Ρεπορτάζ: Φλώρα Πέτση-Κωνσταντίνα Παπατσάκωνα

 
28 Απριλίου 2009. Μία έγκυος γυναίκα ξεψυχούσε στο Βενιζέλειο νοσοκομείο.

27 Μαΐου 2013. Ξύπνησαν μνήμες για τη σοβαρότατη αυτή υπόθεση που συγκλόνισε το Πανελλήνιο.

Έπειτα από πολλές αναβολές ξεκίνησε σήμερα η δίκη στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Ηρακλείου, με τους συγγενείς να ξεσπούν στην αίθουσα της Θέμιδας αποκαλώντας τους κατηγορούμενους «φονιάδες».

Στο εδώλιο κάθονται επτά γιατροί και δύο μαίες για τον θάνατο της Μαρίας Βουλγαρίδη και του 8μηνου εμβρύου που κυοφορούσε.

Η αδερφή της 33χρονης νοσηλεύτριας, Κατερίνα Βουλγαρίδη, μιλώντας στο zougla.gr δήλωσε: «Επιτέλους ξεκίνησε η δίκη μετά από τέσσερα χρόνια. Ελπίζουμε για το καλύτερο. Να είμαστε ψύχραιμοι και να δικαστούν οι ένοχοι. Στο δικαστήριο σήμερα παρουσιάστηκε και μια μάρτυρας, η οποία ήταν στον ίδιο θάλαμο με την αδερφή μου και κατέθεσε όλα όσα είδε. Δηλαδή, ότι ο διευθυντής είχε φύγει από το νοσοκομείο πριν εισαχθεί η αδερφή μου».

Ο συνήγορος της οικογένειας Νίκος Διαλυνάς κάνει λόγο για μια περίπτωση τραγική. Ο ίδιος σε δηλώσεις του στο zougla.gr τονίζει: «Το κατηγορητήριο αναφέρει ότι οι συνθήκες που επικρατούσαν στο νοσοκομείο εκείνη την ημέρα δεν μπορούσαν να προσφέρουν προστασία και θεραπεία στην ασθενή. Υπήρχαν μόνο ειδικευόμενοι γιατροί. Ο εφημερεύων γιατρός ήταν στο σπίτι του, όπως και η γυναικολόγος της ασθενούς και ο ακτινολόγος. Η Μαρία μαρτυρούσε επί 10 ώρες. Ήταν από τις 23.30 στο νοσοκομείο και κατέληξε στις 09.00 το πρωί της άλλης ημέρας χωρίς βοήθεια».

Αξίζει να σημειωθεί ότι όπως καταγγέλλει στη «Ζούγκλα» ο κ. Διαλυνάς, ο διευθυντής της μαιευτικής κλινικής του νοσοκομείου επανήλθε πριν από έναν χρόνο στο «Βενιζέλειο Νοσοκομείο» αφού είχε απομακρυνθεί λόγω του τραγικού περιστατικού. 

Το ιστορικό της υπόθεσης

Πριν από τέσσερα χρόνια, η Μαρία Βουλγαρίδη, έγκυος στον 8ο μήνα και ήδη μητέρα ενός αγοριού 2,5 ετών, άφησε την τελευταία της πνοή στο Βενιζέλειο νοσοκομείο, βυθίζοντας στο πένθος συγγενείς, φίλους και συναδέλφους της στην ιδιωτική κλινική όπου εργαζόταν.

Η 33χρονη νοσηλεύτρια είχε μεταφερθεί στο νοσοκομείο με πόνους στην κοιλιά και έπειτα από παρότρυνση της γυναικολόγου που την παρακολουθούσε, καθ’ όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της. Στο νοσοκομείο εκείνο το βράδυ δεν υπήρχε ειδικευόμενος μαιευτήρας – γυναικολόγος, ενώ απουσίαζε από την εφημερία και ο ακτινολόγος.

Σύμφωνα με την οικογένεια, αν και η Μαρία Βουλγαρίδη παρακαλούσε να νοσηλευτεί στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, γνωρίζοντας πως η κατάσταση της υγείας της είναι σοβαρή, οι γιατροί την καθησύχασαν λέγοντάς της ότι «είναι υπερβολική».

