Συνάντηση εργασίας με σχολικούς συμβούλους είχε σήμερα η υφυπουργός Παιδείας, Εύη Χριστοφιλοπούλου, κατά την οποία περιέγραψε τον πρώτο χρόνο λειτουργίας των δημοτικών σχολείων που λειτουργούν βάσει του Ενιαίου Αναμορφωμένου Εκπαιδευτικού Προγράμματος.
Η υφυπουργός, μεταξύ άλλων, τόνισε τη σπουδαιότητα, αλλά και τη χρηστικότητα του θεσμού, ως σχολεία-προπομπούς για τις αλλαγές στη δημόσια εκπαίδευση. Επίσης, αναφέρθηκε σε τρία βασικά σημεία, με στόχο τη βελτίωση της λειτουργίας των Δημοτικών Σχολείων ΕΑΕΠ για την επόμενη σχολική χρονιά:
Δυνατότητα ευελιξίας του προγράμματος των μαθημάτων ειδικοτήτων, όπως π.χ. τα εικαστικά μαθήματα, τα οποία μπορούν να διδάσκονται σε συνεχόμενες διδακτικές ώρες, ώστε να αποκτούν οι μαθητές πληρέστερη εικόνα και συνέχεια του μαθήματος. Διαμορφώνεται από τη σχολική μονάδα η ανάγκη αύξησης της διδακτικής μονάδας για όλα τα μαθήματα συνολικά. «Οι αλλαγές πρέπει να προσανατολίζονται ώστε ”η τσάντα να μένει στο σχολείο”. Εκεί οφείλει να ολοκληρώνεται η εκπαιδευτική διαδικασία».
Σπουδαιότητα ευελιξίας των κανόνων που διέπουν τη λειτουργία του σχολείου. «Αναβαθμίζουμε το ρόλο του εκπαιδευτικού και ενισχύουμε την αυτονομία της σχολικής μονάδας. Στόχος του υπουργείου είναι οι κανόνες λειτουργίας του σχολείου να προσαρμόζονται στις πραγματικές ανάγκες των μαθητών και της τάξης. ”Πρώτα ο μαθητής”, παντού».
Ανάγκη και ευκαιρία να υιοθετηθεί στο σχολείο μια κουλτούρα συνεργασίας, αλληλοκατανόησης και όσμωσης μεταξύ των ειδικοτήτων και των εκπαιδευτικών της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης. «Πρέπει όλοι να αλλάξουμε νοοτροπία. Και το υπουργείο Παιδείας και οι εκπαιδευτικοί και οι γονείς. Το σχολείο αλλάζει».
Η υφυπουργός επισήμανε ιδιαίτερα ότι «πρέπει το σχολείο να πάψει να είναι κουραστικό για τους μικρούς μαθητές. Οι μαθητές έχουν την ανάγκη να γίνει ζωντανή η τάξη. Να απομακρυνθούμε από τη μετωπική διδασκαλία και να προχωρήσουμε στη διδασκαλία με παιγνιώδη τρόπο».
Στόχος του υπουργείου, σύμφωνα με την υφυπουργό, είναι «ο μικρός μαθητής να μαθαίνει παίζοντας. Δεν θέλουμε ένα αυστηρά ιεραρχικό σχολείο, που στηρίζεται στο μοντέλο της στείρας μεταφοράς της γνώσης από το δάσκαλο στο μαθητή. Θέλουμε δημιουργικούς εκπαιδευτικούς στην τάξη, που θα κάνουν το μάθημα ζωντανό. Το μάθημα βίωμα. Έχουμε τώρα την ευκαιρία να αλλάξουμε το σχολείο. Μαζί – το υπουργείο Παιδείας, οι σχολικοί σύμβουλοι και όλοι οι φορείς εκπαίδευσης- δημιουργούμε ένα ζωντανό σχολείο για τα παιδιά μας. Ένα ζωντανό σχολείο για την Ελλάδα».
