Πανεπιστημιακοί, νομικοί, πολιτικοί, καλλιτέχνες, συγγενείς και φίλοι κρατουμένων έδωσαν συνέντευξη τύπου την Πέμπτη 20 Νοεμβρίου στα γραφεία του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών. Αφορμή, η προσφυγή την οποία κατέθεσαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατά της εφαρμογής του νόμου 4274/14, ο οποίος θεσπίζει τον νέο τύπο φυλακών υψίστης ασφαλείας στον Δομοκό.
Τη στήριξή τους προς τους κρατουμένους και τους γονείς τους, και την αντίδρασή τους στο σχέδιο του Υπουργείου Δικαιοσύνης εξέφρασαν μεταξύ άλλων η πανεπιστημιακός Νατάσα Τσουκαλά, ο μουσικός Αλκίνοος Ιωαννίδης, οι δικηγόροι Άννα Παπαρρούσου και Σπύρος Φυτράκης, καθώς και οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Τάσος Κουράκης και Βασιλική Κατριβάνου.
Καταγγέλλοντας αντισυνταγματικότητα του νόμου και παρέκκλιση από το κράτος δικαίου, οι ομιλητές γνωστοποίησαν ότι έχει ήδη κατατεθεί αίτηση ακυρώσεως κατά της υπουργικής απόφασης που όρισε τις φυλακές Δομοκού ως φυλακές τύπου Γ, ενώ παράλληλα αναφέρθηκαν σε προηγούμενη διαμαρτυρία 41 πανεπιστημιακών ενάντια στη δημιουργία των εν λόγω φυλακών. Ο κ. Κουράκης μάλιστα υποσχέθηκε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση θα καταργήσει «αυτές τις επαίσχυντες φυλακές».
Διαβάστε το κείμενο των 41 πανεπιστημιακών εδώ.
Ιδιαίτερη αναφορά έγινε και στους δύο απεργούς πείνας Ηρακλή Κωστάρη και Νίκο Ρωμανό, οι οποίοι διεκδικούν το δικαίωμά τους στις εκπαιδευτικές άδειες.
Μέτωπο επιστημόνων ενάντια στις νέες φυλακές
«Το νομοθέτημα ακυρώνει κάθε πιθανότητα ένταξης των κρατουμένων»Εκπροσωπώντας τους 41 πανεπιστημιακούς, η αναπληρώτρια καθηγήτρια Εγκληματολογίας στο Université Paris – Sud 11 Νατάσα Τσουκαλά έκανε λόγο για «κατάφωρη αντισυνταγματικότητα» και «αυταρχική τάση της κυβέρνησης». Προειδοποίησε ότι το νομοθέτημα οδηγεί σε «ακύρωση κάθε πιθανότητας επανένταξης των κρατουμένων», με τη νομική, ψυχική και πνευματική εκμηδένιση του κρατουμένου που θα κριθεί «επικίνδυνος» και θα κλειστεί σε φυλακή τύπου Γ.
Η κ. Τσουκαλά επέμεινε ότι δεν κατανοεί τους λόγους δημιουργίας τέτοιων φυλακών, καθώς, όπως υπογράμμισε, ουδέποτε υπήρξε έλλειμμα ασφαλείας στις υπάρχουσες φυλακές. «Ανακοινώθηκαν μετά τη διαφυγή του Χριστόδουλου Ξηρού. Μόνο που δεν απέδρασε ούτε ο Ξηρός ούτε ο Μαζιώτης ούτε η Ρούπα. Με τη δημιουργία των φυλακών αυτών έχουμε τραγική οπισθοδρόμηση του σωφρονιστικού συστήματος» τόνισε η εγκληματολόγος.
