Στον Παναγιώτη Βλαχουτσάκο
Όταν τον Ιούλιο του 2014 ο βασικός μάρτυρας εμφανίστηκε ενώπιον του αρμόδιου δικαστικού συμβουλίου ώστε να συζητηθεί η αίτηση αναστολής της ποινής του, η απάντηση που πήρε ήταν πως δεν μπορεί να συζητηθεί το αίτημα του, καθώς η πρωτόδικη καταδικαστική απόφαση που πάρθηκε πριν από δυόμιση και πλέον χρονιά, δεν είχε ακόμα … καθαρογραφεί!
Τον Σεπτέμβριο του 2014 ορίστηκε εκ νέου ημερομηνία συζήτησης του αιτήματος αναστολής, καθώς διαπιστώθηκε ότι η πρωτόδικη απόφαση της καταδίκης του σε … 5 φορές ισόβια συντάχθηκε στην κανονική μορφή νόμιμου δικαστικού εγγράφου, αλλά οι δικαστές μάταια περίμεναν τον μάρτυρα, καθώς ο γραμματέας του συμβουλίου είχε … λησμονήσει να στείλει στις φυλακές της Λάρισας όπου και κρατείται τη διαταγή της μεταγωγής του!
Έτσι, ορίστηκε νέα ημερομηνία συζήτησης του αιτήματος για τις 3 του περασμένου Δεκέμβη. Το αίτημα συζητήθηκε, η απόφαση όμως ήταν αρνητική.
Ο λόγος για τον Δημήτρη Παρασκευόπουλο. Τον βασικό μάρτυρα κατηγορίας της πολυσχιδούς δράσης του Παραδικαστικού Νο2 ή της «μαφίας των Ακινήτων». Μια υπόθεση που ξέσπασε το Νοέμβριο του 2010 με εμπλοκή δικαστών, παπάδων, επιχειρηματιών, δικηγόρων, αστυνομικών, πολεοδόμων και άλλων.
Σ’ αυτόν το μάρτυρα που τελούσε και τελεί σε καθεστώς προστασίας εξαιτίας των αποκαλύψεων του, η Δικαιοσύνη επέβαλε ποινή 5 φορές ισόβια (!) καθώς υπήρξε κατηγορούμενος στην γνωστή υπόθεση της «Αιξωνής», αλλά με δευτερεύοντα ρόλο στη διάρθρωση αυτού του κυκλώματος που επιχείρησε να καταπατήσει δημόσια γη.
Σήμερα ο δικηγόρος και βασικός μάρτυρας της υπόθεσης ανοίγει τα χαρτιά του και μιλάει στο zougla.gr για τον απίστευτο δικαστικό Γολγοθά που ανεβαίνει.
Όσον αφορά στην υπόθεση της Αιξωνής τονίζει ότι «καμιά παρανομία ή παρατυπία δεν υπήρξε. Αυτό διαπιστώνεται από τουλάχιστον 100 πιστοποιητικά από διάφορες δικαστικές υπηρεσίες καθώς και από γνωμοδοτήσεις για την περίπτωση αυτή από δικηγόρους και καθηγητές πανεπιστημίων. Μέσα στα έγγραφα αυτά περιλαμβάνονται και δύο αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις που επιβεβαιώνουν ότι η έκταση αυτή στην οποία αναφερθήκαμε εμείς δεν ήταν ποτέ του Δημοσίου».
Αναφερόμενος στις αμέτρητες απειλές που έχει δεχθεί, ο βασικός μάρτυρας του Παραδικαστικού Νο2 σημειώνει ότι αυτές ξεκίνησαν τον Μάρτιο του 2012. «Όταν πρωτοπήγα στον Κορυδαλλό, δύο Αλβανοί ήρθαν στην 6η πτέρυγα, φώναζαν εναντίον μου και μου είπαν ότι ερχόμαστε από τον Γιοσάκη ο οποίος μαζί με δύο δικηγόρους, έναν Αθηνών και έναν Πειραιώς, έχουν δώσει σε Αλβανούς πελάτες τους εντολή όπου με βρουν και μπορούν να με κάνουν κομματάκια. Αυτό δεν έγινε γιατί μετά από μία μέρα με πήραν από εκεί και με πήγαν στο Μαλανδρίνο.
Εκεί έμεινα 12 μήνες σε ένα δωμάτιο τελείως μόνος, κλειδωμένος μέχρι το απόγευμα. Το απόγευμα μου επέτρεπαν να κάνω μια βόλτα σε έναν διάδρομο περίπου 10 μέτρων χωρίς να υπάρχει ψυχή. Είχα φτάσει σε τέτοιο σημείο μοναξιάς που ο αρχιφύλακας που ήταν εκεί με λυπήθηκε.
