Σε μία ιδιότυπη διαδικασία άτυπου διαλόγου εισήλθε η υπόθεση της ένοπλης βίας με τη συχνότατη δημοσιοποίηση προκηρύξεων ενόπλων ομάδων ή ακόμη και μικροομάδων του αντιεξουσιαστικού χώρου. Πρόκειται για ένα ασύνηθες φαινόμενο. Η δημοσιότητα δε που δίδεται, λειτουργεί και ως μηχανή αναπαραγωγής ενός συναισθήματος ανταλλαγής απόψεων, που λειτουργεί επικοινωνιακά και εκτονώνει το αίσθημα του φόβου.
Σε αυτήν τουλάχιστον τη φάση, ο «Επαναστατικός Αγώνας» φαίνεται να επιλέγει, όσο και αν ακούγεται παράταιρο, την επικοινωνιακή πλευρά της ένοπλης δραστηριότητάς του. Με τη νέα του προκήρυξη απαντά στην επιχειρηματολογία της εφημερίδας «Τα Νέα», διαψεύδοντας τα όσα δήλωσε ο διευθυντής της, αλλά και στοχεύει, επίσης κατά τρόπο επικοινωνιακό, τον βουλευτή Σάββα Τσιτουρίδη.
Είναι τουλάχιστον πρωτότυπο για μία οργάνωση, που ενεργεί στα πλαίσια της ένοπλης βίας, να εισέρχεται σε έναν τέτοιου τύπου «διάλογο» με την κοινή γνώμη, προκειμένου να υποστηρίξει τις θέσεις της. Είναι προφανές ότι η ένοπλη αυτή ομάδα γνωρίζει πώς να διαχειριστεί την δημοσιότητα.
Η πρόθεσή της αυτή διαφάνηκε και από το περιεχόμενο της προηγούμενης προκήρυξής της, η οποία εξέφραζε στο σύνολό της τις πραγματικές σκέψεις ενός μέσου πολίτη για την οικονομική κρίση και την παγκόσμια εμβέλειά της. Αν η πρόθεση του «Επαναστατικού Αγώνα» είναι να «προσεγγίσει» την κοινώς αποδεκτή λογική, μέσα σε όλον αυτόν τον παραλογισμό που επικρατεί, φαίνεται ότι το κατορθώνει.
Άλλωστε και τα ΜΜΕ αποτελούν το απαραίτητο «εργαλείο», ώστε αυτή η προσέγγιση να είναι εφικτή. Θα ήταν ευχής έργο αυτή η επιλογή, η πρακτική δηλαδή της επικοινωνιακής αντιπαράθεσης, να πρυτανεύσει της άλλης λογικής, που θέλει την ένοπλη δράση ως μοναδικό μέσο μετάδοσης μηνυμάτων.
Είναι προφανές, επίσης, πως βασικός στόχος αυτής της δραστηριότητας του «Επαναστατικού Αγώνα» είναι τα ίδια τα ΜΜΕ και οι δημοσιογράφοι. Η στόχευση αυτή για μία μερίδα της κοινωνίας είναι, ενδεχομένως, δικαιολογημένη. Διαφθορά και διαπλοκή είναι το λεκτικό δίδυμο με το οποίο πορεύεται η κοινωνία την τελευταία δεκαετία και αυτήν την απαξίωση, που ακουμπά κράτος αλλά και ΜΜΕ, επιδιώκουν να επισημάνουν οι προκηρύξεις. Και κάτι ακόμη. Οι δύο τελευταίες προκηρύξεις ενοχοποιούν τα Μέσα Ενημέρωσης, αφήνοντας να εννοηθεί ότι η αδιαφορία τους, μία συνειδητή απόκρυψη προειδοποίησης για βόμβα ή κάτι ανάλογο θα μπορούσε να οδηγήσει σε αιματηρή εξέλιξη. Είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει με τόση σαφήνεια κάτι τέτοιο.
Η προκήρυξη, που δημοσιεύεται από την εφημερίδα «Το Ποντίκι», βρέθηκε σε εγκαταλελειμμένο σπίτι στο Κουκάκι, στην οδό Αμυνάνδρου 14.
Πατήστε στην εικόνα για να διαβάσετε ολόκληρο το κείμενο της προκήρυξης του «Επαναστατικού Αγώνα».
