Γράφει ο Γιώργος Τσούκαλης
Έζησα πραγματικά συγκινητικές στιγμές με αφορμή την παρουσία μου στο 1ο Συμπόσιο Τέχνης Δήμου Αμφίπολης, με θέμα “Τύμβος Καστά” που πραγματοποιήθηκε στην Αμφίπολη το τριήμερο 28 – 31 Ιουλίου.
Έχουν περάσει πολλές ημέρες από τότε αλλά κάποιες σκέψεις δεν φεύγουν με τίποτα από το μυαλό μου.
Η εμπειρία να επισκεφτώ τα ιερά χώματα της Μακεδονίας και να παρευρεθώ ως τιμώμενο πρόσωπο, για τα τριάντα χρόνια του αγώνα μου ενάντια στην αρχαιοκαπηλία, στο συμπόσιο αυτό, ως Διευθυντής του Πολιτιστικού Ομίλου UNESCO Πειραιώς και Νήσων & του Διεθνούς Πολιτιστικού Οργανισμού International Action Art στην Ελλάδα, ήταν μοναδική και ιδιαίτερη.
Με γέμισε χαρά αλλά και απορίες.
Η χαρά μου απερίγραπτη. Κατάφερα να δω και να θαυμάσω ιερά μνημεία και να περπατήσω στα άγια χώματα. Οι απορίες μου πολλές. Δεν μπορώ να διαχειριστώ με τίποτα το γεγονός ότι αυτό το υπέροχο ταφικό μνημείο δεν παραδίδεται στο κοινό από το 2015 και μετά. Δεν μπορώ να δικαιολογήσω το γεγονός ότι μένει αναξιοποίητο ένα τέτοιο αριστούργημα. Αναρωτιέμαι γιατί ένα τέτοιο μνημείο με παγκόσμιο ενδιαφέρον μένει εκεί έρημο χωρίς καθόλου κόσμο χωρίς να «υποδέχεται» επισκέπτες και χωρίς να αξιοποιείται διεθνώς.
Είναι απορίας άξιο το γεγονός ότι ενώ υπάρχει τεράστιο και παγκόσμιο ενδιαφέρον για το παρασκήνιο και για τις λεπτομέρειες που χαρακτηρίζουν τον τύμβο Καστά να βλέπουμε μια τάση εγκατάλειψης του μνημείου και μια ηθελημένη απαξίωση της σπουδαιότητας του. Λες και έχουμε την πολυτέλεια να ακυρώνουμε τέτοια ιερά μνημεία. Λες και δεν είναι μέρος της ιστορίας μας και αναπόσπαστο κομμάτι του πολιτισμού και της γιγάντωσης μας ως έθνους.
Ας σκεφτούν οι διάφοροι καθ ύλη αρμόδιοι και οι λοιποί υπεύθυνοι τι ακριβώς θέλουμε να πετύχουμε απαξιώνοντας ένα τέτοιο ιερό. Ας αναρωτηθούν όσοι έχουν την ευθύνη για την ανάδειξη των αρχαιοτήτων στη χώρα μας για ποιο ακριβώς λόγο δεν απολαμβάνει ο Έλληνας πολίτης την ιερή αυτή πλευρά της πατρίδας μας.
Γιατί άραγε δεν μπορεί καθένας από μας να πάει εκεί και να θαυμάσει τα ευρήματα και τα μηνύματα που περνούν μέσα από την ύπαρξη του τύμβου.
Είναι καθήκον και υποχρέωση μας να τιμούμε και να προωθούμε τον πολιτισμό μας. Ας πρυτανεύσει η λογική για να μπορέσουμε επιτέλους να δούμε όλοι μας το ιερό αυτό μνημείο από κοντά και να πάρουμε λίγη από την αύρα που υπάρχει εκεί.