Τον Απρίλιο του 2013 με πήραν από εκεί και με πήγαν σε ένα κελί με άλλα εννέα άτομα. Εκεί, ένας Έλληνας που εκτελούσε και χρέη αρχηγού, όταν έμαθε ποιος είμαι αξίωσε να φύγω απειλώντας με. Ύστερα από δύο μέρες με πήραν και από εκεί και με πήγαν στην Λάρισα όπου βρίσκομαι μέχρι σήμερα. Προσφάτως βρήκα κάτω από το μαξιλάρι μου ένα απειλητικό χειρόγραφο που έγραφε παλιορουφιάνε της αστυνομίας έρχεται η ώρα σου.
Επίσης γνωστός ποινικός κρατούμενος έχει ορκιστεί ότι όπου και να πάω θα κάνει το παν για να μου κόψει τα χέρια».
Για την εμπλοκή του στην εγκληματική οργάνωση, ο κ. Παρασκευόπουλος ξεκαθαρίζει ότι όταν άρχισε να εργάζεται για αυτή δεν είχε ιδέα για τις δραστηριότητές των μελών της.
«Μερικοί λένε ότι ενεπλάκη στην οργάνωση και αργότερα συνεργάστηκα με τις Αρχές για να έχω καλύτερη μεταχείριση. Δεν είναι έτσι. Όταν πήγα στην εγκληματική οργάνωση για να εργαστώ ως δικηγόρος ήδη υπήρχαν εκεί άλλοι τέσσερις. Πήγα εκεί ως 5ος γιατί ήθελαν έναν δικηγόρο για τα διοικητικά δικαστήρια. Πλην όμως μέσα σε ένα δίμηνο, και συγκεκριμένα τους μήνες Αύγουστο – Σεπτέμβριο, άρχισα να καταλαβαίνω ότι κάτι δεν πάει καλά. Ήρθαν και δύο μηνύσεις που αφορούσαν σε κάτι ακίνητα που είχε φάει η οργάνωση. Τα είδα όλα αυτά και πληροφορήθηκα και άλλα από ένα μέλος της οργανώσεως που με είχε προτείνει εκεί. Όταν μάλιστα συναντηθήκαμε οι δυο μας μου είπε φύγε γιατί δεν σε βλέπω καλά.
Μετά συνάντησα έναν φίλο και συνάδελφο και με συμβούλεψε πως καλά θα κάνω να φύγω το συντομότερο από εκεί γιατί κινδυνεύω να εμπλακώ. Πράγματι έτσι έκανα και συνεργάστηκα με τις Αρχές εν γνώσει των κινδύνων που είχα και έχω.
Έχω χαρακτηριστεί ως μάρτυς υπό προστασία λόγω δημοσίου συμφέροντος και από έγκυρα και έγκριτα χείλη έχει αναγνωριστεί η προσφορά μου στην αποκάλυψη αυτής της εγκληματικής οργανώσεως με αξιοπιστία 98%».
Τέλος, αναφερόμενος στον εαυτό του, ο κ. Παρασκευόπουλος υπογραμμίζει αναστατωμένος ότι εκ μέρους του δεν έχει υπάρξει ποτέ κάποια επιλήψιμη ενέργεια.
«Είχα πολύ καλές σχέσεις με την κοινωνική υπηρεσία του Ευαγγελισμού και από το 1978 μέχρι το 1982 έρχονταν κάθε Σάββατο στο γραφείο μου αναξιοπαθούντες για να τους καταβάλλω ένα πενιχρό βοήθημα για πρώτες ανάγκες. Παράλληλα, διατηρούσα φιλία με τον τότε εφημέριο της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου, τον πατέρα Τιμόθεο Τριβιζά και εξυπηρετούσα ανθρώπους που είχαν δικαστικά θέματα χωρίς να παίρνω ούτε μια δραχμή ακόμα και για τα έξοδα. Το ίδιο και με τον σύλλογο Ονήσιμος, ενώ από το 1976 και εντεύθεν ήμουν φίλος και επιστημονικός συνεργάτης του αείμνηστου καθηγητή Δημήτρη Τσάτσου ο οποίος και με πάντρεψε.
Μάλιστα το 2007, κατόπιν καταγγελίας ενός ατόμου στο ΣΔΟΕ, είχε γίνει έρευνα διάρκειας δύο μηνών και δεν είχε βρεθεί τίποτα εις βάρος μου» τονίζει, προσθέτοντας ότι αυτό που ζητά είναι αφενός να αφεθεί ελεύθερος και αφετέρου να ενταθούν τα μέτρα προστασίας για τα μέλη της οικογένειάς του.
Διαβάστε επίσης:
Βασικός μάρτυρας «Παραδικαστικού 2»: Δικαστικοί επιθυμούν την εξόντωσή μου