Επίσης, στην προκήρυξη γίνεται αναφορά στα λεγόμενα του πρώην υπουργού και βουλευτή της ΝΔ, Σάββα Τσιτουρίδη, ο οποίος είχε χαρακτηρίσει τα μέλη της οργάνωσης ως «κακούργους του κοινού ποινικού Δικαίου», λέγοντας ότι απαξιεί να απαντήσει σε χαρακτηρισμό που του είχαν προσάψει.
Απαντώντας στον κ. Τσιτουρίδη, και ειδικότερα στη φράση του «αναφορά μου είναι ο λαός», η οργάνωση ισχυρίζεται ότι «αν ο λαός μπορούσε να τον κρεμάσει, θα τον κρέμαγε στην πλατεία Συντάγματος».
Σημειώνεται ότι είναι η πρώτη φορά που η συγκεκριμένη οργάνωση στέλνει δεύτερη προκήρυξη σε διάστημα μίας εβδομάδας και μάλιστα για να απαντήσει στα όσα λέχθηκαν ή γράφτηκαν.
Κυβερνητικές ανακολουθίες
Την ίδια ώρα και μετά από τις αφόρητες πιέσεις έναντι της κυβέρνησης, η Κυβερνητική Επιτροπή, κατόπιν έντονης διαμάχης μεταξύ υπουργών, κατέληξε στην ποινικοποίηση της «κουκούλας» -μέτρο που σαφώς δεν ανταποκρίνεται στην τρέχουσα πραγματικότητα. Υπήρξαν και υπουργοί που ζήτησαν η «κουκουλοφορία» να αποτελεί ιδιώνυμο αδίκημα που παραπέμπει σε αλήστου μνήμης εποχές, προκαλεί αρνητικά αντανακλαστικά και ταυτόχρονα ως μέτρο είναι ατελέσφορο, όπως δηλώνουν οι ίδιοι οι αστυνομικοί, αφού για να καταδικάσεις έναν «κουκουλοφόρο» πρέπει πρώτα να τον συλλάβεις και κατόπιν στο δικαστήριο να πείσεις ότι έπραξε το αδίκημα για το οποίο τον κατηγορείς.
Διαβάστε ολόκληρη την προκήρυξη του Επαναστατικού Αγώνα:
«Στις 13 Μαρτίου η εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ δημοσίευσε ανακοίνωση, με την οποία διαψεύδει ότι έγινε προειδοποιητικό τηλεφώνημα στην συγκεκριμένη εφημερίδα για την απόπειρά μας να ανατινάξουμε τα κεντρικά γραφεία της Citibank στην Κ. Κηφισιά. Η ανακοίνωση αυτή μεταξύ άλλων γράφει: «…υπάρχει κατηγορηματική διαβεβαίωση της νυχτερινής βάρδιας του τηλεφωνικού κέντρου ότι δεν λάβαμε κανένα προειδοποιητικό τηλεφώνημα». Η διεύθυνση της εφημερίδας ΤΑ ΝΕΑ ψεύδεται. Αυτό δεν είναι δύσκολο να αποδειχτεί, αν βέβαια, υπάρχει κάποιος που ενδιαφέρεται για την αλήθεια και δεν τον βολεύει η αισχρή προπαγάνδα που εξαπολύθηκε, με βάση την αποσιώπηση του προειδοποιητικού τηλεφωνήματος. Όπως έχουμε ήδη πει στην προκήρυξή μας που δημοσιεύτηκε στις 12 Μαρτίου στην εφημερίδα ΠΟΝΤΙΚΙ, κάναμε προειδοποιητικό τηλεφώνημα στο τηλεφωνικό κέντρο των ΝΕΩΝ στις 4.10π.μ. Ένας απλός έλεγχος, αν δεν έχει γίνει ήδη, στις καταγεγραμμένες αποθηκευμένες κλήσεις θα μπορούσε ν’ αποδείξει την αλήθεια. Και για να βοηθήσουμε περισσότερο, ενημερώνουμε πως το τηλεφώνημα έγινε από καρτοτηλέφωνο στην γωνία των οδών Μακεδονίας και Θερμοπυλών στην Κηφισιά έξω από ένα φαρμακείο. Στο τηλεφώνημα λέγαμε ότι «υπάρχει παγιδευμένο αυτοκίνητο με 125 κιλά εκρηκτικά στα γραφεία της Citibank στη οδό Αχαΐας στην Κ. Κηφισιά. θα εκραγεί σε πενήντα λεπτά». Ο υπάλληλος που μας απάντησε, μας ζήτησε δύο φορές να επαναλάβουμε το μήνυμά μας, πράγμα που έγινε. «εντάξει». Τίποτα δεν προμήνυε ότι δεν θα ειδοποιούσε για το τηλεφώνημά μας.
