Τι κάνει μια Ελβετίδα στην Αργαλαστή τη στιγμή που οι περισσότεροι Έλληνες αναζητούν δουλειά στη χώρα της;
Είναι η πρώτη σκέψη που κάνει κάποιος αντικρίζοντας τη Romina Sauter, ενώ η αμέσως επόμενη αφορά στο πώς αυτή η νεαρή κοπέλα γνωρίζει όχι μόνο να παίζει μπαγλαμά, αλλά και να τραγουδά σε άπταιστα Ελληνικά Ζαμπέτα, Τσιτσάνη, Μητροπάνο, ακόμη και Στανίση!
Η Romina γεννήθηκε και μεγάλωσε σε ένα χωριό της Ελβετίας. Η επαφή της με τη χώρα μας άρχισε όταν ήταν ακόμη σε πολύ μικρή ηλικία. «Ο πατέρας μου είναι φιλέλληνας. Στο σπίτι άκουγε πάντα ελληνική μουσική. Για τον λόγο αυτό ήδη από μικρή τραγουδούσα ελληνικά τραγούδια, μου έμεναν στο μυαλό από τις τόσες φορές που τα άκουγα και ας μη γνώριζα την ελληνική γλώσσα. Επιπλέον, σχεδόν κάθε 2 χρόνια ερχόμασταν διακοπές στην Ελλάδα» εξηγεί.
Θυμάται πως, όταν τελείωσε το σχολείο και οι συμμαθητές της διάλεγαν για διακοπές κυρίως τη Ν. Αμερική και την Ισπανία, εκείνη ήταν η μόνη που επέλεγε τη χώρα μας. Τότε ήταν που αποφάσισε να έρθει πρώτη φορά μόνη της διακοπές στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στη Θεσσαλονίκη. «Όταν ήρθα τότε στην Ελλάδα, δεν ήξερα ότι ήταν τόσο προχωρημένη η κρίση. Είδα τον κόσμο να δουλεύει πάρα πολύ. Και πολλούς να ψάχνουν για δουλειά. Αυτό μου ανέτρεψε την εικόνα ότι οι Έλληνες δεν προσπαθούν και το μόνο που σκέφτονται είναι η καλοπέρασή τους. Στην Ελβετία, στην τηλεόραση και στις εφημερίδες κάνουν πολύ κακή διαφήμιση για τους Έλληνες. Όταν επέστρεψα και συζητούσα με πολλούς για την Ελλάδα, με εκνεύριζε που σας έλεγαν τεμπέληδες και τους έλεγα πως αυτό δεν ισχύει» αναφέρει.
«Νιώθω ότι το σπίτι μου είναι εδώ»
Ο έρωτας ήταν αυτός που έφερε τη Romina στο Πήλιο πριν από πέντε χρόνια, αλλά όπως λέει: «Αγάπησα αυτόν τον τόπο. Νιώθω ότι το σπίτι μου είναι εδώ. Το μέρος αυτό έγινε η πατρίδα μου». Ωστόσο, τονίζει πως δεν της ήταν δύσκολο να αφήσει το σπίτι της για το όμορφο Πήλιο. «Δεν μπορώ να ζήσω στην πόλη. Δεν μου αρέσει. Ίσως γιατί και στην Ελβετία ζούσα σε χωριό. Οι ρυθμοί της ζωής είναι πιο αργοί σε σχέση με την πόλη».
Όπως σχολιάζει, λόγω της κρίσης η ζωή είναι αρκετά δύσκολη εδώ, αλλά δεν την πτοεί. «Θέλω να μείνω εδώ. Δεν θα γύριζα με τίποτα πίσω» καταλήγει.