Νομικά επιχειρήματα παρέθεσε από την πλευρά της η δικηγόρος Άννα Παπαρρούσου. «Προσβάλλεται το τεκμήριο της αθωότητας, αφού στις φυλακές αυτές εισάγονται τόσο οι υπόδικοι όσο και οι καταδικασμένοι, παρά το γεγονός ότι ο ισχύων σωφρονιστικός κώδικας σαφέστατα διακρίνει τις δύο παραπάνω κατηγορίες κρατουμένων» επισήμανε, προσθέτοντας ότι ο συγκεκριμένος νόμος εισάγει τη διαφορετική αντιμετώπιση απέναντι σε φυλακισμένους για θέματα τρομοκρατίας, για παράδειγμα στο θέμα της χορήγησης αδειών, γεγονός που αντίκειται στην αρχή της ίσης μεταχείρισης.
Η κ. Παπαρρούσου θεωρεί ως πιο σημαντικό αρνητικό στοιχείο του νόμου την εισαγωγή «διττού συστήματος ποινών»: από τη μια την ποινή που θα εκτίσει ο κρατούμενος και από την άλλη τον εγκλεισμό στις φυλακές τύπου Γ, «την οποία δεύτερη ποινή δεν τη θέτει το δικαστήριο».
Η Ευτυχία Γιομελά, ψυχιάτρος-ψυχαναλύτρια αλλά και μητέρα κρατουμένου, χαρακτήρισε το νέο καθεστώς ως ενταφιασμό και μίλησε για «απομόνωση που παραπέμπει σε λευκά κελιά και λευκά συναισθήματα», υπό σκληρές συνθήκες διαβίωσης, χωρίς άδειες, επισκεπτήρια και συχνή επαφή με οικείους.
«Συνθήκες που εγκιβωτίζουν τεράστιες ποσότητες θυμού» προειδοποιεί η ψυχίατρος.
H ομιλία του Αλκίνοου Ιωαννίδη ενάντια στις φυλακές τύπου Γ
«Αν το αληθινό επίπεδο μιας χώρας κρίνεται από τον τρόπο που συμπεριφέρεται στα ορφανά παιδιά, στους ασθενείς, στους πρόσφυγες, στους μετανάστες, στους άνεργους και στους φυλακισμένους της, τότε το επίπεδο της χώρας μας δεν υπήρξε ποτέ υψηλό.
«Η δημιουργία κελιών τύπου Γ μας φέρνει ένα βήμα πριν την επαναφορά της θανατικής ποινής. Ή μάλλον, ουσιαστικά την επαναφέρει, θάβοντας ανθρώπους ζωντανούς»»Τον τελευταίο καιρό η Ελληνική Δικαιοσύνη, αντί να προσπαθήσει να βελτιώσει την προβληματική λειτουργία του σωφρονιστικού συστήματος, προχωρά σε ακραίες και απάνθρωπες κινήσεις.
»Ο νόμος για τις φυλακές “τύπου Γ” είναι αποκρουστικός, όχι μόνο για όσους θα διαβούν την πύλη τους, αλλά και για όσους θα παραμείνουν απέξω. Γιατί μια Δικαιοσύνη που λειτουργεί εκδικητικά, δημιουργώντας ναούς της απελπισίας στους οποίους οι θεμελιώδεις αρχές και οι στόχοι της καταπατούνται, δεν υπόσχεται έναν καλύτερο και ασφαλέστερο κόσμο. Αντίθετα, προοιωνίζεται έναν κόσμο ακόμη πιο σκοτεινό και επικίνδυνο.
»Φυλακές τέτοιου τύπου δεν τιμούν κανέναν μας. Ανοίγουν τον δρόμο για ακόμα πιο απάνθρωπες συνθήκες κράτησης, για κολαστήρια που η ανθρωπότητα έδωσε και δίνει μεγάλους αγώνες ώστε να πάψουν να υπάρχουν. Ο δρόμος μας πρέπει να είναι προς τα μπρος και όχι προς τα πίσω, προς το φως, και όχι προς το μεσαιωνικό σκοτάδι. Η δημιουργία κελιών τύπου Γ΄ μας φέρνει ένα βήμα πριν την επαναφορά της θανατικής ποινής. Ή μάλλον, ουσιαστικά την επαναφέρει μ’ έναν τρόπο φρικιαστικό, θάβοντας ανθρώπους ζωντανούς και καθιστώντας τους ψυχικά νεκρούς.
