Η αξιωματικός υπηρεσίας, που βρισκόταν το μοιραίο, για την Κυριακή Γρίβα, βράδυ της 1ης Απριλίου, στο Αστυνομικό Τμήμα των Αγίων Αναργύρων, περιέγραψε στην κατάθεσή της, όλο το χρονικό της άγριας δολοφονίας της 28χρονης από τον πρώην σύντροφό της έξω από το φυλάκιο του σκοπού του τμήματος.
Αναφέρθηκε με λεπτομέρειες σε όλα όσα συνέβησαν από τη στιγμή που η άτυχη Κυριακή έφτασε στο ΑΤ, προκειμένου να ζητήσει βοήθεια, καταγγέλοντας πως ο 39χρονος την παρακολουθεί και ζήτησε περιπολικό για να τη συνοδεύσει μαζί με τον φίλο της στο σπίτι της.
«Η συνάδελφός μου της εξήγησε ότι εκείνη την ώρα δεν υπήρχε διαθέσιμο περιπολικό του τμήματος να την πάει στο σπίτι της και εγώ της είπα ότι δεν γίνεται να μπει μέσα σε περιπολικό, παρά μόνο να κληθεί το 100, προκειμένου να δώσει κάποιο σημείο συνάντησης ή την οικία της ή το αστυνομικό τμήμα, προκειμένου να μεταβούν μαζί στο σπίτι της», ανέφερε χαρακτηριστικά η 22χρονη αξιωματικός υπηρεσίας.
Όλη η κατάθεση της αξιωματικού υπηρεσίας
«Είμαι αστυνομικός, φέρω τον βαθμό της αστυφύλακα και υπηρετώ στο αστυνομικό τμήμα Αγίων Αναργύρων. Σήμερα 1η Απριλίου βρισκόμουν σε διατεταγμένη υπηρεσία αξιωματικού υπηρεσίας. Από τις 22.00 της 1/4/2024 έως τις 06.00 της 2/4/24 περίπου στις 22.10, ενώ βρισκόμουν στο γραφείο του αξιωματικού υπηρεσίας, παρατήρησα από τις κάμερες δύο άτομα και συγκεκριμένα, μία γυναίκα κι έναν άνδρα, να μιλάνε στον αστυνομικό που βρισκόταν σε υπηρεσία σκοπού καταστήματος», επισήμανε αρχικά πριν αρχίσει να εξιστορεί τα συμβαίνοντα:
«Τα δύο αυτά άτομα ανέβηκαν στο γραφείου του αξιωματικού υπηρεσίας, όπου βρισκόμουν εγώ, η υποδιοικητής του Τμήματος η οποία βρισκόταν σε διατεταγμένη υπηρεσία ως επόπτης της Διεύθυνσης Αστυνομίας Δυτικής Αττικής καθώς και η αστυφύλακας, η οποία και εκείνη βρίσκεται σε διατεταγμένη υπηρεσία ως οδηγός της αστυνόμου. Στο γραφείο μπήκε μόνο η γυναίκα, ο άντρας που ήταν μαζί της την περίμενε στον χώρο που βρίσκεται έξω από το γραφείο.
Αμέσως ρώτησα τον λόγο που βρίσκεται στην Αστυνομία και πώς θα μπορούσα να τη βοηθήσω. Εκείνη άρχισε να μου λέει ότι υποψιάζεται ότι ο πρώην της, χωρίς να μου δώσει τα στοιχεία του, την περιμένει κάτω από το σπίτι της, το οποίο, όπως μου δήλωσε, βρίσκεται κοντά στο τμήμα. Ο ίδιος άνδρας, όπως μου είπε, βρισκόταν και χθες (31/3) έξω από την οικία της, χωρίς να μου πει ακριβώς αν έγινε κάτι χθες ή απλώς μόνο τον είδε να βρίσκεται έξω από το σπίτι της. Ακούγοντας αυτό, τη ρώτησα αν χθες ή σήμερα την έχει απειλήσει ή την έχει εξυβρίσει. Εκείνη μου απάντησε ότι ούτε χθες ούτε σήμερα την εξύβρισε ή την απείλησε.
Μου εξήγησε ότι στο παρελθόν του είχε κάνει μήνυση και ρωτώντας την για ποιο λόγο, εκείνη μου είπε ότι την εξύβριζε, την απειλούσε και τη βίαζε, πλην όμως την απέσυρε. Τότε η συνάδελφός μου τη ρώτησε αν θέλει να κάνει σήμερα μήνυση και εκείνη απάντησε ότι δεν θέλει. Μας είπε ότι το μόνο που ήθελε ήταν να την πάει κάποιο περιπολικό στο σπίτι.
Η συνάδελφός μου της εξήγησε ότι εκείνη την ώρα δεν υπήρχε διαθέσιμο περιπολικό του τμήματος να την πάει στο σπίτι της και εγώ της είπα ότι δεν γίνεται να μπει μέσα σε περιπολικό, παρά μόνο να κληθεί το 100, προκειμένου να δώσει κάποιο σημείο συνάντησης ή την οικία της ή το αστυνομικό τμήμα, προκειμένου να μεταβούν μαζί στο σπίτι της.
