Την επόμενη εβδομάδα όλοι οι κατηγορούμενοι -Κροάτες και Έλληνες – θα δώσουν συμπληρωματικές απολογίες για την υπόθεση των επεισοδίων στη Νέα Φιλαδέλφεια με το βασικό όμως ερώτημα για το ποιος δολοφόνησε τον Μιχάλη Κατσουρή να παραμένει αναπάντητο.
Η ανάλυση του Dna σε ένα από τα μαχαίρια που κατασχέθηκαν έδειξαν το αίμα του άτυχου 29χρονου αλλά και το γενετικό υλικό ενός Έλληνα φίλου του αδικοχαμένου νεαρού που εκείνο το βράδυ ήταν μαζί του.
Ο Έλληνας που βρίσκεται ήδη στη φυλακή για επεισόδια που είχαν γίνει στο Βόλο το 2017 είναι κατηγορούμενος στην υπόθεση της Νέας Φιλαδέλφειας αλλά μόνο για τα επεισόδια έδωσε τις εξηγήσεις του για το μαχαίρι στην ανακριτική αρχή.
Η «Ζούγκλα» παρουσιάζει αποκλειστικά τα λόγια του
«Αναγνωρίζω κατά 99% το πειστήριο 56 που μου επιδείξατε ως το μαχαίρι που κρατούσα τη νύχτα της 7.08.23. Δεν θυμάμαι σε ποιο σημείο ακριβώς πέταξα το μαχαίρι που είχα πάνω μου. Σίγουρα το απέρριψα είτε δέκα μέτρα πριν την επαφή με τον Μιχάλη όπως φαίνεται στο βίντεο, είτε δέκα μέτρα μετά την επαφή. Δεν μπορώ να θυμηθώ αν είχα έρθει σε σωματική επαφή με τον Μιχάλη και πριν από αυτό το σημείο. Το μαχαίρι που είχα πάνω μου το είχα για να το χρησιμοποιήσω για να φτιάξουμε με τους υπόλοιπους φιλάθλους της ΑΕΚ που ήταν στο γήπεδο εκείνο το βράδυ ένα εορταστικό πανό. Εκείνη την ημέρα δεν είχε δοθεί κάποιο ραντεβού για φασαρίες με τους οπαδούς της ομάδας της Dynamo. Αν είχε δοθεί ραντεβού θα το γνώριζα. Πέριξ του γηπέδου ήμασταν γύρω στα 100 άτομα φίλαθλοι της ΑΕΚ μεταξύ αυτών και γυναικόπαιδα».
Ο Έλληνας περιγράφει ότι το πρώτο επεισόδιο με τους Κροάτες που ήταν περίπου 150 με 200 άτομα γίνεται στο πάρκινγκ της οδού Κιουταχείας στη Νέα Φιλαδέλφεια.
«Οι περισσότεροι φίλαθλοι της ΑΕΚ κατάφεραν να οπισθοχωρήσουν γρήγορα, εγώ όμως γύρισα να φωνάξω το Μιχάλη για να φύγουμε και είδα να τον περικυκλώνουν και να τον χτυπούν με σίδερα και καδρόνια τέσσερις Κροάτες. Εκείνη την ώρα με πρόλαβαν και εμένα και υπέστη χτυπήματα. Σε εκείνο το σημείο, στην πρώτη γραμμή αναγνώρισα μόνο Κροάτες από την ομιλία δεν άκουσα καθόλου ελληνικά. Στις πίσω γραμμές πιθανόν να ήταν και Έλληνες και διέκρινα να κρατούν ορισμένοι μαχαίρια. Οι οπαδοί της ΑΕΚ δεν είχαν όπλα πάνω τους, μόνο κάποια στιγμή πέταξαν κάποια καπνογόνα. Κάποια στιγμή καταφέραμε με τον Μιχάλη να ξεφύγουμε τρέξαμε προς τον πεζόδρομο που ξεκινάει το γήπεδο».
Τα επόμενα λεπτά -όπως τα περιγράφει- είναι δραματικά :
«Λίγο πριν μπούμε στον πεζόδρομο μας πρόλαβαν και μας ξαναχτύπησαν με τον Μιχάλη εν κινήσει .Πιθανολογώ ότι ήταν οι Κροάτες. Μετά ξεφύγαμε και συνεχίσαμε να τρέχουμε .Σε κάποιο σημείο και ενώ τρέχαμε με το Μιχάλη ήρθαμε σε επαφή και χωριστήκαμε. Εγώ πήγα αριστερά και ο Μιχάλης δεξιά τον προς τον Αετό. Ήταν η τελευταία φορά που τον είδα».
Ο ίδιος αρνείται ότι είναι εκείνος που χτύπησε το Μιχάλη ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι το μαχαίρι βρέθηκε δίπλα σε Κροάτη ο οποίος ισχυρίστηκε ότι δεν το άγγιξε καν.
Τέσσερις μήνες μετά πάντως ο δολοφόνος του Μιχάλη παραμένει άγνωστος.
