Η υπόθεση της αρπαγής μέρα μεσημέρι του δημοσιογράφου Πάρι Κουρτζίδη από τέσσερις άνδρες της ασφαλείας του Βαγγέλη Μαρινάκη προκάλεσε σάλο στην κοινή γνώμη, όταν αποκαλύφθηκε από τo zougla.gr προ ημερών. Η αρπαγή εκτυλίχθηκε στο λόμπι του ξενοδοχείου Hilton, στο κέντρο της Αθήνας, με την απειλή όπλου. Η σκηνή αποτυπώθηκε στο σύστημα ασφαλείας του ξενοδοχείου. 
Κατά την εξέλιξη του γεγονότος παραβρίσκονταν στον χώρο του κεντρικού λόμπι του Hilton και συνεργάτες του επιχειρηματία Σωκράτη Κόκκαλη, ένας εκ των οποίων, ο κ. Δημητριάδης, αντάλλαξε χειραψία με έναν από τους άνδρες ασφαλείας που συμμετείχαν στην αρπαγή. Και αυτή η σκηνή έχει εγγραφεί στα αρχεία του συστήματος ασφαλείας που διαθέτει το ξενοδοχείο. Η λεπτομέρεια αυτή είναι σημαντική, διότι αποκαλύπτει πως ο «μπράβος» του εφοπλιστή ήταν γνωστός και, άρα, ο εν λόγω συνεργάτης του κ. Σωκράτη Κόκκαλη γνώριζε το όνομά του.
Ο Πάρις Κουρτζίδης, τέσσερα εικοσιτετράωρα μετά το συμβάν, κατέθεσε όλα τα στοιχεία της αρπαγής στην Ασφάλεια Αττικής, στο Τμήμα Εκβιαστών. Η δικογραφία συμπληρώθηκε και με άλλα στοιχεία και μαρτυρίες, και μεταβιβάστηκε στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών, της οποίας προΐσταται ο κ. Ηλίας Ζαγοραίος. Η υπόθεση ανετέθη σε μία εισαγγελέα εκ των υφισταμένων του κ. Ζαγοραίου. Η εισαγγελέας αυτή, όπως πληροφορείται το zougla.gr από το δικαστικό ρεπορτάζ, απέρριψε την κατηγορία που βάρυνε τους τέσσερις άνδρες ασφαλείας του Βαγγέλη Μαρινάκη περί αρπαγής που είναι κακούργημα.
Η λογική ξαφνικά σηκώνει τα χέρια ψηλά και παραδίδεται αμαχητί. Ένας δημοσιογράφος, ο Πάρις Κουρτζίδης, εργαζόμενος στην εφημερίδα «Αξία», προσέρχεται σε ραντεβού με τον εκδότη του Αντώνη Πίκουλα στο ξενοδοχείο Hilton. Η συνάντηση πραγματοποιείται το μεσημέρι της Πέμπτης 15ης Μαρτίου στο κεντρικό λόμπι του ξενοδοχείου. Εκεί, παρουσία του εκδότη της εφημερίδας «Αξία», καταφθάνουν τέσσερις άνδρες της ασφαλείας του Βαγγέλη Μαρινάκη, ένας εκ των οποίων κάθεται πίσω από τον δημοσιογράφο και τον πληροφορεί πως τον σημαδεύει με όπλο. Ο «μπράβος» εκστομίζει, μάλιστα, τη φράση «τώρα θα σε ξεβρακώσω». Αμέσως μετά σχηματίζει τον τηλεφωνικό αριθμό του Βαγγέλη Μαρινάκη στο κινητό του και συνομιλεί μαζί του. Ο εφοπλιστής τού δίνει οδηγίες. Από το ίδιο τηλέφωνο και την ίδια σύνδεση συνομιλεί με τον Βαγγέλη Μαρινάκη και ο εκδότης Αντώνης Πίκουλας.
Ο «μπράβος», πάντα με την απειλή όπλου, διατάσσει τον δημοσιογράφο Πάρι Κουρτζίδη να εγερθεί και σχεδόν «καροτσάκι» τον οδηγεί στο αυτοκίνητο του Αντώνη Πίκουλα, στο οποίο και επιβιβάζεται. Ο εκδότης και ο δημοσιογράφος, σύμφωνα με τις «οδηγίες», κατευθύνονται στα γραφεία της εφημερίδας «Αξία», προκειμένου ο Πάρις Κουρτζίδης να συντάξει διορθωτικό κείμενο με μία συγγνώμη προς τον Βαγγέλη Μαρινάκη και να το αναρτήσει στην ιστοσελίδα που διαχειρίζεται «piperata.gr». Όλα αυτά συμβαίνουν διότι την προηγούμενη ημέρα, 14 Μαρτίου, ο δημοσιογράφος είχε αναρτήσει δημοσίευμα διά του οποίου προανήγγειλε την επερχόμενη άσκηση δίωξης κατά του Βαγγέλη Μαρινάκη για την υπόθεση NOOR1 και τους τρεις τόνους ηρωίνη. Το δημοσίευμα αυτό είχε κάνει έξαλλο τον εφοπλιστή.