Εκείνη μας ρώτησε πόση ώρα θα κάνει να φτάσει κάποιο περιπολικό, αν θα αργήσει. Της εξηγήσαμε ότι δεν γνωρίζουμε πόσο χρόνο χρειάζεται ακριβώς για να έρθει. Μας είπε ότι θα πάρει εκείνη το 100 και έφυγε μαζί με τον άνδρα που ήρθαν μαζί. Αφού με ρωτάτε η συζήτηση αυτή κράτησε περίπου 5 λεπτά, οπότε η ώρα που έφυγαν πρέπει να ήταν 22.15.
Φεύγοντας την είδα από τις κάμερες να διασχίζει τον διάδρομο μπροστά από τη σκοπιά του τμήματος μιλώντας στο κινητό και να φεύγει μαζί με τον άνδρα που σας είπα. Αφότου έφυγαν εγώ και η συνάδελφός μου παραμείναμε στο γραφείο και μιλούσαμε, ενώ η αστυνόμος είχε πάει στο γραφείο της. Μετά από περίπου 3 – 4 λεπτά, άκουσα έναν άνδρα να φωνάζει «βοήθεια, τη σκοτώνει, τη σκοτώνει». Αμέσως εγώ και η συνάδελφός μου βγήκαμε στο μπαλκόνι, το οποίο κοιτάει προς την σκοπιά του τμήματος και είδαμε δύο άτομα πεσμένα στο έδαφος και τον αρχιφύλακα να στέκεται όρθιος. Μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν είχα καταλάβει ακριβώς τι είχε γίνει. Εγώ και η συνάδελφός μου κατεβήκαμε γρήγορα στην σκοπιά για να δούμε τι έγινε. Φτάνοντας στη σκοπιά είδα τη γυναίκα που βρισκόταν πριν λίγο στο γραφείο μας, πεσμένη στο έδαφος μπρούμυτα και γύρω της, κάτω στο έδαφος να υπάρχει αρκετό αίμα και να έχει σπασμούς.
Κοντά της βρισκόταν ένας άνδρας καθισμένος σε ένα πεζούλι μπροστά στη σκοπιά, γέρνοντας το σώμα του ελαφρώς προς τα αριστερά ενώ το δεξί του το χέρι το ακουμπούσε πάνω στο σώμα του. Εγώ προσπαθούσα να καταλάβω τι έγινε, ο άνδρας που είχε φύγει μαζί με τη γυναίκα που σας ανέφερα, ο οποίος βρισκόταν δίπλα στη σκοπιά μας είπε ότι τη μαχαίρωσε ο προαναφερόμενος άνδρας.
Ψάχνοντας για το μαχαίρι είδα τον άνδρα, ο οποίος βρισκόταν καθισμένος, να σηκώνει το δεξί του χέρι κρατώντας ένα μαχαίρι και να το καρφώνει στον λαιμό του και συγκεκριμένα στην αριστερή του πλευρά. Βλέποντάς το αυτό είπα αμέσως στον αρχιφύλακα – «σκοπό», αφού ήταν πιο κοντά, να του πάρει το μαχαίρι από τα χέρια. Εκείνος του το πήρε, το πέταξε στο έδαφος και εγώ το κλώτσησα πιο μακριά για να μην το φτάνει ο άνδρας. Η συνάδελφός μου δεν βρισκόταν μπροστά στο περιστατικό με το μαχαίρι καθώς είχε ανέβει στο γραφείο του αξιωματικού υπηρεσίας για να καλέσει σταθμό του ΕΚΑΒ. Μετά ανέβηκα και εγώ καθώς η αστυνόμος μου είπε ότι με καλούν στον ασύρματο και ότι έπρεπε να απαντήσω.
Πήρα τον ασύρματο και ξανακατέβηκα στη σκοπιά. Ήδη κι άλλοι αστυνομικοί από άλλες ομάδες είχαν φτάσει, χωρίς όμως να έρθει σταθμός του ΕΚΑΒ. Αφού κατέβηκα πήρα τον άνδρα που μου είπε ότι την είχε μαχαιρώσει και ανεβήκαμε στο γραφείο για να του ζητήσω τα στοιχεία του και να μου πει τι ακριβώς έγινε. Εκείνος δεν κατάφερε να μου πει τι έγινε καθώς ήταν ταραγμένος. Του είπα να μου δώσει μόνο την ταυτότητά του και να καθίσει να ηρεμήσει.
Μου είπε ότι το μόνο που γνωρίζει είναι ότι τη λένε Γρίβα Κυριακή. Μετά τον ρώτησα αν γνώριζε τον άνδρα που μαχαίρωσε τη Γρίβα και μου είπε ότι τον γνωρίζει αλλά εκείνη τη στιγμή επειδή ήταν ταραγμένος δεν θυμόταν το όνομά του. Μετά από λίγο θυμήθηκε πώς τον λένε και μου είπε το επίθετό του».