Το ερώτημα παραμένει: είναι πρωτοβουλία του υπαλλήλου ή γραμμή της εφημερίδας, ή-ακόμα χειρότερα- υπάρχει συνεννόηση μεταξύ ΝΕΩΝ και αστυνομίας για την αποσιώπηση του τηλεφωνήματος; Αν ισχύει το τελευταίο τότε μιλάμε για συντονισμένη παραπληροφόρηση εφημερίδας και αστυνομίας. Αν δεν ισχύει αυτό και δεν είχε ενημερωθεί η εφημερίδα, η ανακοίνωση των ΝΕΩΝ ότι βασίζεται στην «κατηγορηματική διαβεβαίωση της νυχτερινής βάρδιας» πως δεν έλαβε προειδοποιητικό τηλεφώνημα, δείχνει ότι καλύπτει πλήρως τον υπάλληλο, ο οποίος έτσι και αλλιώς θα έλεγε ψέματα για να μην εκτεθεί. Σε αυτήν την περίπτωση, η κάλυψη που δίνει η εφημερίδα στον υπάλληλο συνδράμει στην λασπολογία και την πολιτική σπίλωσης της οργάνωσής μας, που ενορχηστρώνεται από ΜΜΕ και αρχές ασφαλείας. Όσο αφορά την «…πάγια πολιτική της εφημερίδας να ειδοποιείται αμέσως η αστυνομία και στην συνέχεια οι δημοσιογράφοι…» είναι επίσης ψέματα. Αν είχαμε και την παραμικρή αμφιβολία ότι ο υπάλληλος στο τηλεφωνικό κέντρο των ΝΕΩΝ, δεν λάμβανε σοβαρά υπ’ όψιν την προειδοποίησή μας, ή μας το έκλεινε- όπως η έκανε η Ελευθεροτυπία τον περασμένο Οκτώβριο για την τοποθέτηση εκρηκτικού μηχανισμού στα γραφεία της Shell στο Π. Φάληρο-, τότε ή θα ειδοποιούσαμε την αστυνομία όπως είχαμε κάνει στην περίπτωση της Shell.
Εξ’ άλλου, τα «περί πάγιας πολιτικής της εφημερίδας να ειδοποιούνται μετά την αστυνομία και οι δημοσιογράφοι», έχουν ήδη ακυρωθεί στην πράξη με γεγονότα που είναι δημοσιευμένα και δεν έχουν διαψευστεί. Αναφερόμαστε στην περίπτωση της ανάληψης ευθύνης για την επίθεση στο αστυνομικό τμήμα Κορυδαλλού από την Σέχτα Επαναστατών. Όπως έχει δημοσιεύσει το ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ της Κυριακής 1 Μαρτίου σε άρθρο με τίτλο «οι περιπέτειες μιας προκήρυξης», η συγκεκριμένη οργάνωση έκανε δύο τηλεφωνήματα στα ΝΕΑ. Στο πρώτο που έγινε νύχτα (σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα τις κλήσεις τη νύχτα λαμβάνει υπάλληλος εταιρείας security και όχι εξειδικευμένο προσωπικό) ο, security δεν κατάλαβε το μήνυμα. Στο δεύτερο που έγινε την επόμενη το μεσημέρι, ο υπάλληλος ενημέρωσε την αστυνομία αλλά όχι τους δημοσιογράφους της εφημερίδας. Η αστυνομία πήγε και παρέλαβε την συγκεκριμένη προκήρυξη και κατόπιν συσκέψεων της πολιτικής ηγεσίας της αστυνομίας, Παυλόπουλος και Μαρκογιαννάκης αποφάσισαν να… ενημερώσουν την διεύθυνση στα ΝΕΑ και να της παραδώσουν την προκήρυξη! Κάτι που γίνεται για πρώτη φορά αφού μέχρι στιγμής έχουμε συνηθίσει τις προκηρύξεις των ένοπλων οργανώσεων πρώτα να τις παραλαμβάνουν οι δημοσιογράφοι και μετά η αστυνομία. Εδώ όμως τα ΝΕΑ πρωτοτύπησαν! Αφού λοιπόν δεν ενοχλήθηκαν οι υπεύθυνοι των ΝΕΩΝ μια φορά από το γεγονός ότι υπάλληλος της εφημερίδας δεν τους ενημέρωσε για ένα γεγονός που αφορά αυτούς, και ενημερώθηκαν από πολιτική ηγεσία της αστυνομίας, γιατί να τους ενοχλήσει αν γίνει και δεύτερη φορά;