Η αδελφή της άτυχης Μαρίας, Κατερίνα Βουλγαρίδη, σε δηλώσεις της είχε ξεσπάσει καταγγέλλοντας ότι: «Η αδελφή μου παρακαλούσε τους γιατρούς και τους έλεγε ότι δεν είναι καλά και πως ίσως θα πρέπει να μεταφερθεί στην Εντατική. Το πρώτο της παιδί το γέννησε μένοντας εννέα μήνες στο κρεβάτι, έχοντας διαρκώς συσπάσεις και ξέροντας πώς είναι οι συγκεκριμένες ενοχλήσεις. Έλεγε στους γιατρούς ότι είναι κάτι πιο σοβαρό κι εκείνοι της είπαν πως είναι υπερβολική. Τους παρακαλούσε και σε εμένα έλεγε πως θα πεθάνει, λες και το διαισθανόταν».

Ο αρχισυντάκτης του δελτίου ειδήσεων «Κρήτη ΤV» Γιώργος Παπαδάκης μίλησε στην εκπομπή «Άγνωστος Μ» του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου, στην τηλεόραση της Ζούγκλας, για τη διακοπή της δίκης.

«Πρόκειται για μια υπόθεση που συγκλονίζει όλη την Ελλάδα και όχι μόνο την Κρήτη. Και τις δύο φορές που συνήγοροι έχουν προσπαθήσει να κατευθύνουν κατά την άποψή τους κομμάτι της υπεράσπισης, έχει υπάρξει ένταση» ανέφερε ο κ. Παπαδάκης και διευκρίνισε ότι «ένταση δημιουργήθηκε ειδικά όταν ρωτήθηκε η αδελφή της εγκύου αν μία γιατρός έπραξε το ανθρωπίνως δυνατό».

Το πόρισμα των ιατροδικαστών

Σύμφωνα με το πόρισμα των ιατροδικαστών, ο θάνατος της μητέρας οφείλεται σε αιμορραγία που προκλήθηκε από ρήξη της μήτρας, ενώ του παιδιού σε ανοξία. Μάλιστα, σύμφωνα με τον κ. Παπαδομανωλάκη, ο οποίος είχε οριστεί από το Υπουργείο Δικαιοσύνης ως τεχνικός σύμβουλος, «το έμβρυο βρισκόταν στην κοιλιά της 33χρονης, είχε τυλιχθεί από τον ομφάλιο λώρο, δεν μπορούσε να λάβει οξυγόνο και πέθανε λίγο πριν από τη μητέρα του».

Επιπλέον, ευθύνη δεν φέρουν μόνο ο αναπληρωτής διευθυντής της Μαιευτικής Κλινικής που, ενώ εφημέρευε, έδινε τηλεφωνικές οδηγίες από το σπίτι του, και μία ειδικευόμενη γιατρός που, όπως φαίνεται, αδιαφόρησε για το περιστατικό, αλλά και η ιδιώτης γιατρός που την παρακολουθούσε, αφού αρνήθηκε να πάει στο νοσοκομείο να την εξετάσει, αν και της ζητήθηκε δύο φορές.

Συγκεκριμένα, στο πόρισμα αναφέρονται τα εξής:

«Για την ατυχή κατάληξη της εγκύου Μαρίας Βουλγαρίδη και του εμβρύου της ευθύνη στο μέτρο που τους αναλογεί φέρουν οι:

Η άρνηση της ιδιώτη γιατρού να την εξετάσει

Η ιδιώτης γυναικολόγος, διότι:

α) Ενώ ήταν η ιατρός που παρακολουθούσε, εισπράττοντας και το αντίτιμο των επισκέψεων, την έγκυο για 8 μήνες και γνώριζε καλύτερα από κάθε άλλο το ιστορικό της, δεν έπραξε το καθήκον της αρνούμενη να την εξετάσει η ίδια, ενώ της ζητήθηκε τουλάχιστον δύο φορές.

β) Με τηλεφωνική διάγνωση “χειρουργικό πρόβλημα” πράγμα που μπορεί να αποτελεί προσχηματική δικαιολογία, για να αποποιηθεί της ευθύνης ενός δύσκολου ιατρικού περιστατικού, παρέπεμψε την έγκυο, που την εμπιστεύτηκε για πολλά χρόνια, στον οποιοδήποτε γιατρό θα ήταν σε εφημερία στο Νοσοκομείο Ηρακλείου που εφημέρευε.

γ) Η διάγνωση μη μαιευτικού προβλήματος από τη γιατρό που καλύτερα από κάθε άλλο και για χρόνια παρακολουθούσε τη Μαρία Βουλγαρίδη, αποπροσανατόλισε τους γιατρούς που την παρακολούθησαν μετά την εισαγωγή της στο Βενιζέλειο Νοσοκομείο.

