Καθαρά Δευτέρα σήμερα και το έθιμο απαιτεί χαρταετό. Όμως τους ελληνικούς ουρανούς έχουν κατακλύσει οι κινέζικοι χαρταετοί. Για ποιο λόγο συμβαίνει αυτό; Επειδή πλέον δεν υπάρχουν βιοτεχνίες που να φτιάχνουν χαρταετούς. Στην Ζούγκλα μιλά ο Νίκος Καρανικόλας, ιδιοκτήτης της τελευταίας βιοτεχνίας αποκριάτικου χαρταετού που εδρεύει στη Θεσσαλονίκη.

Συνέντευξη στον Λευτέρη Χ. Θεοδωρακόπουλο

Ο ίδιος μιλά για την επιχείρηση του που μετρά 43 χρόνια ζωής, για το πόσο δύσκολο είναι να κρατά την παράδοση ζωντανή και πως θα ήθελε να είχε ανταγωνισμό ελληνικό όμως γιατί έτσι μόνο η τέχνη της κατασκευής του χαρταετού δεν θα χαθεί.

Είστε οι τελευταίοι που φτιάχνετε αποκριάτικους χαρταετούς, δύσκολο και κόντρα στους καιρούς. Τι σας εμπνέει και συνεχίζετε;

«Η βιοτεχνία μας μετράει 42 χρόνια και είναι σίγουρα η μεγάλη του είδους! Υπάρχουν στην Ελλάδα κι άλλες βιοτεχνίες οι οποίες κάνουν επίσης αξιόλογη δουλειά αλλά σιγά σιγά σβήνουν! Οι εποχές και οι συνθήκες είναι δύσκολες αλλά ο βασικός λόγος κατ’ εμέ είναι πως δεν υπάρχουν διάδοχες καταστάσεις! Ο βιοτεχνικός κλάδος είναι απαιτητικός από τη φύση του με αποτέλεσμα να αποφεύγει ο νέος κόσμος την ενασχόληση του με αυτόν! Σίγουρα με στεναχωρεί η έλλειψη βιοτεχνιών πάνω στο είδος μας καθώς πέρα του ότι θα αποτελούσαν άμεσους ανταγωνιστές μας θα βοηθούσαν να δυναμώσει το έθιμο και θα δίναν και νότα αισιοδοξίας για το ελληνικό επιχειρείν . Εμείς αντλούμε δύναμη από την χαρά του και την ικανοποίηση του κόσμου και φυσικά από την επιτυχία που έχει έρθει μετά από χρόνια σοβαρής δουλειάς και συνέπειας!».

 

Αλήθεια, πως ξεκίνησε η εταιρεία, από ποιον και πως διατηρήστε τόσα χρόνια;

«Η εταιρεία ξεκίνησε πριν 42-43 χρόνια! Την κατασκευή χαρταετών την ξεκίνησε ο πατέρας ως λύση ανάγκης για έξτρα εισόδημα. Είχε και αυτός την τύχη να έχει την πληροφορία από τοπικούς εμπόρους για την ανάγκη που είχε η αγορά πάνω στο είδος αλλά και την στήριξη τους τα πρώτα χρόνια! Φυσικά αυτό οφείλεται και στο καλό όνομα που είχε ο Παππούς Νίκος στην αγορά ο οποίος ήταν και αυτός στο εμπόριο! Θα έλεγα πως σε ένα μεγάλο βαθμό η ολοένα αυξανόμενη ζήτηση μας τράβηξε στον ρυθμό της και τότε αντιληφθήκαμε πως έπρεπε να την αντιμετωπίσουμε σαν σοβαρή επιχείρηση όσο παιχνιδιάρικο κι αν ήταν το είδος!».

Η αγορά έχει πλημμυρίσει με ξένους χαρταετούς αμφιβόλου ποιότητας, σας θλίβει το γεγονός αυτό;

«Στην αγορά υπάρχουν φυσικά ανταγωνιστές από το εξωτερικό, όπως και σε πολλά άλλα είδη! Ο ανταγωνισμός είναι αναπόφευκτος αλλά και απαραίτητος! Οι κινεζικοί αετοί που κυκλοφορούν έχουν το πλεονέκτημα της πολύ ελαφριάς κατασκευής με σκελετό από υαλονήματα αλλά αυτό τους στερεί την δυνατότητα πτήσης σε μεγάλο υψόμετρο και τους κάνει ευάλωτους σε ατυχήματα (σπάσιμο κάτω και από μέτρια αντίσταση αέρα)».

 

Θυμάστε πως ήταν ο πρώτος χαρταετός που φτιάξατε, εσείς προσωπικά, πως ήταν;

«Τον πρώτο μου χαρταετό τον έφτιαξα περίπου σε ηλικία 6 ετών! Δεν θα πω ότι στέφθηκε και με απόλυτη επιτυχία το εγχείρημα μου καθώς προσπαθούσα από τότε να καινοτομησω!!Η επέμβαση πέτυχε αλλά ο ασθενής απεβίωσε».

Γιατί πλέον τα παιδιά δεν πετούν χαρταετούς όπως οι παλιότερες γενιές, τι φταίει;

«Είχα και εγώ για καιρό την αίσθηση πως απομακρύνεται  γενικότερα ο κόσμος από τέτοια έθιμα αλλά η ίδια η αγορά με διέψευσε!!Η ζήτηση συνεχώς αυξάνεται πράγμα που σημαίνει πως όλο και περισσότερα παιδιά απολαμβάνουν αυτό το έθιμο…και κακά τα ψέματα, στα παιδικά ματιά κάτι που πετάει μοιάζει μαγικό! Ο χαρταετός είναι αναπόσπαστο κομμάτι της Καθαράς Δευτέρας, δεν γίνεται χωρίς αυτόν είναι σαν να πηγαίνουμε στην Ανάσταση χωρίς λαμπάδα!».

 

Τι σημαίνει για εσάς χαρταετός, τι συμβολίζει;

«Για εμένα ο χαρταετός έχει ξεφύγει από το… απόλυτο σύμβολο της Καθαράς Δευτέρας! Αποτελεί ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της καθημερινότητας μου, της ζωής μου και η όλη διαδικασία μέσα στην επιχείρηση με έχει ωριμάσει και με έπλασε σε μεγάλο βαθμό! Ναι, πλέον με την έκταση που έχει πάρει η επιχείρηση υπερκαλύπτει τις βιοποριστικές μου ανάγκες και μου παρέχει μία πολύ άνετη ζωή αλλά η χαρά που νιώθω όταν θα βγω την Καθαρά Δευτέρα και θα δω χαρούμενα παιδιά, χαρούμενες οικογένειες και παρέες να απολαμβάνουν το πέταγμα του χαρταετού γνωρίζω πως και εγώ έχω συμβάλλει σε ένα πολύ μικρό ποσοστό έστω στο να έρθει ο κόσμος πιο κοντά, να χαρεί και αυτό είμαι κάτι που το έχουμε μεγάλη ανάγκη όλοι ειδικά σε δύσκολες περιόδους όπως είναι αυτή που διανύουμε! Πιστεύω ότι μπορούμε να αντλήσουμε θετικά συναισθήματα μέσα και από τα πιο απλά πράγματα!».