»Η έντονη διαφωνία πολλών από εμάς με αυτή την εξέλιξη δεν έχει να κάνει με το ποιοι προορίζονται να γεμίσουν τις συγκεκριμένες πτέρυγες. Προσωπικά μπορώ να σας διαβεβαιώσω πως δεν βρίσκομαι εδώ για να υποστηρίξω κάποια συγκεκριμένη ομάδα κρατουμένων. Βρίσκομαι εδώ γιατί με προσβάλλει σαν πολίτη το ενδεχόμενο δημιουργίας τέτοιων κελιών στη χώρα που ζω, ανεξάρτητα από το για ποιους προορίζονται. Στην περίπτωση αυτή δεν κρίνεται ο κρατούμενος, αλλά όλοι εμείς. Σε τέτοιες στιγμές ο έγκλειστος, όποιος και αν είναι, ό,τι και αν έχει κάνει, γίνεται το πρόσωπο όλης της ανθρωπότητας που πρέπει να σωθεί.
»Για αυτό το πρόσωπο, για το δικό μας πρόσωπο, πρέπει να αγωνιστούμε όλοι. Μέσα στο σκοτείνιασμα του τόπου, μέσα στην πτώση της οικονομίας, της κοινωνίας, των σχέσεων, των αξιών και των ποιοτήτων μας, το κράτος, αντί να κάνει ό,τι είναι δυνατόν ώστε να συγκρατήσει μια σταγόνα φωτός και ανθρωπιάς, υποβοηθά την κατρακύλα, μοιράζοντας φόβο, καταστολή, αδιέξοδο, απελπισία και οργή, ενισχύοντας τις συνθήκες που γεννούν τη βία και την αντίδραση. Το χαμηλό επίπεδο ζωής, σκέψης και πράξης που προσφέρει αυτό το κράτος τόσα χρόνια στους πολίτες του, η ανηθικότητά του, η αδιαφορία του, η αναποτελεσματικότητά του, η απόλυτη έλλειψη αξιοπιστίας του και η αδικία του είναι που γεννά τους όλο και περισσότερους ποινικούς και πολιτικούς κρατούμενους.
»Δεν χρειαζόμαστε άλλες φυλακές. Χρειαζόμαστε άλλο σύστημα παιδείας, άλλο σύστημα υγείας, άλλη αντιμετώπιση των πολιτών εκ μέρους του κράτους και των αξιωματούχων του. Οι πολίτες αυτού του τόπου, προκειμένου να προστατευθούν, χρειάζονται αξιοπρέπεια, σεβασμό, πρόνοια, εμπιστοσύνη, παιδεία, πνευματικό επίπεδο και μια ανθρώπινη ζωή, και όχι νέου τύπου φυλακές. Η Δικαιοσύνη, όταν είναι απάνθρωπη, δεν μπορεί να είναι δίκαιη. Κι όταν η Δικαιοσύνη είναι άδικη, παύει να ονομάζεται Δικαιοσύνη.
»Κυρίες και κύριοι νομοθέτες,
»Δεν αισθανόμαστε ασφαλέστεροι με τα όσα ψηφίσατε. Μόνο ντροπή αισθανόμαστε που, με πρόσχημα τη δική μας ασφάλεια, ξεκινούν τη λειτουργία τους στη χώρα κοιμητήρια ζωντανών. Γιατί σε αυτά δεν θα ταφεί μόνο η αξιοπρέπεια των κρατουμένων, αλλά η αξιοπρέπεια όλων μας. Μαζί, βεβαίως, και η δική σας».
