλληνας τραγουδιστής Ντέμης Ρούσος.
Η ΕΛ.ΑΣ σε ανακοίνωσή της αναφέρει: «Εντοπίσθηκε προχθές (19 Σεπτεμβρίου 2019) το απόγευμα στη Μύκονο από αστυνομικούς του Αστυνομικού Τμήματος Μυκόνου, 65χρονος αλλοδαπός, τα στοιχεία του οποίου αναφέρονται σε εκκρεμές ευρωπαϊκό διωκτικό έγγραφο των γερμανικών Αρχών για αδικήματα περί τρομοκρατίας και συγκεκριμένα για υπόθεση αεροπειρατείας και απαγωγής τα έτη 1985 και 1987. Ο διωκόμενος οδηγήθηκε χθες στον κ. Εισαγγελέα Εφετών Αιγαίου, ο οποίος παρήγγειλε την προσωρινή σύλληψη και κράτησή του.»
Η ιστορία της αεροπειρατείας
Στις 14 Ιουνίου του 1985, λίγο μετά τις 10 το πρωί, το Μπόινγκ της αεροπορικής εταιρίας TWA κατευθυνόταν προς το αεροδρόμιο της Ρώμης, έχοντας απογειωθεί από το Ελληνικό. Δύο άντρες λιβανέζικης καταγωγής σηκώθηκαν από τα καθίσματα τους και εισέβαλλαν στο πιλοτήριο.
Ο ένας απειλούσε τους επιβάτες με πιστόλι, ενώ ο άλλος μπήκε στο πιλοτήριο κρατώντας χειροβομβίδα. Το μήνυμα του πιλότου προς τον πύργο ελέγχου του Ελληνικού ήταν λακωνικό: «Έγινε αεροπειρατεία». Στο αεροπλάνο υπήρχαν 145 επιβάτες και 8 μέλη του πληρώματος. Οι περισσότεροι ήταν Αμερικάνοι, αλλά και 15 Έλληνες.
Ανάμεσα τους βρισκόταν και ο τραγουδιστής Ντέμης Ρούσσος.
Στις 11.30, το αεροσκάφος προσγειώθηκε στη Βηρυτό για ανεφοδιασμό και οι αεροπειρατές απελευθέρωσαν 17 γυναίκες και δύο παιδιά. Το κέντρο ελέγχου του αεροδρομίου έδωσε άδεια προσγείωσης, μόνο όταν οι αεροπειρατές απείλησαν ότι θα ανατινάξουν το αεροπλάνο με τις χειροβομβίδες που είχαν απασφαλίσει.
Το ίδιο έγινε έξι ώρες αργότερα, όταν το αεροσκάφος έφτασε στο Αλγέρι, όπου αφέθηκαν ελεύθερα άλλα 20 γυναικόπαιδα. Εκεί ανακοίνωσαν και τα αιτήματά τους: απελευθέρωση όλων των Λιβανέζων σιιτών μουσουλμάνων που κρατούνταν στο Ισραήλ, διεθνή καταδίκη των ισραηλικών στρατιωτικών ενεργειών στο Λίβανο, καταδίκη της αμερικάνικης υποστήριξης του Ισραήλ και καταδίκη για την έκρηξη παγιδευμένου αυτοκινήτου στις 8 Μαρτίου 1985, κατά την οποία σκοτώθηκαν 80 άτομα και για την οποία, όπως είπαν, ευθύνονταν οι Αμερικάνοι. Στις 10:15 το αεροπλάνο απογειώθηκε με προορισμό και πάλι την Βηρυτό. Όπου έφτασε τα ξημερώματα του Σαββάτου, 15 Ιουνίου.
Έψαχναν να βρουν Εβραίους
Για να τους επιτραπεί η προσγείωση εκτέλεσαν εν ψυχρώ έναν επιβάτη. Ήταν ο Αμερικάνος Ρόμπερτ Στέθεμ.
Όταν ο πύργος ελέγχου τους ρώτησε γιατί σκότωσαν έναν αθώο επιβάτη, απάντησαν ότι οι Αμερικάνοι είχαν σκοτώσει πολλούς αθώους Λιβανέζους. Παρά την προθυμία τους να σκοτώσουν Αμερικάνους, άφησαν ελεύθερους άλλους 17 ομήρους, κυρίως γυναίκες και παιδιά. Ενώ το αεροσκάφος ανεφοδιαζόταν, οι αεροπειρατές έψαχναν τα διαβατήρια των επιβατών, για να εντοπίσουν Εβραίους.
Βρήκαν επτά επιβάτες με εβραϊκά ονόματα και τους απομάκρυναν από το αεροσκάφος και τους κρατούσαν σε φυλακή στη Βηρυτό. Πριν το αεροπλάνο απογειωθεί πάλι, επιβιβάστηκαν δώδεκα μέλη της σιιτικής οργάνωσης «Αμάλ».