Όλα τα παραπάνω τα γνωρίζει ο προϊστάμενος της Εισαγγελίας Πρωτοδικών κ. Ηλίας Ζαγοραίος καθώς και η εισαγγελέας η οποία ανέλαβε την υπόθεση στη βάση της δικογραφίας που συνέταξε η Ασφάλεια – Τμήμα Εκβιαστών. Παρ’ όλα αυτά, η δικαστική λειτουργός και δι’ αυτής η Εισαγγελία Πρωτοδικών απορρίπτει τη μείζονα κατηγορία σε βαθμό κακουργήματος, αυτή της αρπαγής. Κάτι περίεργο συμβαίνει όντως.
Να αρθεί το απόρρητο
Τόσο ο κ. Ζαγοραίος όσο και η αρμόδια εισαγγελέας, αν δεν είχαν πειστεί από τις καταθέσεις και τα στοιχεία της εν λόγω δικογραφίας, θα έπρεπε (ως όφειλαν) να διατάξουν άμεσα την άρση απορρήτου των τηλεφωνικών συνδιαλέξεων του άνδρα ασφαλείας του Βαγγέλη Μαρινάκη, ώστε να αποκαλυφθεί το περιεχόμενο της συνομιλίας το μεσημέρι της Πέμπτης 15ης Μαρτίου, κατά τον χρόνο δηλαδή που βρισκόταν σε εξέλιξη η επιχείρηση αρπαγής. Θα ήταν μία φυσιολογικότατη επιλογή της δικαστικής λειτουργού και του προϊσταμένου της. Για λόγους που ξεπερνούν κάθε λογική, αυτή η ενέργεια δεν έγινε.
Η Δικαιοσύνη, σε κάθε ανάλογη περίπτωση, όταν πρόκειται για κάποιον κοινό πολίτη, υδραυλικό ή οικοδόμο, υιοθετεί αμέσως τη λήψη τέτοιων μέτρων, όπως την άρση του τηλεφωνικού απορρήτου. Πώς είναι δυνατόν σε μία μείζονα υπόθεση όπου εμπλέκεται ένας ισχυρός οικονομικός παράγων, εφοπλιστής και εκδότης, ο οποίος παράλληλα τη δεδομένη στιγμή βρίσκεται υπό εισαγγελική έρευνα για πολύ σημαντικά κακουργήματα, αυτή η μέθοδος να μην υιοθετείται; Είναι προκλητικό και άδικο.
Ας δοθεί, λοιπόν, πάραυτα η εντολή αυτή, για να αποκαλυφθεί όλο το σκηνικό που στήθηκε μέρα μεσημέρι στο Hilton της Αθήνας. Εάν δεν δοθεί αμέσως αυτή η εντολή, τότε θα βρεθούμε προ μίας υπόθεσης εκούσιας συγκάλυψης. Είναι πολύ απλό. Το περιεχόμενο της τηλεφωνικής συνομιλίας μεταξύ του
οπλοφόρου «μπράβου» και του Μαρινάκη σε συνδυασμό με το μαγνητοσκοπημένο υλικό από τις κάμερες ασφαλείας του ξενοδοχείου θα έπειθε και τον πλέον καχύποπτο δικαστικό λειτουργό. Δεν θα υπήρχε χώρος για καμία αντίρρηση. Για ποιον λόγο, λοιπόν, αυτή η απλή και λογική κίνηση δεν έγινε, αλλά αντιθέτως η αρμόδια εισαγγελέας απέρριψε την κατηγορία της αρπαγής; Ο νους του κάθε ανθρώπου οδηγείται αναπόφευκτα σε αρνητικά συμπεράσματα δυστυχώς για ακόμη μία φορά.