Η δήλωση των βουλευτών Β. Κατριβάνου και Τ. Κουράκη
Σε δήλωσή τους οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Βασιλική Κατριβάνου και Τάσσος Κουράκης αναφέρουν:
«Η παρέμβαση του υπουργού Δικαιοσύνης κ. Αθανασίου στην Ειδική Μόνιμη Επιτροπή της Βουλής για το Σωφρονιστικό συνοψίζεται σε υποσχέσεις για:
• Περισσότερη φυλακή. Ο υπουργός αγνοεί την τελευταία έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Πρόληψης Βασανιστηρίων, που σημειώνει ότι ο υπερπληθυσμός και η έλλειψη προσωπικού δεν θα αντιμετωπιστούν με τη δημιουργία νέων φυλακών. Για την ακρίβεια, κινείται στον αντίποδα, εξαγγέλλοντας σήμερα πρόγραμμα λειτουργίας νέων καταστημάτων κράτησης, “προκειμένου να αυξηθεί η χωρητικότητα του σωφρονιστικού συστήματος”, όπως ανέφερε επί λέξει. Οι συστάσεις διεθνών οργανισμών, οι σχετικές προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για θέσπιση εναλλακτικών ως προς την κράτηση μέτρων και η ανάγκη να εφαρμοστεί ο νόμος περί εξαρτησιογόνων, που θα ανακούφιζε τους τοξικοεξαρτημένους κρατούμενους, δεν συζητιούνται καν. Αντ’ αυτών, ο υπουργός προτιμά να αποδίδει τον υπερπληθυσμό στην “παράνομη μετανάστευση”, προς ικανοποίηση των πλέον ξενοφοβικών κύκλων εντός και εκτός Βουλής.
• Πιο εξοντωτική φυλακή. Ο κ. Αθανασίου επιβεβαιώνει την πρόθεση της κυβέρνησης να προχωρήσει στη δημιουργία των φυλακών τύπου Γ, αγνοώντας τις αντιδράσεις της αντιπολίτευσης, τις επικρίσεις της Επιστημονικής Υπηρεσίας της Βουλής, την κριτική των οργανώσεων για τα δικαιώματα του ανθρώπου, του Δικηγορικού Συλλόγου, του Συνηγόρου του Πολίτη, αλλά και την πρόσφατη επιστολή 41 πανεπιστημιακών από ελληνικά πανεπιστήμια και διεθνή πανεπιστήμια, που επισημαίνουν ότι οι φυλακές τύπου Γ παραβιάζουν το Σύνταγμα.
• Νομοθετική ρύθμιση για να τηρείται ο νόμος μέσα στη φυλακή. Στο σημείο αυτό, ο κ. Αθανασίου ξεπερνά τον εαυτό του, ισχυριζόμενος ψευδώς ότι η κυβέρνηση δεν παρεμβαίνει για τη διακοπή αδειών σε συγκεκριμένους κρατούμενους – αλλά και υποστηρίζοντας ότι η χορήγηση εκπαιδευτικών αδειών (η στέρηση των οποίων έχει οδηγήσει δύο κρατούμενους σε απεργία πείνας) είναι ζήτημα που πρέπει να αντιμετωπιστεί με νομοθετική ρύθμιση!
»Πέρα από τα προαναφερθέντα, ο κ. Αθανασίου δεν ανέλαβε καμία απολύτως δέσμευση για το πώς θα αντιμετωπιστούν τα χρόνια προβλήματα που εξευτελίζουν τους κρατούμενους. Ακόμα και η κατάθεση του νέου Σωφρονιστικού Κώδικα που εξήγγειλε παραμένει στη σφαίρα της αοριστίας, εφόσον δεν προσδιορίζεται χρονικά. Δυστυχώς, απ’ όλα τα παραπάνω, το ρεπορτάζ των ΜΜΕ στάθηκε στην υπόσχεση του υπουργού ότι ο νέος Κώδικας θα διασφαλίζει το αυτονόητο, τη συνεύρεση συζύγων και συντρόφων μέσα στη φυλακή…».
Πληροφορίες: left.gr
