Πλούσια σε περιβαλλοντική εκπαίδευση είναι μια βόλτα στο Πάρκο Τρίτση στο Ίλιον, ιδιαίτερα μια Κυριακή πρωί, για τα παιδιά αλλά και για τους μεγαλύτερους.
Περπατώντας μέσα στο πλούσιο πευκόδασος, σε μονοπάτια ιδανικά για τέτοιου είδους δραστηριότητα, πέφτει κανείς πάνω στους φασαριόζους πράσινους παπαγάλους που ζουν εκεί ελεύθεροι όλο τον χρόνο.
Είναι μεγάλοι σε μέγεθος, με εντυπωσιακές κίτρινες αποχρώσεις, μακριά ουρά και κόκκινες μύτες. Αυτά τα πoυλιά αφέθηκαν ελεύθερα ή απέδρασαν από κλουβιά, και την τελευταία πενταετία εγκαταστάθηκαν στο πάρκο επειδή εκεί μπορούν να τραφούν άνετα από τα φιστίκια και τα κουκουνάρια.
Οι πιο τυχεροί παρατηρητές μπορεί να πέσουν αρχές Απρίλη πάνω στους φιλικούς τσαλαπετεινούς (epupa epops) που ψάχνουν για τροφή ανάμεσα στις ξερές πευκοβελόνες, τσιμπολογώντας τες με τις μακριές κυρτές τσιμπίδες τους. Κυρίαρχες είναι και οι βασίλισσες καρακάξες (pica pica), που με θόρυβο κάνουν γνωστή την παρουσία τους, σαν να γκρινιάζουν που κι άλλα πουλιά βρίσκονται σε έναν χώρο τον οποίο θεωρούν δικό τους.
Πιο κάτω στη λίμνη, παρά το θόρυβο από τους επισκέπτες, λιάζονται οι μεγαλύτεροι μετανάστες, οι κορμοράνοι, με τα υπέροχα πράσινα μάτια. Όταν βουτάνε για ψάρια στη λίμνη, βρίσκουν εκεί πολλά ευμεγέθη κοκκινόψαρα κι έπειτα βγαίνουν να στεγνώσουν τα φτερά τους στον ήλιο, απλώνοντάς τα σε χαρακτηριστικό σχήμα σταυρού.
Οι κορμοράνοι θα ξεκουραστούν εδώ για λίγο και θα ξαναρχίσουν το ταξίδι μετανάστευσης για άλλους, πιο βόρειους σταθμούς, όπου θα φωλιάσουν μέχρι τον χειμώνα, όπως η λίμνη Κερκίνη ή το Δέλτα του Έβρου.
Δεν είναι σπάνια ανάμεσα στα καλάμια και η παρουσία του μοναχικού Σταχτοτσικνιά, ενός δεινού ψαρά και εντυπωσιακού ερωδιού, από τους μεγαλύτερους του είδους.
Φαλαρίδα (Fulica atra)
Πρασινοκέφαλη πάπια (Anas platyrychos)
Φέτος, έχει πολλές χωραφόχηνες με γαλανά μάτια. Αυτές κολυμπάνε η μία πίσω από την άλλη, με τάξη και σε σχηματισμό, και σίγουρα είναι από τα πιο όμορφα θεάματα για τα πολλά πιτσιρίκια που κάνουν τη βόλτα τους με τους γονείς στο πάρκο.
Εκείνες που δεν χάνουν την ευκαιρία για ένα σνακ, από εκείνα που τους πετάνε τα παιδιά στη λίμνη, είναι οι φαλαρίδες, οι οποίες έχουν εξοικειωθεί με την παρουσία του κόσμου και δείχνουν να το απολαμβάνουν κιόλας.
Τα «δωράκια» των πιτσιρικάδων, πατατάκια ή ψωμί συνήθως, φαίνεται να τα εκτιμούν δεόντως και οι πρασινοκέφαλες πάπιες ή οι νεαροί καστανοκέφαλοι γλάροι (Larus ridibundus), που περνούν σταδιακά από τη λίμνη στο ταξίδι τους για νοτιότερους βιοτόπους.
Η φωτογραφική μηχανή είναι απαραίτητη στη βόλτα στο Πάρκο Τρίτση, καθώς δεν υπάρχει τίποτα πιο όμορφο από το να μοιράζεσαι τις νεοαποκτηθείσες εμπειρίες σου από τη φύση με τους φίλους σου…
Κείμενο-φωτογραφίες: Νίκος Tσιαμτσίκας
