“Ντρέπομαι αλλά το έκανα για τα παιδιά μου”

Όπως αναφέρει το δημοσίευμα, εξέφρασε την απέραντη ευγνωμοσύνη της για το πανελλήνιο κύμα συμπαράστασης, τόνισε ότι παρακολουθεί τις εξελίξεις και είπε ότι ελπίζει να αποφυλακιστεί σύντομα.

Βιοπαλαιστής από μικρή, η καθαρίστρια από τη Θήβα είναι ένα από τα εννέα παιδιά της πολύτεχνης οικογένειας στην οποία ανήκει.

Η ίδια όπως και τα αδέλφια της σκορπίστηκαν σε ιδρύματα από νωρίς, καθώς η οικογένεια δεν είχε τα μέσα για να τα αναθρέψει όπως έπρεπε. Όταν έγινε 11 ετών, εγκατέλειψε το Χατζηκυριάκειο Ορφανοτροφείο και μετέβη στον Βόλο, προκειμένου να μεγαλώσει δίπλα στον παππού και τη γιαγιά της.

Πριν καλά-καλά ενηλικιωθεί, παντρεύτηκε τον αγαπημένο της. Ο άνδρας της είναι ανάπηρος και η γυναίκα αποφάσισε να σταθεί βράχος στην οικογένειά της συντηρώντας με ίδια μέσα σύζυγο και παιδιά.

Τα δύσκολα παιδικά της χρόνια όμως δεν της επέτρεψαν να τελειώσει το δημοτικό και η γυναίκα στερείτο των βασικών προσόντων για να βρει μια δουλειά. Η δύσκολη αυτή συγκυρία την οδήγησε σε απόγνωση, με αποτέλεσμα να εξαναγκαστεί να πλαστογραφήσει το απολυτήριό της. Η γυναίκα διορίστηκε το 1996 σε παιδικό σταθμό με αυτό το απολυτήριο.

Επί 20 χρόνια πήγαινε καθημερινά στην εργασία της και ανταποκρινόταν στο ακέραιο στα δύσκολα καθήκοντα της καθαρίστριας. Ωστόσο, 20 χρόνια μετά διαπιστώθηκε πως είχε πλαστό απολυτήριο.

«Ήμουν σε απελπιστική κατάσταση. Δεν γνώριζα πως αυτό που έκανα ήταν τόσο επιβαρυντικό. Εγώ το έκανα, το παραδέχομαι, όμως δεν μπορώ να το πάρω πίσω. Ζητάω από το δικαστήριο μια δεύτερη ευκαιρία» είπε στην απολογία της, επικαλούμενη τα οικονομικά και οικογενειακά προβλήματα που αντιμετώπιζε εκείνη την περίοδο.

Μετά την απόφαση-βόμβα του δικαστηρίου η γυναίκα βρίσκεται σε πολύ κακή ψυχολογική κατάσταση.

«Ως πολίτης ντρέπομαι, το βράδυ δεν κοιμήθηκα. Δεν ξέρω αν ο εφέτης κακουργημάτων που την καταδίκασε, κοιμήθηκε, αλλά αυτή η απόφαση συνιστά κοινωνική ντροπή» δήλωσε από τη μεριά του ο καθηγητής πολιτικής επιστήμης Θανάσης Διαμαντόπουλος σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας ακαδημαϊκών, βουλευτών και απλών πολιτών έξω από τη Βουλή.

Για την απίστευτη αυτή ιστορία υπήρξε μπαράζ αντιδράσεων, με τελευταία τη σημερινή ανακοίνωση του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών.

Με αφορμή την πρόσφατη καταδικαστική απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Λάρισας, που καταδίκασε καθαρίστρια σε ποινή κάθειρξης 10 ετών, λόγω πλαστού απολυτηρίου Δημοτικού, πέραν της κραυγαλέας αντίθεσης στο κοινό περί δικαίου αίσθημα, επισημαίνονται τα κάτωθι:

Δεν υπάρχει περιουσιακή βλάβη του Δημοσίου όταν η φερόμενη ζημία που επήλθε από την απατηλή συμπεριφορά του υπαλλήλου ισοσταθμίζεται από ισάξια αντιπαροχή. Τούτο διότι για όσο χρονικό διάστημα ελάμβανε αντίστοιχες της θέσης της αποδοχές, η υπάλληλος παρείχε τις υπηρεσίες της, ούσα συνεπής στις απορρέουσες από τη θέση αυτή υποχρεώσεις της, δοθέντος μάλιστα ότι η συγκεκριμένη θέση εργασίας δεν απαιτούσε εξειδικευμένη γνώση ή ιδιαίτερες πνευματικές δεξιότητες και, επομένως, η έλλειψη απολυτηρίου Δημοτικού δεν μπορούσε αντικειμενικά να επηρεάσει την ποιότητα των παρεχόμενων από αυτήν υπηρεσιών.

Άλλωστε, δεν προκύπτει ότι η συγκεκριμένη καθαρίστρια, χωρίς το ως άνω απολυτήριο, είχε υποδεέστερες ικανότητες και δεξιότητες για τη θέση αυτή από κάποιον άλλο που κατείχε τον τίτλο αυτόν.

Εξάλλου, σε κάθε περίπτωση, εάν δεν είχε προσληφθεί η συγκεκριμένη υπάλληλος, το Δημόσιο θα κατέβαλε το ισόποσο σε αποδοχές άλλου υπαλλήλου που θα απασχολείτο στην ίδια θέση.

Διαφορετικό είναι το ζήτημα της πιθανής τέλεσης αδικήματος, όχι σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου, αλλά σε βάρος ενδεχομένως άλλων συνυποψηφίων για την ίδια υπαλληλική θέση, στην οποία διορίστηκε, εν τέλει, η υπάλληλος που έκανε χρήση πλαστού τίτλου, το οποίο όμως δεν αφορά την προκείμενη υπόθεση.

Όταν οι διατάξεις περί καταχραστών Δημοσίου βρίσκουν έδαφος εφαρμογής στο πρόσωπο οικονομικά αδύναμων κατηγορουμένων για πλαστά απολυτήρια δημοτικού ενώ δεν τυγχάνουν ανάλογης αντιμετώπισης πρόσωπα με οικονομική ισχύ που κατηγορούνται ότι έχουν καταχραστεί το δημόσιο χρήμα, κλονίζεται η ίδια η αξία της Ελληνικής Δικαιοσύνης και τίθεται εν αμφιβόλω η ισότητα που πρέπει να απολαμβάνουν όσοι οδηγούνται ενώπιόν της.