Μικροένταση σημειώθηκε το απόγευμα του Σαββάτου, στην πλατεία Συντάγματος, μεταξύ μιας ομάδας αντεξουσιαστών και των αστυνομικών δυνάμεων.
Συγκεκριμένα, ομάδα των ΜΑΤ περικύκλωσε τους πολίτες που είχαν συγκεντρωθεί στον σταθμό του Μετρό Συντάγματος, πραγματοποιώντας συγκέντρωση αλληλεγγύης στον αναρχικό απεργό πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη.
Οι Αρχές περιόρισαν την ομάδα των αντεξουσιαστών στα σκαλιά του Μετρό, κλείνοντας την έξοδο με τις ασπίδες. Με τη σειρά τους, οι διαμαρτυρόμενοι αφαίρεσαν τις σχάρες που υπάρχουν στις σκάλες και τις πέταξαν προς το μέρος των αστυνομικών.
Κατά την αναχώρησή της από το σημείο, η ομάδα των αντεξουσιαστών έσπασε τα μηχανήματα για τον έλεγχο εισιτηρίων στον σταθμό του Πανεπιστημίου:
.jpg)
Το κάλεσμα της Συνέλευσης Αλληλεγγύης:
«Εδώ και περίπου δύο χρόνια παρακολουθούμε τον κρατικό μηχανισμό να υφαίνει ένα ιδιαίτερο καθεστώς εξαίρεσης για τον αναρχικό σύντροφο Γιάννη Μιχαηλίδη, έναν σύντροφο ενεργό κομμάτι των κινημάτων των τελευταίων δεκαετιών, που επέλεξε να απαλλοτριώσει τα ματωμένα πλούτη των τραπεζών και να μείνει αταλάντευτα αφοσιωμένο στο όραμα της ανατροπής. κράτους και κεφαλαίου από αναρχική σκοπιά» αναφέρει η Συνέλευση αλληλεγγύης στον αναρχικό απεργό πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη και προσθέτει:
«Συγκεκριμένα κι ενώ από πέρσι το Φεβρουάριο έχει θεμελιώσει τυπικά τις προϋποθέσεις για την απόλυσή του, έχοντας εκτίσει αθροιστικά περισσότερα από οχτώ χρόνια κάθε φορά συμπληρώνοντας το προβλεπόμενο όριο των 3/5 της συνολικής ποινής, τα αρμοδια δικαστικά συμβούλια απορρίπτουν επανειλημμένα τις αιτίες του. την πρόφαση ότι «συντρέχει κίνδυνος τέλεσης νέων αδικημάτων», καθυστερώντας μάλιστα υπερβολικά την εκδίκασή τους.
Επιλέγοντας να αντισταθεί σε αυτό το καθεστώς εκδικητικής προληπτικής κράτησης, ο σύντροφος που θα ξεκινήσει η επιχείρηση στις 23/5/22 διεκδικώντας την απελευθέρωση του καταγγέλλοντας την τακτική πολιτική και ηθική εξόντωση που ασκείται στους αμετανόητους πολιτικούς κρατούμενους με απώτερο στόχο την κάμψη των αγωνιστικών φράσεων. την απόσπαση δηλώσεων μετάνοιας. Ταυτόχρονα θα αναδείξει τόσο ο ίδιος όσο και το κίνημα αλληλεγγύης σ’ αυτόν, τα δύο μέτρα και σταθμά της ταξικής δικαιοσύνης που ενώ δαγκώνει τους ξυπόλητους δεν διστάζει να αφήσει ελεύθερους μπάτσους και φασίστες δολοφόνους σαν τον Κορκονέα και τους Χορταριά ή συστηματικούς της βιαστές και κακούς. ελίτ σαν τον Λιγνάδη και τον Φιλιππίδη.
Για 67 μέρες έδωσε ένα σκληρό αγώνα στον οποίο στάθηκε ένα πανελλαδικό κίνημα αλληλεγγύης το οποίο πλαισίωσαν και πολιτικοί κρατούμενοι με αποχές συσσιτίων και απεργίες πείνας. Κόντρα σε όλα αυτά ο κρατικός μηχανισμός υιοθέτησε ένα δόγμα μηδενικής ανοχής εκδίδοντας για δεύτερη φορά αρνητική απόφαση ως προς το αίτημα του Γιάννη από το Εφετείο Λαμίας στις 28/7. Κατόπιν αυτού, ο σύντροφος που αναμένει την απεργία του την επόμενη μέρα έχοντας λάβει διαβεβαιώσεις ότι η υπόθεση της αποφυλάκισης του θα εξεταστεί μετά τη λήξη της απεργίας του.
