Όταν ο 36χρονος αγρότης Παύλος Αλεξανδρίδης από την Πτολεμαΐδα διαπίστωσε ότι την τελευταία πενταετία το κόστος παραγωγής έχει αυξηθεί σε ποσοστό άνω του 50%, πήρε μια μάλλον ασυνήθιστη απόφαση. Να χρηματοδοτήσει μια επιστημονική έρευνα που θα του επιτρέψει όχι απλώς να μειώσει το κόστος αυτό, αλλά και να μάθει περισσότερα για την ποιότητα των εδαφών που καλλιεργεί ώστε να μπορεί να εντοπίζει έγκαιρα τυχόν ασθένειες που ενδέχεται να απειλήσουν τη σοδειά του.
Ως απόφοιτος του Τμήματος Γεωπληροφορικής και Τοπογραφίας του Διεθνούς Πανεπιστημίου Ελλάδας (ΔΙΠΑΕ) στις Σέρρες και γνωρίζοντας από «πρώτο χέρι» την αξία των συστημάτων και της γεωπληροφορικής για τον Έλληνα αγρότη, ο Παύλος Αλεξανδρίδης εξηγεί πώς πήρε την απόφαση, ενώ ο καθηγητής του ΔΙΠΑΕ Αλέξανδρος Κωνσταντινίδης μιλάει για τους στόχους της έρευνας.
Από σήμερα, λοιπόν, ομάδα καθηγητών από τη Γεωπονική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) και από το Τμήμα Γεωπληροφορικής και Τοπογραφίας του ΔΙΠΑΕ στις Σέρρες, με «όπλα» -μεταξύ άλλων- ένα πολικόπτερο και ένα μη επανδρωμένο αεροσκάφος με πολυφασματική κάμερα, ξεκινά μετρήσεις σε κομμάτια των γεωργικών εκτάσεων με ελαιοκράμβη και σιτηρά που καλλιεργεί ο 36χρονος αγρότης.
«Στόχος της συνεργασίας μας με τον Παύλο Αλεξανδρίδη είναι- μεταξύ άλλων- αυτός να παράγει ίδιες ή και μεγαλύτερες παραγωγές με μικρότερο κόστος για την τσέπη του, πετυχαίνοντας την ίδια στιγμή μείωση του περιβαλλοντικού αποτυπώματος»,εξήγησε ο καθηγητής στο Τμήμα Γεωπληροφορικής και Τοπογραφίας του ΔΙΠΑΕ, στις Σέρρες, Αλέξανδρος Κωνσταντινίδης, ο οποίος είχε μαθητή τον 36χρονο αγρότη.
«Στην ουσία θα χαρτογραφήσουμε την παραλλακτικότητα των χωραφιών, εντοπίζοντας τα σημεία όπου οι ανάγκες είναι διαφορετικές, ενώ στόχο μας αποτελεί να μάθουμε περισσότερες πληροφορίες και για την υγεία των φυτών, ώστε να τον βοηθήσουμε να αντιμετωπίσει άμεσα ενδεχόμενη ασθένεια, προτού αυτή εκδηλωθεί οπτικά» σημείωσε ο κ. Κωνσταντινίδης.
Η διαδικασία των μετρήσεων και αναλύσεων από την προαναφερόμενη ομάδα των καθηγητών θα επαναληφθεί μέχρι τον Σεπτέμβριο τουλάχιστον άλλες πέντε φορές και, όπως είπε στον μαθητή του ο κ. Κωνσταντινίδης, «τέλος του 2021 θα μπορούμε να του δώσουμε τις πρώτες κατευθυντήριες οδηγίες, τις οποίες θα πρέπει να εφαρμόσει και να ερευνήσουμε εκ νέου κατά πόσο αποδίδουν και εάν αποδίδουν. Η έρευνα που ξεκινάμε σήμερα θα συνεχιστεί για δύο χρόνια τουλάχιστον, ώστε να εξαγάγουμε τα οριστικά συμπεράσματα».
Χαρακτηρίζοντας τον 36χρονο «σούπερ» αγρότη, αφού πετυχαίνει καλές αποδόσεις και δηλώνοντας περήφανος για τον μαθητή του, ο κ. Κωνσταντινίδης ανέφερε ακόμη ότι πλέον οι Έλληνες παραγωγοί έχουν αλλάξει νοοτροπία σε ό,τι αφορά την πίστη τους στην έρευνα και πρόσθεσε: «Αυτό που μένει είναι εμείς, οι πανεπιστημιακοί, να κάνουμε σωστά το “ πάντρεμα” και να βγάζουμε ολοένα και περισσότερο χρήσιμα αποτελέσματα, που θα βοηθούν τους αγρότες επί του πρακτέου. Με το που το καταφέρουμε αυτό, πιστεύω ότι η σχέση μεταξύ αγροτών και πανεπιστημιακών θα γίνεται ολοένα και πιο στενή».
Ο 36χρονος αγρότης από την Πτολεμαΐδα, από το 2016, οπότε και αποφάσισε να ασχοληθεί αποκλειστικά με τον πρωτογενή τομέα, καλλιεργεί 70 στρέμματα με ελαιοκράμβη και 50 στρέμματα με σιτηρά, με τις αποδόσεις να διαμορφώνονται σε 250-320 κιλά/στρέμμα και 300-350 κιλά/στρέμμα αντίστοιχα. Σήμερα, το κόστος παραγωγής ανά στρέμμα στην καλλιέργεια ελαιοκράμβης φθάνει στα 80 ευρώ, χωρίς σε αυτό το ποσό να συμπεριλαμβάνονται οι δαπάνες για συγκομιδή και πετρέλαιο, όταν το 2016 αυτό διαμορφωνόταν στα 52 ευρώ/στρέμμα, όπως σημείωσε, ενώ το αντίστοιχο στα σιτηρά είναι στα 70 ευρώ/στρέμμα.
Χαρακτηριστικά, ανέφερε ότι το 2016 δεν ράντισε ούτε μία φορά στα χωράφια του, ενώ πέρυσι «ράντισα τρεις φορές και φέτος, όπως όλα δείχνουν, θα ραντίσω τέσσερις. Αυτό συνάδει σε αύξηση του κόστους παραγωγής, αφού το ένα ράντισμα μόνο για μύκητες μου κοστίζει 6,5 ευρώ/στρέμμα».
Σημείωσε δε ότι του αρέσουν οι πειραματισμοί και εξηγεί: «Το 2020 άφησα ένα κομμάτι στο χωράφι με την ελαιοκράμβη χωρίς να το ραντίσω τρεις φορές, όπως έκανα στην υπόλοιπη έκταση. Αυτό το συγκεκριμένο κομμάτι μού απέδωσε 105 κιλά/στρέμμα, λιγότερα δηλαδή κατά 235 κιλά/στρέμμα απ’ ό,τι μού έδωσε όλη η υπόλοιπη έκταση».
Η τιμή παραγωγού ανά κιλό για την ελαιοκράμβη που διαθέτει ο κ. Αλεξανδρίδης με όρους συμβολαιακής γεωργίας σε εταιρεία παραγωγής βιοντίζελ ήταν πέρυσι 40 λεπτά/κιλό, αλλά φέτος «ακούγεται ότι λόγω Covid-19 η τιμή θα πέσει στα 36 λεπτά/κιλό», όπως σημείωσε.
Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ
