Οι ανάγκες των συμπολιτών για ένα ζεστό πιάτο φαΐ απλώνονται σε όλο το φάσμα του πολεοδομικού συγκροτήματος.
Μετά από επτά χρόνια κρίσης στις συνήθεις «ύποπτες» γειτονιές της φτώχειας και της ανέχειας έχουν προστεθεί και άλλες συνοικίες που παλιότερα εντάσσονταν στην κατηγορία των αριστοκρατικών και των ελίτ που η κρίση τις κτύπησε και αυτές. Ο νέος χάρτης των νεόπτωχων στο Βόλο είναι πια γεγονός.
Η ύφεση έχει φτωχύνει τον πληθυσμό, τα μεσαία στρώματα κατέβηκαν ένα επίπεδο παρακάτω και οι άλλοτε μισθωτοί και εργάτες βρέθηκαν ξαφνικά λόγω της ανεργίας στη ζώνη της φτώχειας και της απορίας.
Πλέον δεν υπάρχει συνοικία στο Βόλο, όπου να μην κτυπιέται σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό από την κοινωνική εξαθλίωση, να μην περιλαμβάνει πλήθος συμπολιτών που δεν έχουν κανένα εισόδημα και εξαρτώνται από τα συσσίτια της Εκκλησίας και τα όποια επιδόματα του Κράτους.
Και ένας δείκτης της προαναφερθείσας κατάστασης αποτελούν οι δωρεάν μερίδες φαγητού που μοιράζονται καθημερινά από τα Σπίτια Γαλήνης των κατά τόπους Ενοριών.
Μέσα από τα στοιχεία αυτά μπορεί να διαπιστώσει κανείς, ποιες είναι οι συνοικίες της πόλης που «βογκούν» περισσότερο από την ανεργία και τη φτώχεια, αλλά και άλλες που εντάχθηκαν και αυτές στον χάρτη των νεόπτωχων.
Συνολικά από τα Σπίτια Γαλήνης της Μητρόπολης Δημητριάδος προσφέρονται 1900 μερίδες δωρεάν φαγητού που με πολύ κόπο και εθελοντικό πνεύμα ετοιμάζουν οι εθελόντριες γυναίκες, ενώ πολλοί συμπολίτες συνεχίζουν παρά την κρίση να προσφέρουν από το υστέρημά τους τρόφιμα ή και χρήματα. Παράλληλα παντοπωλεία, οπωροπωλεία, αρτοποιεία και άλλα καταστήματα βοηθούν με τον τρόπο τους τις Εκκλησίες στις συνοικίες για να ετοιμαστεί το φαγητό. Άλλωστε μόνο εύκολο δεν είναι να σιτίζονται καθημερινά 100 και 150 στόματα, σαν να πρόκειται για ένα μικρό χωριό της υπαίθρου.
Στη Νέα Ιωνία της ανεργίας
Η Νέα Ιωνία συγκεντρώνει ένα μεγάλο τμήμα των συσσιτίων. Από το Σπίτι Γαλήνης της Ευαγγελίστριας τρώνε καθημερινά δωρεάν 150 συμπολίτες.
«Πολλές οικογένειες, ακόμη κι μοναχικοί άνθρωποι εξυπηρετούνται από το Σπίτι Γαλήνης. Επίσης προσφέρουμε σε επιπλέον 15-20 άτομα ξηρά τροφή» μας λέει ο προϊστάμενος του Ναού π. Κωνσταντίνος Αυγέρης και προσθέτει πως «όταν ξεκίνησε η κρίση στην Ελλάδα, διαθέταμε 110 δωρεάν μερίδες. Άρα έχουμε αύξηση κοντά στο 50%. Είναι μια τιτάνια προσπάθεια. Βοηθούν οι εθελόντριες, αλλά στηριζόμαστε και στους πιστούς που μας φέρνουν τρόφιμα και βοηθούν με διάφορα είδη. Επίσης το δικό μας Σπίτι Γαλήνης κλείνει για ελάχιστες ημέρες το χρόνο. Θέλουμε να βοηθούμε τους συμπολίτες που είναι άνεργοι, δεν μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες των οικογενειών τους. Μάλιστα προσφέρουμε και μεγάλες μερίδες, ώστε ουσιαστικά τρώνε και το μεσημέρι και το βράδυ».
Από το Σπίτι Γαλήνης της Ενορίας Πέτρου και Παύλου, στην περιοχή της ΜΕΤΚΑ, ακόμη δηλαδή μια εργατική γειτονιά, τρώνε καθημερινά από το συσσίτιο της Εκκλησίας 100 οικογένειες και συμπολίτες.
Επίσης 70 άτομα βοηθιούνται από την Ενορία του Αγίου Νεκταρίου Νέας Ιωνίας, δίπλα στις Εργατικές Κατοικίες του Κουφόβουνου, επίσης μια πολύ δύσκολη οικονομικά περιοχή.
Σχεδόν τριπλασιάστηκαν οι άποροι
Η περιοχή των Αγίων Αναργύρων αποτελεί ακόμη μια περιοχή της πόλης, όπου η ανεργία έχει κτυπήσει τα λαϊκά και μεσαία στρώματα μετά τις χιλιάδες θέσεις εργασίας που χάθηκαν.
Ο προϊστάμενος του Ι.Ν. Αγίων Αναργύρων π. Νικόλαος Νασιώκας μας τόνισε πως από το Σπίτι Γαλήνης σιτίζονται καθημερινά με το δωρεάν συσσίτιο 150 άποροι, άνεργοι φτωχοί, είτε μοναχικοί συμπολίτες είτε οικογένειες. Και να σκεφθεί κανείς πως πριν κρίσης ο αντίστοιχος αριθμός των βοηθούμενων συμπολιτών δεν ξεπερνούσε τους 60. Άνθρωποι που είχαν μια κανονική ζωή, τους οποίους ποτέ δεν φανταζόμασταν ότι θα προσφέραμε συσσίτιο, βρέθηκαν στο δρόμο, και στράφηκαν στην Εκκλησία για να έχουνε τουλάχιστον ένα πιάτο φαΐ καθημερινά».
Μάλιστα πρόσθεσε πως η Ενορία μας καλύπτει ένα μεγάλο μέρος της πόλης με 4000 ενορίτες και φτάνει μέχρι και τα όρια του Διμηνίου. Επίσης προσφέρει φαγητό σε 20 μαθητές Δημοτικού και Γυμνασίου».
Το κέντρο της πόλης
Πολύ δύσκολη, όμως είναι και η εικόνα στο κέντρο της πόλης. Η ανεργία εξαπλώθηκε σε όλο το πολεοδομικό συγκρότημα, άνθρωποι έχασαν τις δουλειές τους, χαμηλοσυνταξιούχοι βρέθηκαν σε κατάσταση φτώχειας και μοναδική διέξοδος είναι το Σπίτι Γαλήνης της Ενορίας τους.
Από το Σπίτι Γαλήνης της Ανάληψης σιτίζονται καθημερινά 154 συμπολίτες, από τον Άγιο Νικόλαο μέσω του «Δος Ημίν Σήμερον 180 άτομα, από τη Μεταμόρφωση 80 συμπολίτες και από τον Άγιο Βασίλειο 90 άτομα.
Ακόμη και στα βόρεια της πόλης, στον Άγιο Γεώργιο εξυπηρετούνται 70 άποροι. Αλλά και στο Σπίτι Γαλήνης του Αγίου Δημητρίου σιτίζονται καθημερινά 77 ανήμποροι συμπολίτες.
Ο προϊστάμενος του Ιερού Ναού Ανάληψης Χριστού π. Δαμασκηνός Κιαμέτης επισήμανε πως «προ κρίσης οι σιτιζόμενοι από το Σπίτι Γαλήνης ανέρχονταν στους 70 και ήταν κυρίως αλλοδαποί. Τώρα φτάσαμε τους 154 και έχουμε βάλει όριο σύμφωνα με το οποίο μπορούμε να εξυπηρετήσουμε μέχρι και 160. Επίσης άλλαξε και η σύνθεση των σιτιζομένων, καθώς οι περισσότερες είναι οικογενειάρχες. Και μακάρι να είχαμε μεγαλύτερες δυνατότητες όσον αφορά τον εξοπλισμό και τις εγκαταστάσεις, για να σιτίζουμε τους απόρους και για το βράδυ. Πάντως ακόμη και αυτές οι τόσο πολλές μερίδες φαγητού που προσφέρονται καθημερινά, είναι ένα θαύμα».
Από τα χρόνια της ελίτ στο συσσίτιο
Ακόμη και στην πλέον αριστοκρατική περιοχή της πόλης, τουλάχιστον κατά το παρελθόν, τον Άγιο Κωνσταντίνο, όπου ζούσε η πνευματική και οικονομική ελίτ του τόπου τώρα το Σπίτι Γαλήνης μετρά ήδη 130 ανθρώπινες πονεμένες ψυχές που καθημερινά μεταβαίνουν στο Πνευματικό Κέντρο για να λάβουν το συσσίτιό τους.
Το Σπίτι Γαλήνης έχει μια δεκαετία που δημιουργήθηκε και έκτοτε ο αριθμός των απόρων όλο και αυξάνεται, ενώ μέσα στην περίοδο της κρίσης γιγαντώθηκε.
Ο π. Δημήτρης Κατσειφός τόνισε πως προ κρίσης από το Σπίτι Γαλήνης σιτίζονταν 50 άποροι και πλέον αγγίζουμε τους 130. Η φυσιογνωμία της Ενορίας έχει αλλάξει. Οι πλούσιοι που διέμεναν παλιότερα εδώ, δεν υφίστανται, γιατί μετεγκαταστάθηκαν σε άλλες περιοχές, ιδίως προς Άνω Βόλο. Η Ενορία μας χωρίζεται σε γενικές γραμμές στους πιστούς που διαμένουν κάτω από την οδό Πολυμέρη και έχουν ακόμη μια κάποια οικονομική δυνατότητα και σε αυτούς που μένουν σε πολυκατοικίες πάνω από την Πολυμέρη και περνούν δύσκολα. Άλλωστε η Ενορία διοικητικά έχει όριο μέχρι και την οδό Ρήγα Φεραίου.
Ο π. Δημήτριος επισήμανε πως από το Σπίτι Γαλήνης δεν τρώνε μόνο οι άνεργοι, αλλά και όσοι διαθέτουν ένα ελάχιστο εισόδημα 200-300 ευρώ και με αυτά τα χρήματα θέλουν να πληρώσουν τη ΔΕΗ, το τηλέφωνο, το μικρό ενοίκιο και να τρώνε δωρεάν από το συσσίτιο της Εκκλησίας. Επίσης υπάρχουν και οι χαμηλοσυνταξιούχοι ή ηλικιωμένοι που έχουν ακίνητα, αλλά όχι εισοδήματα και είναι σε άσχημη οικονομική κατάσταση, αλλά και όσοι έχασαν τις δουλειές τους και είναι σε απόλυτο αδιέξοδο»
ΠΗΓΗ: Εφημερίδα Θεσσαλία