Για ακόμα μία φορά, το Μπόινγκ προσγειώθηκε στο Αλγέρι, το πρωί της 15ης Ιουνίου.
Αφέθηκαν ελεύθεροι άλλοι 19 όμηροι. Στις 6.15 το απόγευμα, απελευθερώθηκαν όλοι οι Έλληνες επιβάτες, ύστερα από συνεννόηση των αεροπειρατών με τις ελληνικές αρχές.
Θα απελευθέρωναν τους ομήρους, αν οι Έλληνες έφερναν στο Αλγέρι τον τρίτο συνεργό τους, Αλί Ατουά, που δεν είχε καταφέρει να επιβιβαστεί στο Μπόινγκ το πρωί της 14ης Ιουνίου και είχε συλληφθεί στο Ελληνικό. Απ’ τους Έλληνες ομήρους που απελευθερώθηκαν όμως, έλειπαν ο τραγουδιστής Ντέμης Ρούσσος, η σύντροφός του Πάμελα Σμιθ και ο ελληνοαμερικάνος φοιτητής Άρθουρ Ταργκοντσίδης….
Με διάβημα της ελληνικής κυβέρνησης, απαιτήθηκε η απελευθέρωση του Ρούσσου, της συντρόφου του και του ελληνοαμερικάνου φοιτητή, όπως προέβλεπε η συμφωνία μεταξύ του Ατουά και των ελληνικών αρχών. Ο Ρούσσος είχε τον άγιο του O Ντέμης Ρούσσος, η Πάμελα Σμιθ και ο Άρθουρ Ταργκοντσίδης αφέθηκαν ελεύθεροι στις 18 Ιουνίου του 1985. Στη συνέντευξη τύπου, ο Ρούσσος δήλωσε ότι οι αεροπειρατές ήταν “πάρα πολύ καλοί άνθρωποι”, του ζήτησαν να τραγουδήσει και του πρόσφεραν τούρτα στα γενέθλια του την 15η Ιουνίου. Ολοκλήρωσε, λέγοντας: «Θα ήθελα να ξάναρθω στο Λίβανο και να τραγουδήσω για την ειρήνη»….
Οι ΗΠΑ κατηγόρησαν την ελληνική κυβέρνηση ότι η συμφωνία που έκανε με τον τρομοκράτη Ατουά δυσχέρανε τις επιχειρήσεις διάσωσης, αλλά η ελληνική πλευρά υποστήριζε ότι έδρασε με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο για να εξασφαλίσει την απελευθέρωση των Ελλήνων ομήρων. Πολλά ξένα media ανέφεραν ότι το αεροδρόμιο της Αθήνας δεν τηρούσε τους κανόνες ασφαλείας, γι’ αυτό και μπόρεσαν να επιβιβαστούν οι οπλισμένοι δράστες στο αεροπλάνο.
Σύμφωνα με τον Ατουά, είχαν τυλίξει τα όπλα με υαλοβάμβακα, που εμπόδιζε την ανίχνευσή τους από τα μηχανήματα. Όταν το δοκίμασαν ξανά, τα όπλα ανιχνεύτηκαν και οι ελληνικές αρχές κατέληξαν ότι πρέπει να είχαν περάσει τον οπλισμό στις αποσκευές κατευθείαν απ’ το Κάιρο, απ’ όπου είχε ξεκινήσει το αεροπλάνο πριν φτάσει στην Αθήνα….
Η σύλληψη στη Φρανκφούρτη και η διαφυγή
Από τη λήξη της αεροπειρατείας, περνούν δύο χρόνια και ο Λιβανέζος συλλαμβάνεται το 1987 στη Φρανκφούρτη. Οι γερμανικές Αρχές φαίνονται έτοιμες να τον εκδώσουν στις ΗΠΑ για να δικαστεί, όπου και εκκρεμεί σε βάρος του ένταλμα αλλά αυτό δεν θα γίνει ποτέ. Συνεργοί του αεροπειρατή στη Βηρυττό απαγάγουν δύο Γερμανούς υπηκόους και ζητούν ανταλλαγή κρατουμένων όπως και γίνεται.
Από τότε, ο Λιβανέζος διέφευγε της σύλληψης για περισσότερα από 30 χρόνια μέχρι και το πρωί της 19ης Σεπτεμβρίου οπότε και συνελήφθη στο λιμάνι της Μυκόνου, μετά από διαβατηριακό έλεγχο.
Ο 65χρονος επέβαινε σε κρουαζιερόπλοιο που είχε δέσει επίσης σε Ρόδο και Σαντορίνη, πριν φτάσει και στη Μύκονο για να επιστρέψει τελικά στην Τουρκία.