Από το τέλος της προηγούμενης απεργίας πείνας του Γιάννη με αίτημα την τήρηση του νομικού πλαισίου που προβλέπει την αποφυλάκισή του μέχρι τώρα που αναγκάστηκε να υποβάλει τον εαυτό του στην ίδια δοκιμασία ξεκινώντας εκ νέου απεργία πείνας στις 5/12/2023, οι κοινωνικές συνθήκες έχουν επιδεινωθεί αισθητά με αποτέλεσμα οι ζωές μας να καθίστανται όχι μόνο πιο ζόρικες αλλά και όλο πιο αναλώσιμες.
Σε ό,τι αφορά τις φυλακές μετά την τροποποίηση του νέου ποινικού κώδικα από την κυβέρνηση της ΝΔ που δυσχεραίνει την έκτιση ποινής αυξάνοντας τα χρονικά πλαίσια νόμου πρόσβασης σε δικαιώματα όπως άδειες-αναστολές, ακολούθησε η ψήφιση ενός νέου σωφρονιστικού που περιστέλλει ακόμη περισσότερο τα δικαιώματα των κρατουμένων ενώ κάθε διαμαρτυρία κινδυνεύει να αντιμετωπιστεί αμείλικτα και εκδικητικά (περίπτωση αναρχικού Θάνου Χατζηαγγέλου και Κώστα Δημαλέξη).
Όμως και στο πεδίο της υπόλοιπης κοινωνίας, μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο έχει επιδεινωθεί αισθητά η κατάσταση για την κοινωνική βάση. Η πληθωριστική έκρηξη του τελευταίου διαστήματος- οφειλόμενη σε πολυπαραγοντικά ζητήματα- έχει προκαλέσει ένα τεράστιο κύμα ακρίβειας που συμπαρασύρει τα πάντα : βασικά αγαθά πρώτης ανάγκης, καύσιμα μετακίνησης και θέρμανσης, ενοίκια πρώτης κατοικίας. Την ίδια στιγμή οι πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας και η τουριστικοποίηση των αστικών κέντρων εκτοπίζουν τον μόνιμο πληθυσμό.
Η αστυνομία δολοφονεί όλο και πιο συχνά και όλο και πιο απροκάλυπτα χωρίς έστω μια τυπική τιμωρία για τα προσχήματα. Εγκαταλείπει θύματα τροχαίων που προκάλεσαν χωρίς να μπορούν να εντοπιστούν οι οδηγοί αστυνομικοί, εκτελούν ανήλικους ρομά (Κώστας Φραγκούλης) για εμπορία απλήρωτης βενζίνης, βάζει κοπέλες μέσα σε αστυνομικά τμήματα με κολαστήρια, εμπλέκεται σε υποθέσεις διακίνησης ανηλίκων και συγκεντρωτικών κοριτσιών. προστατεύοντας εμπλεκόμενους κακοποιητές και βιαστές, την ίδια στιγμή που δεκάδες μάχιμοι υπηρεσίες είναι αναμειγμένα σε μαύρες ροές χρήματος που έχουν σχέση με συμβόλαια θανάτου, παράνομα καζίνο και οίκους ανοχής.
Το πιο κραυγαλέο παράδειγμα όμως της υποτίμησης των ζωών μας από τις πολιτικές και οικονομικές ελίτ είναι η τραγική δολοφονία 5 επιβατών και εργαζομένων μηχανοδηγών στο φρικτό έγκλημα στην Τέμπη, η πιο εκκωφαντική απόδειξη του ότι οι ζωές των κατωτέρων τάξεων δεν αξίζουν ούτε ένα εισιτήριο Αθήνας- προκειμένου να πλουτίσουν τα golden boys των πολυεθνικών και οι πολιτικοί ακόλουθοι που σέρνονται στα λόμπι τους για να προσφέρουν υπηρεσίες. Έδειξε επίσης ότι για τις δυνάμεις της αντιπολίτευσης και της αριστεράς, η κοινωνική διαμαρτυρία ακόμα και η πιο υποτυπώδης αντίσταση, έχει τόση διάρκεια και συνέπεια όσο διαρκεί μια προκήρυξη εκλογών μετά από ένα τόσο βαρύ κρατικό έγκλημα. Στη συγκεκριμένη περίπτωση όχι περισσότερο από δεκαέξι μέρες. Και όλα σε μια περίοδο που η πολιτική αυτή ατμόσφαιρα γίνεται στο σκάνδαλο γενικευμένων παρακολουθήσεων όπου εμπλέκεται η ΕΥΠ και εταιρείες εμπορίας παρανόμων κατασκοπευτικών λογισμικών.