Ως γνωστόν, από την Παρασκευή που μας πέρασε η προϊσταμένη της Εισαγγελίας Πειραιά Ειρήνη Τζίβα άσκησε ποινική δίωξη κατά του Βαγγέλη Μαρινάκη για μία σειρά κακουργημάτων που αφορούν στην υπόθεση NOOR1 και την αγορά, διακίνηση, μεταφορά, αποθήκευση 2,1 τόνων ηρωίνης. Δεν πρόκειται για καμία θεωρία συνωμοσίας. Πρόκειται για επίσημη άσκησης ποινικής διώξεως κατά ενός εφοπλιστή – εκδότη για μείζονα κακουργήματα του ποινικού κώδικα.
Η εισαγγελέας Ειρήνη Τζίβα, για να ολοκληρώσει την εισαγγελική της έρευνα, να συντάξει το πόρισμά της και να ασκήσει τις διώξεις κατά του Μαρινάκη και των τριών συνεργατών του, πέρασε από μία «Δικαστική Έρημο». Αντιμετώπισε μύρια όσα εμπόδια, απειλές, συνεχείς παρενοχλήσεις, τρικλοποδιές.
Ακόμη και ο Επίσκοπος Πειραιώς, κ. Σεραφείμ, αποδέκτης «φιλανθρωπικών δωρεών» εκ μέρους του Βαγγέλη Μαρινάκη, τόλμησε, οποία θρασύτης, να αμφισβητήσει τη νομική υπόσταση της εισαγγελέως με το επιχείρημα ότι είναι μέλος του Πειθαρχικού Οργάνου της Ιεράς Συνόδου.
Για δεύτερη φορά η λογική παραδίδεται αμαχητί. Με ποιο δικαίωμα ένα μέλος της Ιεραρχίας τοποθετείται έναντι της επαγγελματικής και επιστημονικής επάρκειας μίας δικαστικής λειτουργού; Η δημοσιογραφική μνήμη γυρίζει πολλά χρόνια πίσω και επαναφέρει την υπόθεση του Παραδικαστικού. Για να μην ξεχνιόμαστε, λοιπόν.
Η υπόθεση Μαρινάκη και η άσκηση ποινικής δίωξης είναι μία μείζονος σημασίας δικαστική, πολιτική, εκδοτική και αθλητική ιστορία. Ένα ολόκληρο σύστημα υπόγειας λειτουργίας του θεσμικού υποκόσμου έρχεται σταδιακά στο φως. Η Πολιτεία αμύνεται και η δημοκρατία παλεύει κατά εκείνων που με τις γκανγκστερικού τύπου δραστηριότητές τους την υπονομεύουν συνειδητά και μεθοδικά.
Επί μακρό χρονικό διάστημα αυτός ο θεσμικός υπόκοσμος λειτουργούσε στο απυρόβλητο. Ατιμωρητί. Τα πράγματα αλλάζουν.
Κάποιοι, υψηλά ιστάμενοι, κρατικοί λειτουργοί, δικαστικοί λειτουργοί, άτομα που συνδιαλέγονται με τον θεσμικό υπόκοσμο για λογαριασμό κρατικών κύκλων, δεν φαίνεται πως έχουν κατανοήσει ότι έχουμε «Διαβεί ήδη τον Ρουβίκωνα».
Συνεχίζουν να συμπεριφέρονται ωσάν οι εκφραστές αυτού του θεσμικού υποκόσμου να εξακολουθούν να απολαμβάνουν το καθεστώς του απυρόβλητου. Κάνουν λάθος.
Δεν μπορεί να επιβραβεύονται οι γκανγκστερικές μέθοδοι όπως αυτή της αρπαγής από το λόμπι του Hilton ενός δημοσιογράφου από μπράβους του εφοπλιστή Βαγγέλη Μαρινάκη. Δεν είναι δυνατόν να εκπέμπονται από τη Δικαιοσύνη «σήματα» προς την άλλη πλευρά, τα οποία υπονοούν πως «όλα βαίνουν καλώς και πως τίποτε δεν έχει αλλάξει».
Μη νομίσει κανένας, έστω και για μία στιγμή, πως διαφεύγουν τη δημοσιογραφική προσοχή λεπτομέρειες όπως το τρέχον αλισβερίσι του συστήματος Μαρινάκη με εκκλησιαστικούς κύκλους, τα πήγαινε-έλα στο Άγιον Όρος, οι διαδικασίες συνδιαλλαγής που επιχειρούνται τούτη δω την ώρα σε Πειραιά και Αθήνα με στόχο την «αλλαγή κλίματος» μετά την άσκηση των διώξεων από την προϊσταμένη της Εισαγγελίας Πειραιά. Έχουν γνώση οι φύλακες. Πολύ καλή γνώση!