δ) Επίσης η κ. … ενώ πολύ καλά γνώριζε τους ειδικευμένους γιατρούς της Μ/Γ Κλινικής του Βενιζελείου Νοσοκομείου, αφού είχε υπηρετήσει εκεί για τέσσερα χρόνια, δεν φρόντισε να μιλήσει τουλάχιστον στο τηλέφωνο με τον επιμελητή της εφημερίας και να τον ενημερώσει για το ιστορικό της εγκύου, πράγμα που όφειλε να κάνει άμεσα με την εισαγωγή της εγκύου στην Μ/Γ Κλινική του Βενιζελείου Νοσοκομείου.

Ιδιαίτερα, αφού γνώριζε την ύπαρξη καρδιόσχημης-δικέρου μήτρας και καισαρικής τομής.

ε) Δεν φρόντισε να μεταβεί η ίδια στο Βενιζέλειο έγκαιρα, πράγμα που θα άλλαζε την πορεία των πραγμάτων, αλλά το έκανε το επόμενο πρωί, όταν ήδη ήταν πολύ αργά και η έγκυος είχε ήδη εκδηλώσει καρδιακή ανακοπή.

Οι ευθύνες του διευθυντή

Ο επιμελητής της εφημερίας κ…. διότι

α) Ενώ ήταν σε ενεργό εφημερία, δεν ήταν “παρών” στο Νοσοκομείο. Αν και δηλώνει ότι ήταν άρρωστος και αυτή ήταν η αιτία της αποχώρησής του, συνέχισε να συνομιλεί τηλεφωνικά με το ιατρικό προσωπικό που ήταν στην Κλινική και να δίνει οδηγίες για τον χειρισμό των περιστατικών.

β) Η χορηγηθείσα αγωγή στη Μαρία Βουλγαρίδη ήταν μετά από δική του οδηγία προς τον ειδικευόμενο ιατρό κ…

γ) Ο κ… επίσης ενημερώθηκε από τους άλλους γιατρούς… και… για την εξέλιξη του τοκετού της…. στις 3.00 και μάλιστα φέρεται εγγεγραμμένος στο βιβλίο τοκετού ως ο επιμελητής που διεξήγαγε τον τοκετό.

δ) Ο ειδικευόμενος κ…. επίσης δηλώνει ότι, αν είχε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά τη διάρκεια της εφημερίας έστω και στις 5.00 τα ξημερώματα τον κ…. θα έπαιρνε τηλέφωνο, αφού αυτόν ήξερε ως τον υπεύθυνο ειδικευμένο ιατρό της εφημερίας. Συνεπώς, ο κ…. δεν ζήτησε πριν αποχωρήσει από το Νοσοκομείο για το σπίτι του από την επιμελήτρια που ήταν σε εφημερία ετοιμότητας να τον αντικαταστήσει στην ενεργό εφημερία του λόγω της ασθένειάς του, πράγμα που θα μετέθετε την ευθύνη του θανάτου της Μαρίας Βουλγαρίδη στην κ…, αλλά να τον καλύψει, αν δεν μπορούσε να επικοινωνήσει τηλεφωνικά με τους ειδικευόμενους.

Η ειδικευόμενη κ…. διότι

α) Δεν φρόντισε να καλέσει επικοινωνώντας σε όλα τα τηλέφωνά του τον ειδικευμένο επιμελητή που είχε ενεργό εφημερία, για να γνωματεύσει το υπερηχογράφημα που ζητήθηκε από τους χειρουργούς.

β) Δεν επικοινώνησε με τη διευθύντρια του Εργαστηρίου για να την ενημερώσει ότι ο επιμελητής δεν βρέθηκε στο τηλέφωνο και ότι υπάρχει άρρωστος σε κρίσιμη κατάσταση.

γ) Το επόμενο πρωί έφυγε για το σπίτι της αδιαφορώντας για τη Μαρία Βουλγαρίδη, ενώ γνώριζε ότι δεν είχε δοθεί λύση στο σοβαρό και άκρως επείγον πρόβλημά της. Ούτε καν κάποιο από το προσωπικό του εργαστηρίου έστω και άλλο ειδικευόμενο φρόντισε να ενημερώσει, αν και ήξερε ότι το επείγον πρόβλημα που παρουσίαζε η έγκυος που εξέτασε παρέμενε και κάθε λεπτό που περνούσε ήταν κρίσιμο τόσο για την ίδια όσο και για το έμβρυο».