Ο Μαρκουλάκης είναι φίλος του Λιγνάδη. Ο Μαρκουλάκης είναι φίλος του Μητσοτάκη. Με τον Μητσοτάκη γνωρίστηκαν στο κολέγιο Αθηνών. Έχουν διαφορά μόνο 2 χρόνια – με τον Μητσοτάκη μεγαλύτερο. Τότε στο σχολείο είχαν και άλλες δύο διαφορές. Ο Μητσοτάκης είχε γνωστό επώνυμο και ήταν ψηλότερος κατά 25 πόντους.
Μετά ο Μητσοτάκης έφυγε για το Harvard και ο Μαρκουλάκης για την δραματική σχολή του Εθνικού θεάτρου. Εκεί γνώρισε τον Λιγνάδη.
Μετά ο Μαρκουλάκης άρχισε να κάνει καριέρα στο θέατρο, ο δε Μητσοτάκης στην πολιτική. Ο Μαρκουλάκης κατάφερε και έγινε πρωταγωνιστής – ο Μητσοτάκης προσπαθούσε ακόμα, ενώ ο Λιγνάδης έχτιζε τον μύθο του ως ηθοποιός, σκηνοθέτης και δάσκαλος υποκριτικής.
Ύστερα ο Μαρκουλάκης έγινε θεατρικός επιχειρηματίας με παταγώδη αποτυχία, ο Μητσοτάκης έβαλε υποψηφιότητα για πρόεδρος της ΝΔ, με παταγώδη επιτυχία και ο Λιγνάδης συνέχιζε το χτίσιμο…
Ύστερα ο Μαρκουλάκης προσπάθησε να ξεχρεώσει, έπαιζε δεξιά- αριστερά μέχρι που αυτοχρίσθηκε σκηνοθέτης. Ο Μητσοτάκης απ’ την άλλη έγινε πρωθυπουργός. Ο Λιγνάδης συνέχιζε το χτίσιμο…
Ύστερα ο Μαρκουλάκης βγήκε και υποστήριξε ανοιχτά την ΝΔ και τον πρωθυπουργό κι άρχισε μυστικά να συγκεντρώνει καλλιτέχνες για να τους μυήσει/στρατολογήσει στην ΝΔ. Ο Λιγνάδης έσπευσε από τους πρώτους…
Ο Μαρκουλάκης πρότεινε στον πθ να πάρει δάσκαλο ορθοφωνίας και ρητορικής τον Λιγνάδη. Όπερ και εγένετο. Ένας ψευδός να διδάξει ορθοφωνία σε έναν άλλο ψευδό (το θέατρο του παραλόγου). Όσο για την ρητορική το βλέπουμε και το ακούμε κάθε φορά που ο Μητσοτάκης μιλάει χωρίς κείμενο και autocue. Συνεχίζουμε…
Όταν τέθηκε το θέμα Εθνικό Θέατρο, ο μυστικός σύμβουλος του πρωθυπουργού – ο Μαρκουλάκης ντε – του πρότεινε τον Λιγνάδη για καλλιτεχνικό διευθυντή. Ήξερε πως ο Λιγνάδης ήταν υπέρμετρα φιλόδοξος, εγωκεντρικός, νάρκισσος και “ψόφαγε” για καρέκλα χλιδάτη και ισχυρή.
Η υπουργός Πολιτισμού (λέμε και καμιά μαλακία για να περάσει η ώρα), Στυλιανή Μενδώνη δέχτηκε τηλεφώνημα από του Μαξίμου. Ήταν ο πρωθυπουργός που της είπε τι έπρεπε να κάνει…
Η υπουργός κάλεσε στο γραφείο της τον Λιγνάδη, ήταν εκεί και η ειδική σύμβουλος της Άννα Παναγιωταρέα, ήπιαν καφέ, τα είπαν, κουτσομπόλεψαν, γέλασαν, αγκαλιάστηκαν, φιλήθηκαν και ο Λιγνάδης έφυγε με την καρέκλα του καλλιτεχνικού διευθυντή του Εθνικού θεάτρου υπό μάλης.
Ύστερα ζήτησε από την υπουργό, τον πθ ή δεν ξέρω απο ποιον, να του στείλουν ανήλικα προσφυγόπουλα στο Εθνικό, για να τους διδάξει θέατρο. Του τα έστειλαν με χαρά. Τα παιδάκια όμως μετά δεν ήθελαν να ξαναπάνε…. Δεν είπαν γιατί.
Τώρα που ξέσπασε το σκάνδαλο για βιασμούς και παιδεραστία όλοι ποιούν την νήσσαν! Κοινώς κάνουν την πάπια. Η μόνη που δεν φταίει είναι η Μενδώνη. Αυτή υπάκουσε στο αφεντικό της. Φταίει βέβαια για το ότι βγαίνει και ψεύδεται ασυστόλως, για το ότι είναι ανίκανη, ανεπαρκής, χωρίς όραμα… αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.
Ύστερα ξύπνησα και κατάλαβα ότι είδα ένα εφιάλτη.
Η τηλεόραση έπαιζε Μαρκουλάκη… ο οποίος μιλούσε δημοσίως εν μέσω «κύματος» μηνύσεων και καταγγελιών για βιασμούς, κακοποιήσεις και παρενοχλήσεις στον χώρο του θεάτρου. Ερωτηθείς, για τη φιλία του με γνωστό σκηνοθέτη, ο ηθοποιός απάντησε: «Για κάποια είχαμε ακούσει αλλά ποτέ στη δική μου βάρδια. Μπροστά μου δεν έχει συμβεί ένα περιστατικό κάποιου τύπου παρενόχλησης ή βίας. Ειδικά από την εποχή που έχω εγώ την ευθύνη. Και αν είχε συμβεί το οτιδήποτε, λόγω της φύσης μου θα είχα πάρει θέση. Ποτέ δεν θα συνέβαινε μπροστά μου οποιαδήποτε πράξη κακοποιητικού χαρακτήρα».
Λοιπόν τελειώνοντας θα ήθελα να στείλω τους χαιρετισμούς μου
Στον Μαρκουλάκη και την Χρυσή Βαρδινογιάννη
Στον Κυριάκο και την Μαρέβα
Στην Μενδώνη και την Παναγιωταρέα
Στον Λιγνάδη και τις καταγγελίες/μηνύσεις/προσφυγές
ΥΓ. Ο Λιγνάδης είναι του 1964, ο Μητσοτάκης του 1968 και ο Μαρκουλάκης του 1970.
Επί χρόνια ολόκληρα ο χώρος του θεάτρου είχε “παραδοθεί” στην Αριστερά. Καιρός να τον πάρει η δεξιά στα χέρια της. Το Εθνικό και η Επίδαυρος με Μαρκουλάκη και Λιγνάδη έγιναν ΝΔ.
Το κείμενο είναι του Νίκου Μουρατίδη
Πηγή: nikosonline.gr