Αυτός ο ένας χρόνος που μεσολάβησε δικαίωσε τη ζωή που επέλεξε να κάνει ο σύντροφός μας. Δικαίωσε τη δράση του ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο, δικαίωσε την επιλογή του να υπερασπιστεί την πολιτική του ταυτότητα και την επιλογή του να αγωνίζεται με κάθε τρόπο ακόμα και σε καθεστώς αιχμαλωσίας χωρίς ποτέ να υποκύπτει στους κρατικούς εκβιασμούς.
Ο Πιάνοντας λοιπόν το νήμα των κοινωνικών αγώνων που δόθηκαν τον τελευταίο χρόνο, όπως η δυναμική πορεία στο ΑΤ Ομονοίας, ο αγώνας για την υπεράσπιση των Εξαρχείων, τα μπλοκαρίσματα εξηγήσεων, τις πολυπληθείς και συγκρουσιακές δυνατότητες για το έγκλημα στην Τέμπη, τις δυναμικές απαντήσεις των κοινοτήτων. Ρόμα και του αλληλέγγυου κόσμου μετά την κρατική δολοφονία του Κώστα Φραγκούλη αλλά και τις κινητοποιήσεις στις φυλακές, ο σύντροφος Γιάννης Μιχαηλίδης ως κομμάτι του κινήματος αποφασίζει να ξεκινήσει εκ νέου απεργία πείνας στις 12/5 καταγγέλλοντας τον αγώνα του από το κράτος και την «δικαιοσύνη». “.Σχεδόν ένα χρόνο μετά την πρώτη εργασία, οι υποσχέσεις του Υπουργείου Δικαιοσύνης και του ανώτατου δικαστικού για την ικανοποίηση του αιτήματός του, με την εκβιαστική προϋπόθεση ότι η αναστολή, έχει αποδειχθεί κάτι παραπάνω από ψευδείς. Ως συνήθως, ο κρατικός μηχανισμός και η γραφειοκρατία καθυστέρησαν την απόφαση της δήθεν αποφυλάκισής του από το Σεπτέμβριο μέχρι τον Δεκέμβριο, και από τότε μέχρι σήμερα. Οι συσσωρευμένες εκπαιδευτικές άδειες 3 χρόνων, δεν έχουν χορηγηθεί ως τώρα, ακόμα και μετά τη μεταγωγή του στις φυλακές του Κορυδαλλού υποτίθεται γι’ αυτό το σκοπό. Αντίθετα απορρίφθηκε στις 12/5 η εκπαιδευτική άδεια που δικαιώθηκε, με την πρόφαση ότι «βρίσκεται μικρό διάστημα στον Κορυδαλλό».
Ο σύντροφός μας στο όνομα της αξιοπρέπειας αλλά και της ελευθερίας, επιλέγει ξανά τον ίδιο βασανιστικό δρόμο που έχει δημιουργήσει ήδη ανεπανόρθωτα, όπως φαίνεται, προβλήματα υγείας. Μ’ αυτόν τον αγώνα ωστόσο έχει εκθέσει και συνεχίζει να το κάνει το πραγματικό πρόσωπο της δικαστικής εξουσίας.Το μόνο που μένει είναι να τον στηρίξουμε έμπρακτα μέχρι να είναι και πάλι μαζί μας. Οφείλουμε να ανταποκριθούμε στο σθένος του συντρόφου μας και να απαντήσουμε στις αμέτρητες αυθαιρεσίες του κράτους
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ
ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΥΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΜΑΣ
ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥ ΚΛΟΥΒΙΟΥ».