Μήπως τελικά πάγια πολιτική της εφημερίδας είναι ο security να ενημερώνει την αστυνομία χωρίς να ενημερώνει τους δημοσιογράφους; Μήπως ένας υπάλληλος security αποφασίζει ποιος θα ενημερωθεί και ποιος όχι; Εν κατακλείδι, σε περίπτωση που υπάρξει ξανά αποσιώπηση για προειδοποιητικό τηλεφώνημα και τραυματιστεί κάποιος πολίτης, εμείς ενάντια σε ποιόν θα πρέπει να στραφούμε; Στον υπάλληλο του τηλεφωνικού κέντρου ή στην διεύθυνση της εφημερίδας;
Όσον αφορά το πολιτικό σκέλος της αποσιώπησης του προειδοποιητικού τηλεφωνήματος για την βόμβα στα κεντρικά γραφεία της Citibank στην Κ. Κηφισιά, αντιλαμβανόμαστε ότι εξυπηρετεί μια κεντρική πολιτική του κρατικού μηχανισμού και της πολιτικής εξουσίας γενικότερα, που αφορά στην υποδαύλιση αισθημάτων ανασφάλειας στην κοινωνία. Στον βαθμό που μια τέτοια πολιτική θεωρεί ότι έχει αποτελέσματα, η αποδοχή από την κοινωνία ενός κράτους με ενισχυμένες αρμοδιότητες στον τομέα της ασφάλειας και με χαρακτηριστικά όλο και πιο ολοκληρωτικά, μπορεί να γίνει πραγματικότητα. Με βάση αυτή την πολιτική, την οποία βλέπουμε να παίρνει κεντρικές διαστάσεις στις μέρες μας, συμψηφίζεται σκόπιμα η κοινωνική παραβατικότητα κάθε μορφής(κλοπές, ληστείες, ναρκωτικά) και η επαναστατική δράση. Από τα περισσότερα ΜΜΕ η ασφάλεια αναγορεύεται σε πρώτο θέμα στη χώρα, ο πολίτης προβάλλεται ως το « απροστάτευτο θύμα του κάθε εγκληματία» και το κάλεσμα για περισσότερο κράτος γίνεται κεντρικό σύνθημα για την ελληνική πολιτική και οικονομική ελίτ, η οποία το φωνάζει όχι για λογαριασμό της, αλλά για λογαριασμό της κοινωνίας.
Όμως οι περισσότεροι μη προνομιούχοι αυτού του τόπου αντιλαμβάνονται ότι βασικός παράγοντας ανασφάλειας γι’ αυτούς είναι η κυρίαρχη οικονομική πολιτική. Γι’ αυτούς η φτώχεια, η εξαθλίωση, η ανεργία, είναι ο βασικότερος φόβος, και η πολιτική εξουσία με τις οικονομικές της πολιτικές και το Κεφάλαιο είναι αυτοί που τους τρομοκρατούν καθημερινά με όλο και μεγαλύτερη ένταση. Όπως επίσης οι περισσότεροι άνθρωποι σε αυτό τον τόπο δεν πιστεύουν ότι απειλούνται από την δράση του «Επαναστατικού Αγώνα», ενώ αντιθέτως πολλοί είναι βέβαιοι ότι τους απειλούν εγκληματίες και ληστές όπως ο Τσιτουρίδης με τις «νόμιμες» πολιτικές τους. Όσον αφορά τον χαρακτηρισμό «ψυχροί κακούργοι του δικαίου», αυτός ταιριάζει πλήρως στον προαναφερθέντα και τους ομοίους του εντός της κυβέρνησης. Και δεν είναι άποψη μόνο δική μας αλλά είναι και πολλών μέσα στο λαό στον οποίο-σύμφωνα με την ανακοίνωση που εξέδωσε μετά την δημοσίευση της προκήρυξής μας-λογοδοτεί και από τον οποίο κρίνεται. Γιατί αν ο λαός που όλοι αυτοί οι εγκληματίες αναφέρονται στο όνομά του καταχρηστικά συνεχώς, ξεπεράσει τους φόβους του και αποφασίσει να πάρει τη ζωή στα χέρια του, τότε να είναι σίγουρος πως όλους αυτούς τους «επιφανείς πολίτες» θα τους κρεμάσει ανάποδα στην πλατεία Συντάγματος».
ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ
(Πρώτη καταχώρηση 18 Μαρτίου 2009, 17:33)
